Ο Τζο Μπάιντεν μπήκε στον Λευκό Οίκο με στόχο να γίνει η μετενσάρκωση του Φραγκλίνου Ρούζβελτ: ένας πρόεδρος που θα απαντούσε σε μια κρίση σπανίων διαστάσεων, ξοδεύοντας αφειδώς. Σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Το τίμημα, ωστόσο, όταν προστίθεται στις δαπάνες των προηγούμενων διοικήσεων, το πληρώνουν τώρα οι δύο υποψήφιοι που φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν στην προεδρία.
Το πρώτο ντιμπέιτ μεταξύ της αντιπροέδρου των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις, υποψήφιας των Δημοκρατικών, και του Ρεπουμπλικανού τέως προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έδειξε πόσο περιορισμένη είναι η όρεξη για μεγάλες δαπάνες. Συζήτησαν για πολλά ζητήματα, όπως οι αμβλώσεις, η Μέση Ανατολή, ακόμη και οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τους μετανάστες από την Αϊτή που τρώνε τα κατοικίδια άλλων ανθρώπων. Ελειπε, ωστόσο, οποιαδήποτε αναφορά σε μεγάλα δημοσιονομικά σχέδια.
Από οικονομικής άποψης η Χάρις τόνισε τη σημασία της μείωσης του κόστους ζωής μετά τον ασυνήθιστα υψηλό πληθωρισμό, ο οποίος επιβραδύνθηκε για τους καταναλωτές των ΗΠΑ σε χαμηλό 12 μηνών, αγγίζοντας ποσοστό 2,5% τον Αύγουστο. Θέλει να δώσει στους κατασκευαστές ακινήτων φοροελαφρύνσεις για την κατασκευή νέων κατοικιών, στους αγοραστές πρώτης κατοικίας μια πίστωση ύψους 25.000 δολαρίων και στους νέους γονείς ένα υψηλότερο επίδομα 6.000 δολαρίων κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής ενός παιδιού. Ενώ αυτές οι πολιτικές θα βοηθούσαν τους επιδιωκόμενους στόχους, το πεδίο εφαρμογής τους είναι περιορισμένο και το κόστος τους συγκριτικά χαμηλό.
Ο Τραμπ ήταν πιο ασαφής στις εξαγγελίες του, αλλά απέφυγε επίσης να υποσχεθεί σημαντικές νέες δαπάνες. Αντίθετα επικεντρώθηκε στην παράταση των φορολογικών περικοπών που θεσπίστηκαν κατά την πρώτη θητεία του. Σχετικά με το κόστος της παιδικής φροντίδας, για παράδειγμα, πρόσφερε συγκεχυμένες εξηγήσεις σχετικά με το πώς οι υψηλοί δασμοί στα ξένα αγαθά –έχει εξαγγείλει αυξήσεις ακόμη και της τάξεως του 20%– θα προσφέρουν έξτρα χρηματοδότηση. Αντίστοιχες εισφορές μετακυλίονται σχεδόν πάντα στους καταναλωτές της χώρας που τις επιβάλλει, καθιστώντας τες παρόμοιες με φόρο επί των πωλήσεων.
Αν και κανένας από τους δύο προεδρικούς υποψηφίους δεν μιλάει για δημοσιονομική σύνεση ή λιτότητα, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή αναγνώριση για το πόσο περιορισμένα είναι τα δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας. Ο Μπάιντεν πρόσθεσε περισσότερα από 4 τρισ. δολάρια νέου χρέους για να χρηματοδοτήσει επισκευές γεφυρών, έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, να ανακουφίσει τους πολίτες από την πανδημία και να υποστηρίξει την εγχώρια παραγωγή ημιαγωγών, πέρα από τα 8 και πλέον τρισ. δολάρια που είχε ήδη εγκρίνει ο Τραμπ. Επιπλέον, ακόμη και αν κερδίσει η Κάμαλα Χάρις, οι Δημοκρατικοί θα αντιμετωπίσουν μια δύσκολη μάχη για να διατηρήσουν τον έλεγχο και των δύο Σωμάτων του Κογκρέσου, απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε σημαντική νέα δαπάνη.
Οποιεσδήποτε πρόσθετες πρωτοβουλίες είναι βέβαιο ότι θα αναζωογονήσουν τις επί μακρόν αδρανείς ανησυχίες για το έλλειμμα του προϋπολογισμού ύψους 1,5 τρισ. δολαρίων και το αυξανόμενο εθνικό χρέος, του οποίου μόνο οι πληρωμές τόκων πρόκειται να φθάσουν το 1 τρισ. δολάρια το επόμενο έτος, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου. Σε ένα θέμα δεν υπάρχει συζήτηση: οι κρατικές δαπάνες δεν είναι θέμα προς συζήτηση σε αυτές τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
