ΒΕΝΕΤΙΑ- ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Ξανά και ξανά ρωτήθηκε ο Αλεξάντερ Πέιν σχετικά με τη θέση του απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση και στη γενοκτονία που συντελείται στη Γάζα, κατά τη διάρκεια της χθεσινής καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου της κριτικής επιτροπής του 82ου Φεστιβάλ Βενετίας. Ο Ελληνοαμερικανός κινηματογραφιστής ωστόσο, ο οποίος προΐσταται φέτος της επιτροπής, δήλωσε «κάπως ανέτοιμος» να απαντήσει σε μια τέτοια ερώτηση, προσθέτοντας αόριστα πως «είμαι εδώ για να κρίνω και να μιλήσω για σινεμά. Οι πολιτικές μου απόψεις, είμαι σίγουρος, είναι σύμφωνες με πολλές από τις δικές σας» και πετώντας το μπαλάκι στον καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, ως πιο αρμόδιο για να απαντήσει.
Κι εκείνος πάντως δεν φάνηκε ιδιαίτερα πρόθυμος για κάτι τέτοιο, παραπέμποντας, μάλλον ενοχλημένος, στις προχθεσινές επίσημες θέσεις του φεστιβάλ σχετικά με την εκπροσώπηση εκεί όλων των φωνών, τον διάλογο μέσω της τέχνης κ.ο.κ. Στο μεταξύ, νωρίτερα το μεσημέρι, ομάδα Ιταλών ακτιβιστών ξεδίπλωσε σημαίες της Παλαιστίνης και πανό με την επιγραφή «Σταματήστε τη γενοκτονία» ακριβώς μπροστά στο κόκκινο χαλί της Μόστρα. Ταυτόχρονα απηύθυναν γενικό κάλεσμα για τη σαββατιάτικη πορεία που διοργανώνεται, με αφετηρία κεντρικό δρόμο του Λίντο και προορισμό το Palazzo del Cinema, ακριβώς στην καρδιά του φεστιβάλ.
Πίσω στη συνέντευξη Τύπου, ο Αλεξάντερ Πέιν μίλησε για την πρώτη του πραγματική εντύπωση από τη Μόστρα, αφού, όπως είπε, στο φεστιβάλ έχει βρεθεί μόνο άλλη μια φορά για 36 ώρες, από τις οποίες δεν θυμάται και πολλά. «Χθες έφτασα στο ξενοδοχείο και λίγο αργότερα καθόμουν δίπλα στον Φράνσις Φορντ Κόπολα, παρακολουθώντας την αποκατάσταση μιας ταινίας του 1920, και σκέφτηκα: “Είμαι στον παράδεισο”. Είμαστε σε ένα μέρος όπου οι άνεμοι του πολιτισμού μάς φυσούν κατά πρόσωπο, είτε τους προσλαμβάνουμε συνειδητά είτε ασυνείδητα».
Σε άλλη ερώτηση, θέλοντας ίσως να δώσει και μια πιο πολιτική απάντηση σε σύγκριση με όσα (δεν) είπε για τη Γάζα, απάντησε σχετικά με τον ρόλο του σινεμά στον σύγχρονο κόσμο: «Πόσο επίκαιρος είναι ο ρόλος μιας ταινίας σήμερα; Εξαρτάται, ποιος βλέπει ταινίες και με ποιον τρόπο; Η άνοδος του streaming έχει αλλάξει τα πάντα. Είναι λογικό, κι εγώ βλέπω, αν και πάντα θα προτιμώ τη συλλογική εμπειρία στον “καθεδρικό” της κινηματογραφικής αίθουσας. Πολλά φιλμ βέβαια, ακόμη και με πολιτικό περιεχόμενο, μπορεί να περάσουν απαρατήρητα λόγω του τρόπου διανομής, σημείωσε ο Πέιν και κατέληξε: «Δύναται μια ταινία να επιφέρει κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές; Δεν ξέρω, αμφιβάλλω. Αποτελεί ωστόσο σίγουρα καταγραφή τού τι συμβαίνει στον κόσμο και αυτό είναι επίσης σημαντικό».
Οσο για εμάς, φτάσαμε στη Βενετία εν μέσω θανατερής υγρασίας και σποραδικών καταιγίδων. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, οπότε ξεκίνησαν οι πρώτες αφίξεις στο κόκκινο χαλί ενόψει της βραδινής πρεμιέρας, ο χώρος ακριβώς μπροστά του ήταν καλυμμένος από τις μαύρες ομπρέλες των φωτορεπόρτερ και μερικές πολύχρωμες όσων δεν αφήνουν ένα… ψιλόβροχο να τους στερήσει την ευκαιρία για το πολύτιμο αυτόγραφο.
Αλλωστε το επόμενο δεκαήμερο στη Μόστρα αναμένεται συναρπαστικό –αν και υπό βροχήν μέχρι το Σάββατο–, ίσως και επεισοδιακό αν αποφασιστεί ότι οι όποιες έξωθεν πολιτικές εκδηλώσεις δεν ταιριάζουν στο πνεύμα του φεστιβάλ. Εως τότε εμείς καταδυόμαστε στις σκοτεινές αίθουσες, όπου το πιο πλούσιο πρόγραμμα των τελευταίων ετών στη Βενετία ξεκινά δυναμικά με πρώτο σταθμό το πολυαναμενόμενο «Bugonia» του Γιώργου Λάνθιμου. Περισσότερα αύριο…
