Μπορεί κανείς με βεβαιότητα να πει πως παράγουμε περισσότερες μίνι σειρές ντοκιμαντέρ του Netflix από όσες μπορούμε να καταναλώσουμε. Μία-μία οι διασημότητες διασημότητα που φτάνουν ή διανύουν τη μέση ηλικία, ««παίρνουν σειρά» για να ανακεφαλαιώσουν την ιστορία τους και να ρίξουν φως σε άγνωστες —και κατά κανόνα υπερβολικά δραματικές— στιγμές της ζωής και της καριέρας τους.
Βέβαια, όποιος έχει δει έστω και λίγο από αυτές τις σειρές ξέρει πως όλα αυτά είναι, στην καλύτερη περίπτωση, κολακευτικά· πίσω από τις λέξεις δεν κρύβονται παρά δελεαστικές —και εύκολες— αμοιβές για όλους τους εμπλεκόμενους. Από τον κανόνα δεν ξεφεύγει ούτε το νέο τριμερές ντοκιμαντέρ του Netflix για τη Βικτόρια Μπέκαμ, με τίτλο απλώς το όνομά της, που έρχεται στην πλατφόρμα δύο χρόνια μετά εκείνο για τον σύζυγό της και πρώην άσο των γηπέδων, Ντέιβιντ Μπέκαμ.
H «Posh» που έγινε «WAG»
Στο επίκεντρο του «Βικτόρια Μπέκαμ» βρίσκεται η προετοιμασία για την επίδειξη μόδας της κολεξιόν Ανοιξη/Καλοκαίρι 2025 της Μπέκαμ όπως παρουσιάστηκε στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. Γύρω από τις πυρετώδεις προετοιμασίες για το catwalk, το ντοκιμαντέρ διατρέχει την πορεία του κοριτσιού από το Χέρτφορντσαϊρ, που μεγαλώνοντας ήθελε να γίνει χορεύτρια, μα έγινε τελικά η «Posh» στις Spice Girls, η σύζυγος του Ντέιβιντ Μπέκαμ και τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει αφοσιωθεί στο να σχεδιάζει ρούχα με την επωνυμία της.
Θα περίμενε κανείς ότι ένα ντοκιμαντέρ σχεδόν τρίωρης διάρκειας, αφιερωμένο σε μια προσωπικότητα που τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει ζήσει περισσότερο απ’ όσο αντέχει κανείς μπροστά στα φώτα, θα είχε έστω και τυπικά κάτι νέο να πει — να δείξει, δηλαδή, την άλλη όψη του παγόβουνου.
Αυτή, λοιπόν, η ψυχρή και αγέλαστη σελέμπριτι —όπως την παρουσίαζε για χρόνια ο κίτρινος Τύπος και η κοινή αντίληψη— ποια είναι όταν «λιώνει» και χαμογελά; Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν όντως τραβούσε την κουρτίνα στην άκρη. Αντ’ αυτού, η Μπέκαμ σερβίρει ένα τρομερά σφιχτό και προβαρισμένο αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο οι συνεχείς σκόπελοι που αντιμετώπισε την οδήγησαν, επιτέλους, εκεί όπου ήθελε να βρεθεί από την αρχή: στο σημείο να εκφράζει τον εαυτό της όπως επιθυμεί.
Κάτι που, στην περίπτωσή της, σημαίνει να δημιουργεί ρούχα και καλλυντικά — όπως κάνει σήμερα και μας υπενθυμίζει επανειλημμένα το ντοκιμαντέρ.
Οι όποιες «αποκαλύψεις» περιορίζονται, βέβαια, σε ατάκες που φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για να αποκτήσουν έναν «viral» κύκλο ζωής. Όπως όταν η Βικτόρια Μπέκαμ αναφέρεται με χιούμορ στην αυξητική στήθους που «έθαψε στο Μπάντεν-Μπάντεν» — μιλώντας για το τέλος της εποχής των «WAG», τότε που εμφανιζόταν στα γήπεδα με κοντά σορτσάκια και φουσκωμένο μπούστο, για να θαυμάσει τα επιτεύγματα του συζύγου της. (Ο όρος «WAG», δηλαδή wives and girlfriends, ήταν ένα υποτιμητικό ακρωνύμιο για τις συζύγους και συντρόφους των αθλητών στα ’90s και τα ’00s.)
Σε άλλο σημείο, μιλώντας για το σπιτικό κοτέτσι του Ντέιβιντ, πετάει δήθεν αφελώς το «You should see his cock! It’s magnificent» — αναφερόμενη, βεβαίως, σε έναν πραγματικό κόκορα. Πρακτικές που, αν το σκεφτεί κανείς, δεν διαφέρουν και πολύ από την «κιτρινίλα» που τόσο σημάδεψε τη ζωή των Μπέκαμ στο απόγειο της φήμης τους.
