Οι τηλεοπτικές σειρές είχαν πάντα έναν τρόπο να αντικατοπτρίζουν την πολιτική, είτε μέσα από ρεαλιστικές ιστορίες είτε μέσα από πιο ελεύθερη μυθοπλασία. Εδώ και δεκαετίες, πολλές αμερικανικές τηλεοπτικές παραγωγές εστιάζουν στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής, προσεγγίζοντάς τη μέσα από το δράμα ή την κωμωδία.
Το 2025 μάλιστα η σύνδεση ανάμεσα σε πολιτική και τηλεοπτικές σειρές ήταν πιο εμφανής από ποτέ, με παραγωγές της μικρής οθόνης που καταγράφουν μυστικές συμφωνίες, κρίσεις εξουσίας και πρόσωπα που κινούνται ανάμεσα στην ευθύνη και την κατάχρηση.
Τα πολιτικά θρίλερ της μικρής οθόνης βρίσκονται στο απόγειό τους. Στο «Hostage», μια απαγωγή προκαλεί διεθνείς εντάσεις σε διπλωματικά παρασκήνια, ενώ στο «Zero Day» αναδεικνύονται ο φόβος των κυβερνοεπιθέσεων και οι εύθραυστες ισορροπίες της πολιτικής. Στη «Διπλωμάτισσα» με πρωταγωνίστρια την Κέρι Ράσελ παρακολουθούμε τις προσωπικές συγκρούσεις που ξεδιπλώνονται πίσω από τα χαμόγελα και τις δημόσιες δηλώσεις, αποτυπώνοντας με αδρές γραμμές την πολυπλοκότητα και την ένταση της εποχής.
Οι σειρές της χρονιάς που πέρασε, πέρα από ψυχαγωγία, λειτουργούν σαν καθρέφτης της εποχής. Προσφέρουν μια ματιά από απόσταση σε όσα συχνά ξεπερνούν την πραγματικότητα, αποτυπώνοντας τις ισορροπίες της εξουσίας, τις προσωπικές συγκρούσεις και τα διλήμματα ηθικής που καθορίζουν τον δημόσιο βίο.
Στο πλαίσιο αυτής της εξελισσόμενης τάσης, μια από τις πιο δημοφιλείς σειρές του Netflix, «Η Διπλωμάτισσα», ακολουθεί την Κέιτ Γουάιλερ (Κέρι Ράσελ) στον ρόλο της ως πρέσβειρας των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μεγάλη Βρετανία. Προσπαθεί να διατηρήσει τη στενή και παραδοσιακή συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές πιέσεις που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν στη θέση της αντικαταστάτριας της αντιπροέδρου Γκρέις Πεν (Αλισον Τζάνεϊ).
Στον τρίτο κύκλο επεισοδίων, με την Πεν πλέον πρόεδρο, η σειρά εξερευνά τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στο ηθικό και το αναγκαίο, αναδεικνύοντας την ένταση που δημιουργείται όταν οι χαρακτήρες αναγκάζονται να επιλέξουν το μικρότερο κακό.
Στη μίνι σειρά «Hostage» της ίδιας πλατφόρμας, ο σύζυγος της πρωθυπουργού Αμπιγκεϊλ Ντάλτον (Σουράν Τζόουνς) απάγεται στη Γαλλική Γουινέα, με αντάλλαγμα την παραίτησή της. Η Ντάλτον πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια του γαλλικού στρατού για να τον βρει, ενώ παράλληλα ξεπερνά τις διαφορές της με τη Γαλλίδα πρόεδρο Βιβιάν Τουσάν (Ζυλί Ντελπί) για να βρουν κοινό έδαφος.
Από τις έντονες προσωπικές και πολιτικές συγκρούσεις του «Hostage», το πολιτικό θρίλερ μεταφέρεται σε πιο ακραίες, δυστοπικές διαστάσεις με τη σειρά «Paradise» του Hulu. Ο ειδικός πράκτορας Ξαβιέ Κόλινς (Στέρλινγκ Κ. Μπράουν) ανακαλύπτει το δολοφονημένο σώμα του Αμερικανού προέδρου Καλ Μπράντφορντ (Τζέιμς Μάρσντεν), αλλά η εξιχνίαση της δολοφονίας είναι μόνο η αρχή. Μια φαινομενικά ειδυλλιακή κοινότητα αποδεικνύεται καταφύγιο της ελίτ ύστερα από μια παγκόσμια καταστροφή, και η σειρά εξερευνά τις επιρροές της τεχνολογίας, τις ηθικές επιλογές και τις συγκρούσεις ανάμεσα σε προσωπικό συμφέρον και δημόσιο καλό.
