Θέατρο από τον καναπέ
«Σπιτικές» παραστάσεις χωρίς κινητά να χτυπούν
Το υλικό θα «ανέβει» στη γνωστή πλατφόρμα Vimeo και με ένα μικρό αντίτιμο οι θεατές θα αποκτούν πρόσβαση στη βιντεοσκοπημένη παράσταση.
Σκηνοθετική αμηχανία
Τον Νοέμβριο του 1950 ο T. Σ. Ελιοτ έδωσε μία διάλεξη στο Χάρβαρντ με θέμα «Ποίηση και Δράμα». Ο Σαίξπηρ ήταν βασική αναφορά στις απόψεις που διατύπωσε για τη σχέση έμμετρου λόγου και πρόζας. Προς το τέλος αναφέρθηκε στις δικές του δυσκολίες και αποτυχίες, αναφερόμενος στα έργα του «Φονικό στην Εκκλησία», «Οικογενειακή γιορτή» και «Κοκτέιλ Πάρτι».
«Ευπαθές» το θέατρο στον κορωνοϊό
Οι εκδηλώσεις για παιδιά και ειδικότερα το παιδικό θέατρο είναι τα πρώτα που «χτυπήθηκαν» από την ανησυχία.
ΘΕΑΤΡΟ
Πρεμιέρα αξιώσεων για τον «Μακμπέθ» του Δημήτρη Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο
Ο Μακμπέθ είναι στρατηγός στον στρατό του Σκωτσέζου βασιλιά Ντάνκαν. Επιστρέφει νικητής και διψασμένος για εξουσία.
Στο βίντατζ πάρτι της Μεταπολίτευσης
Πέντε ηθοποιοί ενός συγκινητικού και ακαταπόνητου θιάσου μας πληροφορούν για τα πρώτα βήματα της φρέσκιας δημοκρατίας μας, που μόλις τολμά να απλώσει τα ποδεμένα ποδαράκια της δοκιμάζοντας τα όρια του στρώματος.
Πρόγευση Επιδαύρου
Παραστάσεις αρχαίου δράματος και παραγωγές χορού βασισμένες σε μύθους ή κείμενα αρχαιοελληνικής γραμματείας είχε ανακοινώσει η Κατερίνα Ευαγγελάτου για την Επίδαυρο όσο για το Μικρό Θέατρο, ήταν ξεκάθαρη ότι ήθελε να δώσει μουσικό χαρακτήρα. Στο μεταξύ φτάσαμε στον Μάρτιο.
Ενα εικοσιτετράωρο με τον ηθοποιό Γιώργο Χρυσοστόμου
Ξυπνάω. Μέχρι να ζεσταθεί το νερό, βάζω μια ηλεκτρική σκούπα. Ξυπνάω – σώμα και πνεύμα. Βάζω καφέ στην καφετιέρα και στρώνω το κρεβάτι, αφού αερίσω όλο το σπίτι, ανεξάρτητα από τον καιρό.
Το σύνδρομο της παρωδίας
Οι τάσεις στον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, εν προκειμένω στο θέατρο, δεν αφορούν μόνο τους θεατρολόγους και τους κριτικούς. Συμβαίνει να διαμορφώνουν ήθη που επηρεάζουν τις επόμενες γενιές, δημιουργών και θεατών. Βεβαίως και πάντα υπάρχουν λόγοι που εξηγούν και δικαιολογούν την εκδήλωσή τους τη συγκεκριμένη στιγμή (η οποία μπορεί να αφορά περιόδους αρκετών χρόνων, αν όχι και δεκαετιών).
Ζούμε την αντίδραση στον φορμαλισμό
Η Ελένη Σκότη, «ιέρεια» του θεάτρου του ρεαλισμού, μιλάει στην «Κ» για τη «Βασίλισσα της ομορφιάς».
Οπερα… πολιτικό ρεπορτάζ
«Είναι μια σύγχρονη πολιτική όπερα, με αληθινά πρόσωπα που βρίσκονται ακόμη εν ζωή», λέει στην «Κ» ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης.
Με έμπνευση από την Κέρκυρα
Σε έναν ιστορικό τόπο όπως η Κέρκυρα, γεμάτο από βενετσιάνικα ίχνη και την παλιά πόλη ενταγμένη στον κατάλογο των μνημείων της UΝΕSCΟ, ένας πολιτιστικός οργανισμός πολλά μπορεί να προτείνει.
Κώστας Βουτσάς, λαϊκό είδωλο μεγάλης διάρκειας
Λαϊκό είδωλο μεγάλης διάρκειας, με γοητεία, πειθώ και την αμεσότητα του παιδιού της πιάτσας, ο Κώστας Βουτσάς, ίσως ο πιο αγαπητός Ελληνας κωμικός ηθοποιός έφυγε την Τετάρτη από τη ζωή, σε ηλικία 88 ετών.
Στο παρασκήνιο της δεκαετίας του ’60
Το «Φεγγάρι από χαρτί» των Ρέππα – Παπαθανασίου παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο.
Η ανάδειξη του τραγικού στο ιψενικό δράμα
Εχει κάτι που μαγνητίζει η παράσταση του «Γιον Γαβριήλ Μπόργκμαν» (1895) στο δεύτερο Υποσκήνιο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Αναγνωρίζει κανείς στην παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά συνδέσεις που δικαιολογούν τις επιλογές του σκηνοθέτη, ακόμα κι αν θα προτιμούσε να δει το έργο σκηνοθετημένο στην κατεύθυνση που το ίδιο υποδεικνύει: ρεαλιστικά, αλλά με τρόπο που να επιτρέπει να λάμψουν τα συμβολικά/ποιητικά ανοίγματα με τα οποία ο Ιψεν συναντιόταν με τον νεαρό εαυτό του και την πρώτη κλίση του, τα ποιητικά δράματα.
