Μια γυναίκα βρίσκεται ξαπλωμένη σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι. Τα μάτια της είναι κλειστά, το πρόσωπό της γαλήνιο, σχεδόν αποκομμένο από τη φασαρία γύρω της. Πάνω από το σώμα της, γιατροί κινούνται βιαστικά κάνοντας ό,τι μπορούν για να την επαναφέρουν στη ζωή.
Η κάμερα αρχίζει να απομακρύνεται και μια φιγούρα αιωρείται κοντά στο ταβάνι. Είναι η ψυχή της γυναίκας που αποχωρίζεται το σώμα της και ετοιμάζεται να ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Η Ζωή πεθαίνει, όμως ο ήχος και η καμπύλη του μόνιτορ προδίδουν λίγο αργότερα την επιστροφή της. Μια επιστροφή που θα σηματοδοτήσει μια βαθιά αλλαγή στην καθημερινότητα της ηρωίδας καθώς τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Αρχίζει να συναντά ανθρώπους που έχουν πεθάνει απότομα και άδικα, οι οποίοι της ζητούν να εκτελέσει μια μυστική τους αποστολή. Οι στόχοι της Ζωής κάθε φορά είναι διαφορετικοί, με την ίδια να βρίσκει ξανά το χαμόγελό της και την ουσία στα μικρά πράγματα.
Δομημένη σε 12 κεφάλαια, η «Ζωή» –σε σενάριο και σκηνοθεσία Δωροθέας Πασχαλίδου, με τη Μαρία Καβογιάννη στον πρωταγωνιστικό ρόλο– απέκτησε πρόσφατα νέο κοινό καθώς από τις 15 Μαΐου φιλοξενείται στην πλατφόρμα του Netflix σε Ελλάδα και Κύπρο. Η μεταφυσική, συναισθηματική κομεντί με τις αυτοτελείς ιστορίες έκανε το 2023 την πρεμιέρα της στην πλατφόρμα ANT1+, όπου παραμένει διαθέσιμη, προσφέροντας περισσότερες επιλογές θέασης. Την επόμενη χρονιά, προβλήθηκε και στην τηλεόραση του ΑΝΤ1. Στο Netflix, όμως, η απήχησή της εκτοξεύτηκε: η σειρά έφτασε στις τρεις πρώτες θέσεις των πιο δημοφιλών προγραμμάτων στην Ελλάδα, προσελκύοντας τους συνδρομητές της streaming υπηρεσίας.
Θέματα που προβληματίζουν και συγκινούν
Η επιτυχία της «Ζωής» δεν αποτέλεσε έκπληξη, καθώς η σειρά απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό και προσεγγίζει διαχρονικά ζητήματα. Ενα από αυτά είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Στο πρώτο επεισόδιο, ο «θάνατος» της Ζωής είναι κυριολεκτικός αλλά και συμβολικός. Λειτουργεί ως ευκαιρία για ενδοσκόπηση και αναθεώρηση. Η πρωταγωνίστρια έχει τη δική της οικογένεια: έναν σύζυγο ο οποίος μετρά αντίστροφα για τη σύνταξη και έναν τριαντάχρονο γιο που ούτε εργάζεται ούτε δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να το κάνει. Οπότε εκείνη απασχολείται σε δύο θέσεις για να στηρίξει οικονομικά το σπίτι. Οι σχέσεις με τους γονείς, τα παιδιά, τα αδέρφια είναι ένας θεματικός άξονας στον οποίο η σειρά επιστρέφει ξανά και ξανά φωτίζοντας ρεαλιστικές πτυχές όπως τα λάθη των χαρακτήρων, τις σιωπές που βαραίνουν και το χάσμα που δύσκολα γεφυρώνεται.
Η Ζωή είναι μια ευαίσθητη, καλοσυνάτη ψυχή. Πέρα από τη φροντίδα της οικογένειάς της, προσφέρει εθελοντικά βοήθεια σε συσσίτια και δείχνει πάντα προθυμία να ακούσει τον συνάνθρωπό της. Είναι παρατηρητική, συμπονετική και συγχωρεί. Η συγχώρεση –προς άλλους ή τον ίδιο μας τον εαυτό– αποτελεί ακόμα μία από τις κεντρικές θεματικές της σειράς. Οπως και η έννοια της δεύτερης ευκαιρίας. Η ηρωίδα «φεύγει» προσωρινά από τη ζωή και βλέπει τον κόσμο από έξω, σαν θεατής. Αφού ανακτήσει τις αισθήσεις της, θα έρθει αντιμέτωπη με εσωτερικά διλήμματα. Τι θα τολμούσε να πει ή να κάνει διαφορετικά αν είχε μια δεύτερη ευκαιρία; Η δυνατότητα αυτή της δίνεται για να διορθώσει, όσο μπορεί, τον κόσμο γύρω της σαν να ήταν η καλή νεράιδα του παραμυθιού.
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά, αναδεικνύεται μια συγκλονιστική αφήγηση για τη γυναικεία ενδυνάμωση και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη σύγχρονη κοινωνία.
Η Μαρία Καβογιάννη παραδίδει ένα ακόμα υποκριτικό masterclass, ενσαρκώνοντας τη Ζωή με μια ερμηνεία γεμάτη ανθρωπιά όπου η εύθραυστη πλευρά του εαυτού της ισορροπεί με τον δυναμισμό που κρύβει. «Κουβαλά» στις πλάτες της μεγάλο βάρος ευθυνών και πολλές φορές «σπάει» αποκαλύπτοντας την αγωνία και τη μοναξιά που νιώθει βαθιά μέσα της. Την Καβογιάννη πλαισιώνει ένα εξίσου σημαντικό καστ με ηθοποιούς όπως η Ευδοκία Ρουμελιώτη, ο Κώστας Φιλίππογλου, ο Γιάννης Σοφολόγης, ο Γιώργος Κοψιδάς και ο Χρήστος Κοντογεώργης. Ολοι τους συμπληρώνουν το παζλ μιας ιστορίας που όχι μόνο συγκινεί αλλά και προβληματίζει βαθιά.
Η «Ζωή» δεν είναι απλώς μια σειρά αλλά και μια υπενθύμιση της δύναμης που βρίσκεται μέσα μας αρκεί να την αναγνωρίσουμε και να την αξιοποιήσουμε.
