Ηταν μια μικροκαμωμένη Αυστραλέζα με σπαστά και ατίθασα μαλλιά. Χαριτωμένη μα εξίσου ατίθαση ήταν και η Σαρλίν Ρόμπινσον, ο ρόλος στη σαπουνόπερα «Neighbours» για τον οποίο η Κάιλι Μινόγκ έκανε ακρόαση φρέσκια από τη σχολική της αποφοίτηση και τον πήρε.
Η νεαρή Κάιλι ήταν ένα ολόγλυκο κορίτσι από τη Μελβούρνη που προσπαθούσε να παίξει ένα αγοροκόριτσο που ήθελε να γίνει μηχανικός. Και αυτή δεν ήθελε πραγματικά να γίνει ηθοποιός και ας έμεινε δύο χρόνια στο «Neighbours», πριν αποδράσει μια και καλή για τη δισκογραφία.
Από το «Loco-motion» στον πειραματισμό
Τα πρώτα της βήματα δεν προμήνυαν πως κάποια χρόνια μετά ο Τύπος θα της έδινε τον τίτλο της «πριγκίπισσας της ποπ». Την εποχή που η «προϊσταμένη» της, η «βασίλισσα» Μαντόνα είχε ήδη τραγουδήσει χωρίς αναστολές «Like a Virgin», «Papa Don’t Preach» και ήταν έτοιμη για το υπερηχητικό «Like a Prayer» που ήρθε το 1989, η φρέσκια Μινόγκ συστηνόταν με το ομώνυμο ντεμπούτο της, «Kylie» (1988). Κάτι ανάμεσα σε χαμένο μέλος των Bananarama και κάθε καλό κορίτσι της εποχής, η Μινόγκ φόρεσε στο εξώφυλλο του πρώτου της δίσκου ένα καπέλο που θα ταίριαζε περισσότερο αν είχε προϋπηρετήσει στη «Δυναστεία» και όχι στο «Neighbours».
Στον δίσκο είχε τις «πλάτες» των Στοκ, Αϊτκεν και Γουότερμαν, της βρετανικής τριάδας που υπέγραφε τότε τεράστια χιτ για ονόματα όπως η Ντόνα Σάμερ και ο Ρικ Αστλεϊ. Χωρίς μεγάλες καλλιτεχνικές αξιώσεις, εδώ η Μινόγκ τραγούδησε την επιτυχία «I Should Be So Lucky» αλλά διασκεύασε και το «The Loco-Motion» της Little Eva. Το κομμάτι αυτό σε όποια εκδοχή και να το ακούσεις, είναι αδύνατο να μη σου κολλήσει σαν τσίχλα στο μυαλό. Αυτό το μοτίβο θα το επαναλάμβανε η Αυστραλή και με άλλες επιτυχίες της που θα δούμε παρακάτω (όλοι ξέρετε για ποιο κομμάτι μιλάμε).
Με την ίδια ομάδα θα συνέχιζε και τα επόμενα χρόνια η Μινόγκ. Θα τραγουδούσε λίγο μετά το γλυκερό «Especially For You» με τον Τζέισον Ντόνοβαν και μπαίνοντας στη δεκαετία του ’90 θα προσπαθούσε σταδιακά να μεταμορφωθεί σε κάτι πιο ξεχωριστό από ένα κορίτσι με πιασάρικα τραγούδια.
Θα ήταν ουσιαστικά η λύση της συνεργασίας της με τους προαναφερθέντες «κλειδοκράτορες» της ποπ που θα την έκανε να ανοίξει τα φτερά της προς λιγότερο προφανείς πτήσεις. Θα επανασυστηνόταν άτυπα με το άλμπουμ που ονομάστηκε απλά «Kylie Minogue» (1994) και θα ενσωμάτωνε ωραιότατα το ηλεκτρονικό χορευτικό κλίμα της εποχής, με τη βοήθεια ονομάτων όπως οι Brothers in Rhythm στην παραγωγή. «Where Is The Feeling?», «Put Yourself in my Place» και φυσικά το «Confide In Me», το δικό της «Frozen» αν θέλετε, έδειξαν ένα άλλο πρόσωπο της Κάιλι Μινόγκ, πρόθυμο να πειραματιστεί.
Κάτι θα είδε σίγουρα εκεί και ο Νικ Κέιβ και την κάλεσε λίγο αργότερα να τραγουδήσουν μαζί στο «Murder Ballads» το «Where The Wild Roses Grow», μια κίνηση που σίγουρα βοήθησε την Κάιλι Μινόγκ να αποκτήσει μια ειδικότερη διαχείριση και συμπάθεια σε κοινά που ενδεχομένως αλλιώς να μην ήθελαν πολλά πολλά με το μουσικό της σύμπαν.