Πίσω στο Netflix, ίσως στο πιο δημοφιλές τηλεοπτικό πολιτικό θρίλερ του 2025, το «Zero Day», ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται τον πρώην πρόεδρο Τζορτζ Μάλλεν, που επιστρέφει στη δράση από τη συνταξιοδότηση έπειτα από μια παγκόσμια κυβερνοεπίθεση με εκατομμύρια θύματα. Καθώς προσπαθεί να εντοπίσει τους δράστες πριν επιτεθούν για δεύτερη φορά, η σειρά συνδυάζει αγωνία και πολιτική στρατηγική, ενώ ο Ντε Νίρο ηγείται ενός εξαιρετικού καστ που περιλαμβάνει τις Τζόαν Αλεν, Τζέσι Πλέμονς και Αντζελα Μπάσετ, προσφέροντας μια συναρπαστική ματιά στη λειτουργία μιας διακυβέρνησης σε κρίση.
Στον ίδιο τόνο έντασης κινείται και το «G20» στο Amazon Prime Video, στο οποίο η πρόεδρος των ΗΠΑ Ντανιέλ Σάτον (Βαϊόλα Ντέιβις) ελπίζει να αφήσει το στίγμα της στη σύνοδο του G20, αλλά βλέπει τη ζωή της να απειλείται από μισθοφόρους. Η ομάδα, υπό την ηγεσία ενός απογοητευμένου στρατιώτη που ποτέ δεν εκτιμούσε τη Σάτον και ονειρεύεται να καταρρεύσει την κρυπτο-οικονομία προς δικό του όφελος, προσπαθεί να πάρει ως ομήρους τη Σάτον και την πρώτη οικογένεια. Η πρώτη Αφροαμερικανή γυναίκα πρόεδρος αιφνιδιάζει με την αποφασιστικότητά της να αντισταθεί, κρατώντας την αγωνία και την ένταση στα ύψη.
Από τη σύγχρονη πολιτική δράση, το Netflix μεταφέρει το κοινό στο παρελθόν με το «Death by Lightning», που παρουσιάζει τη δολοφονία του εικοστού προέδρου των ΗΠΑ, Τζέιμς Γκάρφιλντ, τον Ιούλιο του 1881, μόλις τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Ο δολοφόνος, Τσαρλς Τζ. Γκιτό, δεν ενήργησε για πολιτικούς λόγους· κινήθηκε από μια στρεβλή αίσθηση προσωπικής αδικίας και την επιθυμία για φήμη. Η σειρά αφηγείται την ιστορία των δύο αντρών: του Γκάρφιλντ (Μάικλ Σάνον), ενός προοδευτικού και έντιμου ήρωα του Εμφυλίου που αναγκάστηκε να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία, και του Γκιτό (Μάθιου ΜακΦάντεν), ενός ναρκισσιστικού ανθρώπου που πιστεύει ότι ο κόσμος συνωμοτεί εναντίον του για να του στερήσει την τύχη και τη φήμη.
Το 2025 αποχαιρετίσαμε και μια σειρά που συνδέθηκε όσο καμία άλλη τηλεοπτική παραγωγή με τη σύγχρονη πολιτική στις ΗΠΑ. Αν και όχι αμιγώς πολιτικό, το «The Handmaid’s Tale» του Hulu, βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Ατγουντ, παρουσιάζει τη δυστοπική, στρατιωτικοποιημένη κυβέρνηση που δημιούργησε το θεοκρατικό κράτος Γκίλεαντ.
Στην τελευταία σεζόν, η σειρά δείχνει τη σταδιακή αποσταθεροποίηση αυτού του καθεστώτος: πιέσεις από το εξωτερικό –με τη δράση της Τζουν (Ελίζαμπεθ Μος) και της οργάνωσης Mayday– αλλά και από το εσωτερικό. Η αποστασία της Θείας Λίντια (Αν Ντάουντ) και του διοικητή Τζόζεφ (Μπράντλεϊ Γουίτφορντ) υπογραμμίζει το βασικό ελάττωμα αυτού του καθεστώτος: ο φόβος ως κινητήρια δύναμη λειτουργεί μόνο για περιορισμένο χρόνο.
