Διανύουμε την περίοδο όπου όποιος διαθέτει λογαριασμό στο Ιnstagram δύσκολα δεν θα πέσει πάνω σε βίντεο ή φωτογραφία φίλου ή γνωστού, ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κάποιο από τα μαγευτικά ελληνικά νησιά διασκεδάζοντας στα παραδοσιακά πανηγύρια. Και ενώ για τους Αθηναίους που δεν έχουν ετοιμάσει ακόμη βαλίτσες ή για εκείνους που δεν προβλέπονται διακοπές για φέτος, κοιτούν τις εικόνες από την Ικαρία, την Ανάφη, την Τήνο κ.α. με μελαγχολία, κάτι από αυτά τα μέρη ήρθε προχθές στο κέντρο της πόλης, χάρη στο 3ο Συμβούλιο Νέων του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Μια ομάδα 20 ατόμων, ηλικίας 16 έως και 25 ετών, αποφάσισε φέτος να ξεκινήσει τον κύκλο εκδηλώσεων της ομάδας, με ένα σύγχρονο, λίγο διαφορετικό πανηγύρι, με τον τίτλο «Πάμε πανηγύρι meta?», τοποθετώντας, το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, τραπεζάκια και πλαστικές καρέκλες στον Πευκώνα του Ιδρύματος όχι μόνο για να υποδεχθούν τους λάτρεις της παράδοσης, αλλά κι εκείνους που αγαπούν την ηλεκτρονική μουσική και τα καλοκαιρινά beats. «Ηταν ένα πείραμα του πώς μπορούν να συνυπάρξουν όλα αυτά μαζί: το κλαρίνο με τη σύγχρονη μουσική και η κοινότητα των νέων με κάτι από το παρελθόν», λέει η 22χρονη Νικολέτα Αργυρού, μέλος του Youth council του ΚΠΙΣΝ. Η 23χρονη Μινωίς Μπαχτσετζή Μαρκίδου προσθέτει: «Δημιουργήσαμε μία γιορτή για να χωρέσουν όλοι. Νέοι και μεγαλύτεροι πιάστηκαν χέρι χέρι και άρχισαν να χορεύουν σε τεράστιους κύκλους μπροστά από τους μουσικούς, ενώ από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχε άτομο που να κάθεται σε καρέκλα».

Πράγματι, αυτό που είδαμε κι εμείς προχθές το βράδυ πλησιάζοντας πριν από την αρχή της εκδήλωσης στον Πευκώνα, δεκάδες άτομα της γενιάς Ζ, γονείς, ακόμη και ηλικιωμένοι με τα εγγόνια τους είχαν φτάσει στο σημείο έτοιμοι να απολαύσουν ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικό line up. Πρώτες στη σκηνή εμφανίστηκαν οι αιθέριες «Φώνισσες», το πολυφωνικό σύνολο από τη Θεσσαλονίκη, τραγουδώντας νησιώτικα, ρεμπέτικα και κομμάτια από τη Βόρεια Ελλάδα, με τρόπο που θύμιζαν indie και φολκ διασκευές. Μας καλωσόρισαν με το «Μαργούδι», ένα θρακιώτικο διαμάντι, το οποίο οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να τραγουδούν μαζί τους και να κουνάνε στον αέρα ρυθμικά τα παραδοσιακά μαντίλια που τους είχαν μοιραστεί κατά την είσοδό τους.
«Ηταν ένα πείραμα του πώς μπορούν να συνυπάρξουν όλα αυτά μαζί: το κλαρίνο με τη σύγχρονη μουσική και η κοινότητα των νέων με κάτι από το παρελθόν», λέει η 22χρονη Νικολέτα Αργυρού, μέλος του Youth council.
«Φροντίσαμε να υπάρχει μια κλιμάκωση. Θέλαμε ο κόσμος να προλάβει να εξοικειωθεί με τον χώρο και τον ήχο που άκουγε. Η γιορτή θεωρώ ότι πέρασε σε ένα δεύτερο επίπεδο με τα “Κιντέρια”, που δημιούργησαν την αίσθηση πραγματικού πανηγυριού», αναφέρει η Νικολέτα Αργυρού, για την παραδοσιακή μπάντα με το πλούσιο ρεπερτόριο, το οποίο εκτείνεται από την Ηπειρο και τη Θράκη έως τη Μακεδονία και τα Δωδεκάνησα, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις «Φώνισσες» και διασκεδάζοντας το κοινό μέχρι να δύσει ο ήλιος.

Αυτό όμως που μας υπενθύμισε ότι τώρα που βράδιασε είναι ώρα για πάρτι, ήταν η εμφάνιση της εκρηκτικής dj Kvadosh, γνωστής για το πάντρεμα παραδοσιακών και μεσογειακών ηχοχρωμάτων με σύγχρονους ηλεκτρονικούς ρυθμούς.
«Το σβήσιμο με αυτό το dj σετ ήταν κάτι μοναδικό. Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ακόμη και μεγαλύτερες ηλικίες, που ίσως είχαν έρθει κυρίως για το πρώτο μέρος αυτής της μετα-γιορτής, κάθισε μέχρι το τέλος και πάρταρε μαζί μας», σχολίασε η Μινωίς Μπαχτσετζή Μαρκίδου, προσθέτοντας ότι «η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που θέλαμε να προσεγγίσουμε την έννοια του “ανήκειν”, με κάποιον τρόπο, στο τραπέζι δεν έπεσαν και πολλές άλλες ιδέες. Σκεφτήκαμε αμέσως το πανηγύρι. Ο λόγος ήταν πολύ απλός: θέλαμε κάτι στο οποίο ο θεατής, οποιασδήποτε ηλικίας, θα γινόταν μέρος της εκδήλωσης. Αυτή τη μαγική αίσθηση εκπέμπει το παραδοσιακό πανηγύρι το οποίο προσπαθήσαμε να επαναπροσδιορίσουμε και το προσεγγίσουμε με μια πιο τολμηρή ματιά».

Ισως το highlight της βραδιάς να ήταν η κυρία Μαίρη από τη Δράμα, που την πετύχαμε μαζί με τη 17χρονη εγγονή της και τις φίλες της να ξεφαντώνουν λίγο πιο δίπλα από την dj Kvadosh. «Δεν έρχομαι συχνά Αθήνα. Κατέβηκα για να δω τη μικρή, που μου είπε “θα σε πάω σε πανηγύρι απόψε”. “Εδώ έχει τέτοια πράγματα;” τη ρώτησα; Τελικά ήταν καλύτερο από ό,τι το φανταζόμουν», μας λέει λίγο πριν από τη λήξη του πάρτι.

