Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού όσον αφορά την παραγωγικότητα και την καινοτομία των μεγάλων επιχειρήσεων. Η Ευρώπη πάσχει από ευρύτερη έλλειψη δυναμισμού από πλευράς των μεγάλων επιχειρήσεών της. Η αδυναμία αυτή της Ευρώπης οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες, το μικρό μέγεθος της αγοράς και την περιορισμένη πρόσβαση σε χρηματοδότηση.
Για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη και στην καινοτομία των επιχειρήσεων πρέπει να ληφθούν μέτρα τόσο από την Ε.Ε. όσο και από τις εθνικές κυβερνήσεις. Αν η Ευρώπη προχωρήσει σε εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς, μπορεί να άρει τα εμπόδια που αναστέλλουν την ανάπτυξη των πλέον παραγωγικών εταιρειών της. Αν αρθούν όσα εμπόδια έχουν μείνει στο εμπόριο μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. και προχωρήσει η ενοποίηση των κεφαλαιαγορών, θα δοθούν κίνητρα στις εταιρείες για να προχωρήσουν σε προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης και σε επενδύσεις που αποδίδουν τα μέγιστα μόνον όταν έχουν μεγάλη πελατεία. Για παράδειγμα, αν αυξηθούν οι επενδύσεις σε υποδομές που θα συνδέουν τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. και απελευθερωθεί περαιτέρω το εμπόριο υπηρεσιών, οι εταιρείες θα έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στις αγορές σε όλη την Ευρώπη.
Αν χαλαρώσουν οι κανόνες που περιορίζουν τη χρηματοδότηση από επενδυτικές εταιρείες, τότε περισσότερα κεφάλαια θα είναι διαθέσιμα για τη χρηματοδότηση νεοφυών και νέων εταιρειών. Ανάμεσα στα αναγκαία μέτρα είναι η εναρμόνιση των κανονισμών που θέτουν περιορισμούς στις επενδύσεις των μεγάλων επενδυτικών. Παράλληλα, πρέπει το Ευρωπαϊκό Επενδυτικό Ταμείο να αναλάβει καταλυτικό ρόλο παρέχοντας εγγυήσεις ποιότητας. Για να τονωθεί ο δυναμισμός των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων θα χρειαστούν προσπάθειες σε εθνικό επίπεδο που θα συμπληρώνουν τα μέτρα της Ε.Ε. Οι κυβερνήσεις μπορούν να χαλαρώσουν τους περιορισμούς που δυσκολεύουν την ένταξη νέων εταιρειών στην αγορά, ώστε να διευκολύνουν περισσότερους ανθρώπους να φτιάξουν δικές τους επιχειρήσεις και ιδιαιτέρως στους τομείς των υπηρεσιών. Για να διευκολυνθεί η είσοδος νέων καινοτόμων εταιρειών στην αγορά θα πρέπει να χαλαρώσουν οι εργατικές νομοθεσίες που προστατεύουν τους εργαζομένους και όχι τις θέσεις εργασίας. Δηλαδή, να γίνουν πιο ευέλικτες οι διαδικασίες για την απόλυση εργαζομένων και να συνοδεύονται από κατάλληλα επιδόματα ανεργίας. Παράλληλα, δυναμικές πολιτικές μπορούν να διευκολύνουν την αναζήτηση εργασίας και την ανάπτυξη δεξιοτήτων. Πρέπει, επίσης, να ευνοούνται φορολογικά και ρυθμιστικά οι μικρές επιχειρήσεις, αλλά προσωρινά, ώστε η πολιτική αυτή να λειτουργεί ως κίνητρο για την ανάπτυξή τους.
* Οι συντάκτες του άρθρου είναι συνεργάτες του ΔΝΤ και η έκθεσή τους δημοσιεύθηκε στο blog του ΔΝΤ.
