Φεστιβάλ Βερολίνου 2022. Η αίθουσα όπου γίνεται η δημοσιογραφική προβολή είναι σχετικά μικρή, με τις πολυθρόνες στο εσωτερικό της να έχουν αρκετό χώρο ανάμεσά τους, ώστε ο θεατής να μην αισθάνεται σε καμιά περίπτωση στριμωγμένος. Και ο όρος «πολυθρόνες», βέβαια, μάλλον αδικεί τα δερμάτινα ανακλινόμενα καθίσματα, που σου επιτρέπουν να παρακολουθήσεις την ταινία σχεδόν… ξάπλα. Στην Αθήνα του 2025, με τα σινεμά που τα τελευταία χρόνια κλείνουν το ένα μετά το άλλο και τα υπόλοιπα να στέκουν πεπαλαιωμένα, οι ιδιοκτήτες του «Αθήναιον» στους Αμπελοκήπους πήραν μια τολμηρή απόφαση: να προχωρήσουν σε ολική ανακαίνιση του κινηματογράφου, ο οποίος, ανανεωμένος πλέον, έχει ανοίξει τις πόρτες του από την περασμένη Κυριακή.
«Η λογική μας είναι να προσφέρουμε στον κόσμο, που μετράει πια τις εξόδους του, μια εμπειρία θέασης με κορυφαία μηχανήματα και ανέσεις, τα οποία δεν μπορεί να απολαύσει στο σπίτι του», λέει ο συνιδιοκτήτης του «Αθήναιον» Κώστας Γιαννόπουλος.
«Δυστυχώς η κατάσταση των αιθουσών στην Ελλάδα δημιουργεί κακή εντύπωση για την ίδια την έξοδο στο σινεμά. Εμείς σκεφτόμασταν την ανακαίνιση εδώ και χρόνια, κάναμε άπειρες συζητήσεις, με αρχικό σχέδιο να μην αλλάξουμε κάτι ως προς την αρχιτεκτονική των αιθουσών. Βλέποντας όμως τα εισιτήρια διαρκώς να πέφτουν και τη μεγάλη αίθουσα του “Αθήναιον” να έχει μια εικόνα… κατάθλιψης, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ηταν και ιδέα του γιου μου, ο οποίος ζει στο Λονδίνο· εκεί οι μόνες αίθουσες που παρουσιάζουν καλύτερη προσέλευση είναι αυτού του είδους. Προφανώς πήραμε ρίσκο, επενδύοντας πάνω από 1,5 εκατ. ευρώ, όμως αισιοδοξούμε ότι θα πάει καλά και τα πρώτα δείγματα είναι ικανοποιητικά», μας λέει ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Δημήτρης Γάκας.
Κατεβαίνοντας κάποιος τα σκαλιά μετά την κλασική είσοδο με τις χειροποίητες αφίσες των ταινιών, βρίσκεται σε έναν διάδρομο με χαμηλό φωτισμό και πινακίδες να τον καθοδηγούν προς τις διαφορετικές αίθουσες: Velvet Lounge, Sunset Lounge, ATMOS 1. Η τελευταία, που αποτελεί και τη ναυαρχίδα του νέου «Αθήναιον», διατηρεί το ψηλό ταβάνι και την αμφιθεατρική αισθητική της παλιάς κεντρικής αίθουσας, είναι όμως πολύ μικρότερη σε μήκος, φιλοξενώντας κάτι παραπάνω από 200 θεατές. Αυτοί μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στις πολυτελείς ανακλινόμενες πολυθρόνες με τα τραπεζάκια φαγητού που υπάρχουν στις πίσω σειρές, στις απλές αλλά ευρύχωρες θέσεις μπροστά τους και στους καναπέδες της πρώτης σειράς. Οι τιμές είναι αντιστοίχως 16 και 12,5 ευρώ για τα Σαββατοκύριακα και 14-10 ευρώ τις καθημερινές.
Μήπως όμως αυτά τα ποσά είναι κάπως «τσιμπημένα» για Ελλάδα, όπου, ας μην ξεχνάμε, τα νούμερα των εισιτηρίων βαίνουν ούτως ή άλλως μειούμενα; Και τελικά, δεν είναι το σινεμά μια κατεξοχήν λαϊκή ψυχαγωγία; «Η λογική μας είναι να προσφέρουμε στον κόσμο, που μετράει πια τις εξόδους του, μια εμπειρία θέασης με κορυφαία μηχανήματα και ανέσεις, τα οποία δεν μπορεί να απολαύσει στο σπίτι του. Είναι κάτι διαφορετικό. Και στο σπίτι έχουμε κουζίνα ή μπορούμε να παραγγείλουμε ντελίβερι, όμως λαχταράμε να πάμε και σε ένα καλό εστιατόριο», σημειώνει ο συνιδιοκτήτης –και νέο αίμα– της επιχείρησης Κώστας Γιαννόπουλος. Ο ίδιος μου εξηγεί ότι όλες οι αίθουσες του «Αθήναιον» διαθέτουν πλέον προτζέκτορες λέιζερ και σύστημα ήχου 7.1, ενώ ειδικά στην ATMOS 1 η προβολή γίνεται με προδιαγραφές 4Κ Dolby ATMOS.
Ακόμη πιο ασυνήθιστες για τα ελληνικά δεδομένα είναι οι άλλες δύο μικρότερες αίθουσες, τις οποίες συνοδεύει η επωνυμία «lounge». Πράγματι εδώ πρόκειται για κανονικό σαλόνι, με άνετους καναπέδες και στρογγυλά τραπέζια στο ενδιάμεσο, που σε προσκαλούν να δεις την ταινία σχεδόν… συζητώντας. Η χωρητικότητα είναι άλλωστε πολύ μικρότερη (50-70 θέσεις), κάτι που ενισχύει την αίσθηση της ιδιωτικότητας, ενώ στο μικρό μπαρ απέξω προσφέρονται κοκτέιλ και σφηνάκια «ως ανταπόδοση στον κόσμο που μας στηρίζει τόσα χρόνια». Σε περίπου δέκα ημέρες στο «Αθήναιον» θα ξεκινήσει τη λειτουργία της και τέταρτη, επίσης πλήρως ανακαινισμένη, αίθουσα –πρόκειται βασικά για την παλιά αίθουσα 2– με πιο προσιτό εισιτήριο, 9,5 ευρώ.
«Γενικώς πιστεύω ότι η πολιτική χαμηλού εισιτηρίου που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τις μηδενικές επενδύσεις, έχει καταστρέψει τα σινεμά. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 19 αίθουσες στην Αθήνα και είναι σχεδόν όλες παθητικές. Ειδικά η χειμερινή αίθουσα έχει πολύ μεγάλο λειτουργικό κόστος. Δεν πιστεύω ότι ο κόσμος δεν πηγαίνει σινεμά επειδή είναι ακριβό, αλλά επειδή το προϊόν που προσφέρεται είναι χαμηλής ποιότητας», καταλήγει στο θέμα της τιμολογιακής πολιτικής ο κ. Γάκας. Οι πρόσφατες καλές επιδόσεις κάποιων ακριβότερων θερινών, όπως το «Σινέ Παρί» και η «Αίγλη» Ζαππείου ενισχύουν την άποψή του, ενώ και η εμπορική σύγκριση, π.χ. με το θέατρο, δεν είναι ακριβώς κολακευτική για το σινεμά. Σε κάθε περίπτωση, η πορεία του νέου «Αθήναιον» θα έχει και μια ευρύτερη σημασία.
