Φωτ.: AP Photo/Chris Pizzello
Δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος που να αντιπαθεί τον Λένι Κράβιτζ. Ισως για πολλούς οι συναντήσεις τους μαζί του να είναι κάπως τυχαίες και φευγαλέες: ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο, η χαρακτηριστική του φιγούρα με τη V κιθάρα του σε ένα βιντεοκλίπ (ειδικά τις εποχές που τα μουσικά κανάλια αποτελούσαν απαραίτητο κομμάτι της πίτας του τηλεοπτικού ζάπινγκ), ένα μικρό γκρουβάτο λίκνισμα κουμπωμένο σε κάποιο από τα χιτ του. Είναι πάντα ένα συναπάντημα στη ζώνη του «comfort», εκεί που τρεις και βάλε δεκαετίες τώρα ο Λένι Κράβιτζ στέκεται περήφανα, κλείνοντας πονηρά το μάτι στους φανατικούς, τους τακτικούς «χρήστες», τους περαστικούς.
Ο μουσικός γεννήθηκε μέσα στο θέαμα. Γιος του τηλεοπτικού παραγωγού Σάι Κράβιτζ και της ηθοποιού Ρόξι Ρόκερ, γνωστής κυρίως για την κραταιά στα 70s σειρά «The Jeffersons», ήταν αυτό που θα λέγαμε με σύγχρονους όρους ένα «nepo kid». Συμπτωματικά, η ιστορία επαναλήφθηκε, με τον ίδιο να παντρεύεται χρόνια αργότερα την ηθοποιό Λίζα Μπονέτ («τη Μαρί Ντε Σαλ από το “High Fidelity”») και να αποκτούν τη Ζόι Κράβιτζ, που όλοι γνωρίζουμε από το τηλεοπτικό remake του «High Fidelity» και το προ διετίας «Batman».
Πολύ πριν από όλα αυτά, όμως, ο μικρός Λένι πέρασε τα παιδικά του χρόνια μοιρασμένα σε Μανχάταν και Λος Αντζελες, ανάμεσα στις επιρροές ενός λευκού πατέρα και μιας μαύρης μητέρας. Μια διττότητα που έτσι κι αλλιώς έγινε κτήμα της μουσικής του: από τη μία, η φανκ, η σόουλ και η r’n’b που τον ακολουθεί στις πιο νωχελικές στιγμές του και, από την άλλη, τα κιθαριστικά ροκ ξεσπάσματα στα πιο ψυχωμένα του κομμάτια συνθέτουν αυτό που είναι μουσικά ο Λένι Κράβιτζ.
Το στίγμα δόθηκε ήδη από το 1989 και το ντεμπούτο του «Let Love Rule», εκεί που από τη μία υπήρχαν οι αργές στροφές του ομώνυμου τραγουδιού, το φανκ μπάσο του «Fear», το κουλ σηκωμένο φρύδι πίσω από το «Mr. Cab Driver». Θα ακολουθούσε το «Mama Said» (1991), που θα χάριζε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια του καταλόγου του, το «It Ain’t Over Till It’s Over», πριν με το «Are You Gonna Go My Way» (1993) έρθει η πρώτη μεγάλη επιτυχία. Εξάλλου, ποιος στο άκουσμα του ονόματός του δεν σκέφτεται σχεδόν αυτόματα τον Κράβιτζ με τζίβες, ντυμένο στα κόκκινα από το βιντεοκλίπ του ομώνυμου κομματιού;
Από εκεί άνοιξε ο δρόμος για μια δεκαετία γεμάτη επιτυχίες: από το κουλ «Fly Away» μέχρι το γλυκερό ρεφρέν του «Again», τις americana ανταύγειες του «Can’t Get You Off My Mind» και εκεί στη «μαγκιά» του «American Woman». Ο Λένι Κράβιτζ δεν άργησε να μεταμορφωθεί σε μια από τις σταθερές της αμερικανικής μουσικής βιομηχανίας, που σκαρφάλωνε σε τσατ, ακουγόταν στα FM, φιγούραρε σε εξώφυλλα.
Οι δορυφορικές κεραίες του Λένι Κράβιτζ
Ποιο είναι το «κοκαλάκι της νυχτερίδας» του μουσικού; Είναι τα διαφορετικά σήματα που στέλνει σε κάθε πιθανό δορυφόρο: για το «γενικό» κοινό ο Λένι Κράβιτζ είναι μια φιγούρα πολύ ροκ, ένας ροκ σταρ σχεδόν αρχετυπικός, με τα δερμάτινα παντελόνια και τα Ray Ban γυαλιά του να μοιάζουν το ίδιο απαραίτητα με την κιθάρα του. Είναι όμως και ένας μουσικός που χτυπάει φλέβα στο aφροαμερικάνικο θυμικό, όχι μόνο λόγω της όψης του, μα και των φανκ μουσικών καταβολών του που φτάνουν με μια απρόσκοπτη ευθεία στον Prince. Για τους πιο εναλλακτικούς, τα τραγούδια του Κράβιτζ θα είναι πάντα τιμιότατα χιτ που είτε θα σιγοτραγουδήσουν είτε, τέλος πάντων, δεν θα «προσβάλουν» ποτέ το εκλεκτικό τους γούστο. Και, για να μη στριμώξουμε κι άλλο τον ελέφαντα που υπάρχει στο δωμάτιο, μην υποτιμούμε τους πόντους που έχει προσθέσει στην υπόθεση Λένι Κράβιτζ η εμφάνισή του.
Αθελά του, τα τελευταία χρόνια ο Λένι Κράβιτζ, ακόμα και αν δεν βγάζει πια τα χιτ του παρελθόντος, ζει και μια δεύτερη ζωή μέσα από τον μαγικό κόσμο του Ιντερνετ. Αλλες φορές με τα υπερμεγέθη κασκόλ του σε παπαρατσικές φωτογραφίες που μετατρέπονται με τη σειρά τους σε memes, άλλες με… NSFW ατυχήματα επί σκηνής (σε βίντεο που πλέον έχουν κατέβει, αλλά όσοι ξέρετε… ξέρετε). Μα και ως ο μπαμπάς της Ζόι Κράβιτζ, μιας υπολογίσιμης μιλένιαλ παρουσίας στον θαυμαστό κόσμο του Χόλιγουντ – μια ιδιότητα που τον συστήνει πλαγίως και σε μια νεότερη γενιά, που πρόσφατα κιόλας τον άκουσε στο πλάι της Πέγκι Γκου («I Believe In Love Again»). Στα 60 του δείχνει ακόμη αεικίνητος, ανεβαίνοντας στη σκηνή, όπως έκανε πρόσφατα για τον τελικό του Champions League και όπως ετοιμάζεται να κάνει στην Αθήνα.
Ο Λένι Κράβιτζ, με την οικειότητα που εκπέμπει η μουσική του και με την αρχετυπική εικόνα του ροκ σταρ επί σκηνής που κρατά και κάτω από αυτήν, μοιάζει σαν να ήταν πάντα «εκεί». Μάλλον γι’ αυτό είναι ακόμη εδώ.
Ο Λένι Κράβιτζ θα εμφανιστεί στην Αθήνα και στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή 2 Αυγούστου ως headliner του AthensRocks. Το line up συμπληρώνουν οι Sleaford Mods, οι Last Internationale και ο Ηλίας Μπογδάνος με τους Inco.