Η Κάιλι δεν το έβαλε κάτω: πειραματίστηκε ακόμα περισσότερο στο «Impossible Princess» (1997), στο οποίο πόζαρε με κοντά σκούρα μαλλιά στο εξώφυλλο. Κάπου μεταξύ της Y2K επανάστασης που υποσχόταν η νέα χιλιετία και απέπνεε εικαστικά η αισθητική, των dance απόνερων των αρχών της δεκαετίας και της ισχυρής ακόμη britpop (στην παραγωγή βρίσκουμε μεταξύ άλλων τους Manic Street Preachers), αυτή ήταν μια δουλειά που δεν θύμιζε σε τίποτα όσα προηγήθηκαν ή έπονταν για εκείνη.
Με το «Impossible Princess», η ποπ σταρ έδειχνε να σκοπεύει να ξεδιπλώσει ακόμα περισσότερες κινήσεις στο ποπ τερέν. Δεν ξέρουμε αν έφταιξαν οι χλιαρές κριτικές, η εμπορική αποτυχία ή και τα δύο, αλλά τελικά τη νέα χιλιετία θα άφηνε πολύ γρήγορα πίσω όλους αυτούς τους ελιγμούς και θα εκτοξευόταν με τεράστια χιτ, που μέχρι και σήμερα δεν κουνάει κανείς από τη θέση τους.
Η «στέψη» της πριγκίπισσας της ποπ
Η απάντηση σε όλα ήταν η ποπ υψηλών εμπορικών προδιαγραφών. Και έτσι με το «Light Years» (2000) η Κάιλι Μινόγκ δοκίμασε την τύχη της στην ντίσκο αναβίωση με υπερηχητικές επιτυχίες όπως το «Spinning Around», το «On a Night Like This» αλλά και σε συνεργασίες όπως αυτή με τον Ρόμπι Γουίλιαμς, το «Kids». Αλλωστε, ο Γουίλιαμς και ο στενός του συνεργάτης Γκάι Τσάμπερς θα εκτελούσαν σε κάποια κομμάτια του δίσκου χρέη παραγωγών.
Και ύστερα από το «Light Years», η «πριγκίπισσα» Κάιλι έβγαλε το «Fever» έναν χρόνο αργότερα, που φυσικά περιείχε το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι της καριέρας της, το «Can’t Get You Out of My Head». Ονομα και πράγμα, το κομμάτι που άγγιξε την κορυφή στα τσαρτ 40 χωρών, μοιάζει σαν να μην έχει πάψει να ακούγεται παντού έκτοτε, ως ένα από τα πλέον διαχρονικά ποπ χιτ. Η Κάιλι Μινόγκ ήταν πλέον ξεκάθαρα μία μεγάλη σταρ της ποπ και είχε τα τραγούδια για να το αποδείξει –αλλά και τον τρόπο να θρέφει τον μύθο της σεξοβόμβας, ασφαλίζοντας τα οπίσθιά της για μερικά εκατομμύρια.
Η Κάιλι Μινόγκ προσπάθησε πολλές φορές έκτοτε να αναβιώσει τις χορευτικές και nu-disco δόξες της, ακόμα και αν κανένα «Padam Padam» δεν θα συγκριθεί ποτέ με το «Spinning Around». Και άλλες σταρ ανά τα χρόνια βέβαια τόλμησαν να βουτήξουν το χέρι στο μέλι της ντίσκο: από τη Μαντόνα και το φλερτ με τους ABBA στο «Confessions on a Dancefloor» (2005) μέχρι την Dua Lipa που καθιέρωσε το όνομά της με το «Future Nostalgia» (2020).
Πάντως η Κάιλι Μινόγκ δεν ξέφυγε ούτε από τον «πολύ» Πολ Μόρλεϊ που στο βιβλίο του «Words and Music» έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Can’t Get You Out of My Head». Το οποίο αντιπαραθέτει δίπλα στην πειραματική σύνθεση «I’m Sitting In a Room» του Αλβιν Λούσιερ και με βασικό γνώμονα την επαναληπτικότητα τον δύο εκ διαμέτρου αντίθετων συνθέσεων, ρίχνει σχεδόν όλα τα στεγανά μεταξύ τους, σε ένα από τα πλέον διορατικά βιβλία που έχουν γραφτεί για την ποπ.
Οσο για την Κάιλι Μινόγκ έχει πετύχει και κάτι ακόμα που πολλοί σταρ πασχίζουν: τη φωνάζουμε με το μικρό της. Ολοι ξέρουμε για τι μιλάμε όταν μιλάμε για την Κάιλι.
Η Κάιλι Μινόγκ θα εμφανιστεί στην Πλατεία Νερού και το Release Athens την Παρασκευή 18 Ιουλίου. Πριν από αυτή, στη σκηνή θα ανέβει η Loreen.