Ακόμη και ως ιστορία γυναικείας εμψύχωσης, το αφήγημα παραμένει προβληματικό για τις τόσες γυναίκες που ίσως βλέπουν στη Μπέκαμ ένα πρότυπο επιτυχίας. Σε ένα σημείο, η ίδια εξηγεί πόσο πληγωμένη ένιωθε ως μαθήτρια, όταν στις χορευτικές επιδείξεις έβγαινε στη σκηνή τελευταία εξαιτίας των «παραπανίσιων» κιλών της — μόνο που οι φωτογραφίες της εποχής, που περνούν από την οθόνη, δείχνουν ένα κυριολεκτικά αδύνατο κορίτσι.
Ομοίως, σε άλλο σημείο του ντοκιμαντέρ αναφέρεται στο πώς τα ανθρωποφάγα μίντια επηρέασαν την εικόνα που είχε για τον εαυτό της και την οδήγησαν σε διατροφικές διαταραχές μετά τις εγκυμοσύνες της. Κανείς δεν αμφιβάλλει για το πόσο άσχημο είναι όλο αυτό, αν και δημιουργεί αρκετά άβολα συναισθήματα το να βλέπεις να το λέει η ακόμα πιο αποσκελετωμένη σήμερα Βικτόρια που «καμαρώνει» γελώντας: «Εχω να φάω σοκολάτα από τα ’90s».
Η Βικτόρια Μπέκαμ θέλει να τη δούμε ως το απόλυτο «girlboss», αλλά δεν κρύβει πως έστησε την επιχείρησή της με τα χρήματα του συζύγου της. Στα press previews για την παρισινή κολεξιόν της αρνείται να δεχτεί δημοσιογράφο που κάποτε είχε γράψει κάτι αρνητικό για τις δημιουργίες της. Στο τέλος της σειράς, τη βλέπουμε σε μια «ανθρώπινη» στιγμή μαζί με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και όταν αυτός αναφέρει την ηλικία της (51) εκείνη μειδιά, λες και δεν μπορεί να δεχτεί ούτε τους αριθμούς. Ολα αυτά δεν δείχνουν την παραμικρή άνεση που μπορεί να έχει κάποια με τον εαυτό της. Αντ αυτού δείχνουν μια γυναίκα που δεν αντέχει να φανεί αληθινή. Υπό αυτή την έννοια ναι, στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε ποια είναι η Βικτόρια Μπέκαμ.
Ντοκιμαντέρ, όπως διαφήμιση διαρκείας;
Παράλληλα, όλη αυτή η προσποιητή αυτολύπηση που πασπαλίζει συνεχώς την αφήγηση δεν είναι μόνο εξοργιστική στην ουσία της -πόση συμπόνια μπορεί, άλλωστε, να συγκεντρώσει ένα από τα πιο διάσημα, όμορφα και πλούσια ζευγάρια της Βρετανίας επειδή έχασαν κάμποσα εκατομμύρια που τους περίσσευαν για να λανσάρει η Βικτόρια ρούχα που δεν πούλησαν το αναμενόμενο; Αλλά γίνεται βασικά και ένα τρομερά ανιαρό θέαμα. Υπάρχουν λοιπόν στιγμές που το «δράμα» αγγίζει το επίπεδο του «Keeping Up with the Kardashians», μα δυστυχώς χωρίς την κιτς κωμικότητα που χαρίζει στις αδελφές Καρντάσιαν και Τζένερ μια στοιχειώδη ψυχαγωγική αξία.
Στην εποχή που η κατανάλωση οπτικού περιεχομένου είναι μια συνεχής βύθιση στον «θόρυβο», ένα μούδιασμα του μυαλού μας και ένας χυλός όπου όλα δείχνουν ίδια, ρηχά, επιδερμικά, ντοκιμαντέρ σαν το «Βικτόρια Μπέκαμ» μοιάζει απλά με σύμπτωμα της εποχής του. Μαζί με τα social media έρχονται και τα τηλεοπτικά προγράμματα να γίνονται όλο και πιο έκδηλα διαφημιστικές καμπάνιες. Ενα τέτοιο ντοκιμαντέρ λοιπόν δεν αποτελεί ούτε ουσιαστικό τεκμήριο, ούτε «καλή τηλεόραση», που τόσο έχουμε καυχηθεί πως είναι η μικρή οθόνη του streaming.
Δείτε, λοιπόν, το «Βικτόρια Μπέκαμ» για αυτό που πραγματικά είναι: ένα γιγάντιο, καλοφτιαγμένο διαφημιστικό reel, φτιαγμένο για να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες να αγοράσουν τα ρούχα και τα καλλυντικά της· ένα ανούσιο «αδερφάκι» του προπέρσινου ντοκιμαντέρ του συζύγου της, Ντέιβιντ Μπέκαμ.
