Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο καταλαμβάνει την Ευρώπη σε μια στιγμή πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Οι ηγέτες της Ε.Ε. πιθανώς ευελπιστούν πως ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα θέσει σε εφαρμογή τις απειλές του. Ωστόσο, εάν το πράξει, τότε η ικανότητα της Γηραιάς Ηπείρου να αντιμετωπίσει το σοκ θα δυσχερανθεί από το βάθος των εσωτερικών διενέξεων και διχασμών. Οι δύο πιο ξεκάθαρες συνέπειες της νίκης Τραμπ για την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένας πιθανός δασμολογικός πόλεμος και η λήξη της στρατιωτικής υποστήριξης της Ουκρανίας εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που αποτελεί μέρος μιας γενικότερης αμφιταλάντευσης ως προς τις παγκόσμιες αμυντικές δεσμεύσεις τους. Ενας καθολικός δασμός 10% σε όλα τα εισαγόμενα αγαθά, όπως τον προτείνει ο Ντόναλντ Τραμπ, θα επιβαρύνει το ΑΕΠ της Ε.Ε. κατά 0,1%, σύμφωνα με πρόσφατο έγγραφο της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου. Εντούτοις, το πλήγμα στη Γερμανία, της οποίας η κύρια εξαγωγική αγορά είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα ήταν διπλάσιο από ό,τι σε όλο το μπλοκ συνολικά, δεδομένου ότι ο Τραμπ έχει επιβάλει πολύ μεγαλύτερες χρεώσεις στις εισαγωγές αυτοκινήτων. Δεδομένων των διαφορετικών συνεπειών στις επιμέρους χώρες πιθανολογείται πως οι Βρυξέλλες μπορεί να δυσκολευθούν να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, συν τοις άλλοις, θα συνεχίσει να ασκεί πιέσεις, αποσκοπώντας οι Ευρωπαίοι να πληρώσουν πιο πολλά για μεγαλύτερη στρατιωτική προστασία. Τα περισσότερα μέλη της Ε.Ε. και μέλη του ΝΑΤΟ τα κατάφεραν να ανταποκριθούν πέρυσι στην παλαιά τους υπόσχεση να δαπανήσουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα. Αλλά ο Τραμπ μπορεί να τους υπενθυμίσει ότι εξακολουθούν να βρίσκονται σε καλό δρόμο για να ξοδέψουν σχεδόν 400 δισ. δολάρια συνολικά φέτος, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ, σε σύγκριση με τις αθροιστικές δαπάνες των 755 δισ. δολαρίων των ΗΠΑ. Πάντως, υπό το πρίσμα της στρατηγικής η Ουκρανία αποτελεί και την αμεσότερη πηγή ανησυχίας για την Ευρώπη, η οποία δεν αποκλείεται να απομείνει μόνη να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο με τη Ρωσία στην ανατολική πλευρά της. Ο Τραμπ, πάλι, ίσως προσπαθήσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του να μεσολαβήσει για ειρήνευση, αφότου συνομιλούσε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ωστόσο, οι προοπτικές για άμεση επιτυχία είναι ελάχιστες. Η Ε.Ε. έχει τα οικονομικά μέσα να στηρίξει το Κίεβο, το οποίο υπολογίζει ότι χρειάζεται έως και 40 δισ. ευρώ ετησίως, ή μόλις 0,2% του ΑΕΠ της Ε.Ε., για να εξακολουθήσει να μάχεται. Εντούτοις, το μπλοκ θα υποστεί ασφυκτικές πιέσεις ώστε να αντικαταστήσει την κρίσιμη στρατιωτική βοήθεια που απέστειλε η Ουάσιγκτον στην καθημαγμένη από τον πόλεμο χώρα.
Το ζήτημα της Ρωσίας θα οξύνει τις αντιπαραθέσεις εντός των κόλπων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διότι η Ουγγαρία και η Σλοβακία είναι υποστηρίκτριες του Πούτιν. Τα δε ανερχόμενα ακροδεξιά κόμματα στη Γαλλία και στη Γερμανία πιέζουν να ακολουθηθεί μετριοπαθέστερη πολιτική έναντι της Μόσχας, την ίδια ώρα που οι χώρες στον πυρήνα της Ε.Ε. έχουν αποδυναμωθεί λόγω των αντιδημοφιλών κυβερνήσεων στο Παρίσι και στο Βερολίνο. Αρα, συλλήβδην η Ευρώπη θα δυσκολευθεί περισσότερο από την προηγούμενη φορά να αντιμετωπίσει την πρόκληση Τραμπ. Τέλος υπενθυμίζεται ότι, κατά τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών θα παραμείνει πάνω από το 2% την προσεχή πενταετία, έναντι του 1,5% σε Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία.
