Φλωρεντία, 1982. Ενα νεαρό ζευγάρι σταματά με το αμάξι στην άκρη του δρόμου, λίγο έξω από την πόλη. Εχει ήδη νυχτώσει και οι δυο τους βρίσκουν την ευκαιρία να μείνουν μόνοι και να απολαύσουν τον έρωτά τους. Στο σκοτάδι, ανάμεσα στους θάμνους και τα δέντρα, ξεχωρίζει μια φιγούρα που πλησιάζει αργά το παρκαρισμένο όχημα. Το αγόρι το αντιλαμβάνεται και, καθώς πατάει γκάζι για να φύγει, δέχεται πυροβολισμό. Στη συνέχεια, ο δράστης σκοτώνει το κορίτσι.
Το τραγικό περιστατικό συνέβη στις 19 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς και αποτελεί μέρος μιας σειράς φόνων που συγκλόνισαν την Ιταλία μεταξύ 1968 και 1985. Τουλάχιστον οκτώ ζευγάρια δολοφονήθηκαν με τον ίδιο τρόπο στα περίχωρα της Φλωρεντίας και, σε αρκετές περιπτώσεις, τα άψυχα σώματα των γυναικών βρέθηκαν παραμορφωμένα. Ο Τύπος ονομάζει τον δράστη «Το τέρας της Φλωρεντίας» («Il mostro di Firenze») και η υπόθεση παίρνει πολύ γρήγορα εθνικές διαστάσεις. Η ταυτότητα του δράστη παραμένει μυστήριο.
Η ιστορία μεταφέρεται στη μικρή οθόνη, μέσα από τη νέα αστυνομική μίνι σειρά του Netflix, «Το τέρας της Φλωρεντίας». Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το τηλεοπτικό πρότζεκτ των Στέφανο Σολίμα («Suburra», «Sicario», «ZeroZeroZero») και Λεονάρντο Φάζολι («Gomorrah», «ZeroZeroZero») ακολουθεί την έρευνα για το ανεξιχνίαστο έγκλημα και ξετυλίγει το σκοτεινό παρελθόν μιας οικογένειας σε τέσσερα μόλις επεισόδια – καθένα από τα οποία αφηγείται την εξέλιξη από την οπτική διαφορετικού υπόπτου.
Σε δηλώσεις του στο περιοδικό TIME, ο Σολίμα εξήγησε ότι η επιλογή να εστιάσουν στα πρώτα χρόνια της έρευνας προέκυψε λόγω της πολυπλοκότητας της υπόθεσης: «Δεν υπήρξε ποτέ ένας μόνο δράστης που να έχει καταδικαστεί για όλους τους φόνους. Θέλαμε να αφηγηθούμε την ιστορία από την αρχή, από τη στιγμή που οι ερευνητές άρχισαν να συνδέουν τα κομμάτια και να συνειδητοποιούν ότι μπορεί να πρόκειται για έναν κατά συρροή δολοφόνο».
Για πολλά χρόνια, η υπόθεση τροφοδότησε πολλές εικασίες: κάποιοι ερευνητές μιλούσαν για μοναχικό δράστη, άλλοι εκτιμούσαν ότι πίσω από τα εγκλήματα κρυβόταν ένα δίκτυο ατόμων με συγκεκριμένα κίνητρα.
Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, η αστυνομία ακολουθεί τα ίχνη μιας δολοφονίας του 1968, που φέρει εντυπωσιακές ομοιότητες κυρίως όσον αφορά το όπλο. Καθώς οι έρευνες προχωρούν, ανακριτές, δημοσιογράφοι και ύποπτοι μπλέκονται σε έναν λαβύρινθο φόβου, εμμονής και αγωνίας, όπου κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν.
Χωρίς ανάσα
Λίγο μετά την προσθήκη της στην ταινιοθήκη του Netflix, «Το τέρας της Φλωρεντίας» απέκτησε εκατομμύρια φανατικούς θεατές. Σύμφωνα με στοιχεία της πλατφόρμας για την περίοδο 20-26 Οκτωβρίου, βρέθηκε στην κορυφή των μη αγγλόφωνων σειρών σε 44 χώρες και μπήκε στη δεκάδα των δημοφιλέστερων τίτλων σε 85 χώρες. Παράλληλα, η σειρά εστιάζει σε βαθύτερα κοινωνικά και ψυχολογικά θέματα, όπως η τοξική αρρενωπότητα αντί να περιορίζεται σε μια τυπική αστυνομική έρευνα.
Ποια είναι, όμως, τα στοιχεία που κάνουν τη σειρά τόσο συναρπαστική; Για όσους γνωρίζουν την υπόθεση της Φλωρεντίας, τα επεισόδια προσφέρουν μια νέα οπτική, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες και διαστάσεις που δεν είχαν γίνει ευρέως γνωστές, ενώ για τους υπόλοιπους αποτελεί ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ που δεν τους αφήνει ούτε να πάρουν ανάσα. Η σκηνοθεσία του Σολίμα είναι υποβλητική και το σενάριο του Φάζολι μάς κρατάει σε συνεχή ένταση. Οι ερμηνείες είναι ακριβείς και η αισθητική αποπνέει μελαγχολία συνδυασμένη με φόβο. Η ατμόσφαιρα της πόλης και των περιχώρων αποκαλύπτει μια Φλωρεντία διαφορετική από την ειδυλλιακή εικόνα που έχουμε συνηθίσει.
Ενα από τα αδύναμα σημεία της σειράς είναι η αφηγηματική ροή, καθώς οι συνεχείς αλλαγές οπτικής απαιτούν από τον θεατή να παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή. Τα γεγονότα προβάλλονται σε σφιχτό και αρκετά γρήγορο ρυθμό, ενισχύοντας την αίσθηση ανασφάλειας. Η σειρά υιοθετεί, επιπλέον, ένα καταθλιπτικό τόνο, που πολλοί θεωρούν ότι είναι πιο έντονος από όσο θα χρειαζόταν.
Ωστόσο, το «Τέρας της Φλωρεντίας» δεν αποτελεί απλή αναπαράσταση όλων όσα συνέβησαν στην ιταλική πόλη, αλλά φέρνει τον θεατή αντιμέτωπο με τα όρια της ανθρώπινης φύσης, θέτει ερωτήματα όσον αφορά τη Δικαιοσύνη και φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας.
