Χορός

Ποια επιστροφή; Η υπερ-εξηκονταέτις μεγάλη (;) κυρία του γαλλικού και ευρύτερου ευρωπαϊκού modern dance (τώρα που έφυγε και η Πίνα Μπάους) έχει, κυριολεκτικά, εγκατασταθεί στην Αθήνα. 

Το Σάββατο και την Κυριακή η κατεξοχήν επαγγελματική σχολή κλασικού χορού της Ελλάδας, αυτή της Λυρικής Σκηνής, είναι στο προσκήνιο με τις δύο παραστάσεις που δίνει, απόψε και αύριο, στο θέατρο Ολύμπια.

Στο θέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών, δέκα χορευτές διαπραγματεύονται επί σκηνής τη μνήμη και την ανθρώπινη ζωή  με φόντο ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Το συνάντησα το «Σικάγο» στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο (με την Ούτε Λέμπερ), στην Αθήνα (Λεωφ. Αλεξάνδρας με Σμαρούλα Γιούλη και Μαριάννα Τόλη), στο σινεμά (με βραβευμένη την Κ. Ζέτα-Τζόουνς και έναν αποκαλυπτικά απολαυστικό Ρ. Γκιρ) και τώρα, να, που κατέβηκα μέχρι την Παραλιακή του Ν. Φαλήρου, σιμά στο Μέγαρο ΣΚΑΪ-«Κ», για να το συναντήσω στο art music school, Ωδείο Τέχνης Γιώργου Φακανά.

Στο φετινό 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας οι παραστάσεις, με τη συμμετοχή διακεκριμένων ξένων και Ελλήνων δημιουργών, θα διαρκέσουν από τις 17 έως τις 24 Ιουλίου. 

Θεωρείται, και περίπου είναι, το παλιότερο ρομαντικό μπαλέτο που σώζεται –πάντα στο περίπου– η πρωτότυπη μουσική και το λιμπρέτο του (προηγούνται τα «Καμώματα του Ερωτα και του Χοροδιδασκάλου» στο Βασιλικό Μπαλέτο της Δανίας, 1886).

Την ώρα που ο Δημήτρης Παπαϊωάννου θα βρίσκεται τελετάρχης ξανά, αυτή τη φορά στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες που διοργανώνει το Αζερμπαϊτζάν στο Μπακού (σήμερα η τελετή έναρξης), νέα του Ελληνα χορογράφου ταξιδεύουν σε εμάς μεγεθύνοντας τη χαρά και την υπερηφάνειά μας.

Εγκατέλειψε την σκηνή, ενώθηκε με το «πλήθος» της οθόνης, έριξε ένα τελευταίο βλέμμα στο κοινό, ίσως και να διέκρινα από μακριά ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο, και αποχώρησε. Αυτό ήταν το τελευταίο αντίο της Συλβί Γκιλέμ στο Ηρώδειο.

Δεν ξέρω αν το 1999 τα κοστούμια που σκάρωσε για το μπαλέτο «Σταχτοπούτα» (μουσ. Στράους ΙΙ, χορογρ. Ρ. Τζανέλα) ο διάσημος μόδιστρος Κριστιάν Λακρουά εθεωρούντο Haute Couture, σήμερα μόνο κιτς θα τα έλεγα.

Eίναι η παράσταση της ομάδας Still Pilgrim Paradox με μουσικής από τους Empty Frame που φέρνει επί σκηνής τρεις χορευτές και έξι μουσικούς

Διαβάζοντας τα ονόματα των χορευτών στην τελευταία πρόταση του Αντώνη Φονιαδάκη και της Ομάδας του Apotosoma Dance Co συνεπέρανα ότι αυτοί οι 8 διεθνείς ερμηνευτές είναι 7 άνδρες και 1 γυναίκα.