Είναι μάλλον δύσκολο να εντοπίσει κανείς πότε ήταν η τελευταία φορά που δύο ταινίες τρόμου, μάλιστα πολυαναμενόμενες, κυκλοφόρησαν την ίδια ημέρα στις αίθουσες. Και όμως αυτό συνέβη χθες, με τα «Φέρ’ την πίσω» και «Weapons» να κάνουν ταυτόχρονα πρεμιέρα και (οι διανομείς τους) να φιλοδοξούν ότι θα σημειώσουν εξίσου καλές επιδόσεις στη χώρα μας, όπως έχουν ήδη κάνει στο εξωτερικό. Σε κάθε περίπτωση, μπορούμε να το πούμε: ο τρόμος, ένα από τα παλιότερα και πιο «δύσκολα» κινηματογραφικά είδη, έχει επιστρέψει πια για τα καλά, έπειτα από μια μακρά περίοδο κάμψης, όπου οι διάφορες εκδοχές του υπήρξαν είτε απογοητευτικά προχειροφτιαγμένες είτε εκνευριστικά επαναλαμβανόμενες.
Στην περυσινή τελετή απονομής των Οσκαρ, η Ντέμι Μουρ παραλίγο να κερδίσει το πρώτο της χρυσό αγαλματίδιο για την ερμηνεία της στο «The Substance» της Κοραλί Φαρζά. Το υποείδος του body horror, στο οποίο ανήκει και η ταινία της Φαρζά, είναι πολύ της μόδας πρόσφατα, με στοιχεία του να απαντούν σχεδόν σε όλα τα φιλμ τρόμου που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία 1-2 χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του «Φέρ’ την πίσω» των αδελφών Φιλίππου. Το τελευταίο θέλει πραγματικά γερό στομάχι για να αντέξει κανείς μερικές σεκάνς του, όμως δεν είναι το μόνο· το ίδιο μπορεί να πει κάποιος και για ταινίες όπως το πρόσφατο «The Home» με τον Πιτ Ντέιβιντσον, αλλά ακόμη και για το πολυαναμενόμενο σίκουελ του «28 χρόνια μετά», διά χειρός Ντάνι Μπόιλ.
Γενικώς το φετινό καλοκαίρι είχε άρωμα τρόμου και μάλιστα για διάφορα γούστα. Πέραν των ταινιών που αναφέραμε παραπάνω, τους τελευταίους μήνες κυκλοφόρησε ακόμη το «Μαζί» του Μάικλ Σανκς, ένα ευφυές φιλμ πάνω στις μεταμορφώσεις, μεταφορικές και κυριολεκτικές (είπαμε, body horror), που μπορεί να προκαλέσει ο έρωτας, με τους Αλισον Μπρι και Ντέιβ Φράνκο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Για τους νοσταλγούς του νεανικού τρόμου, είχαμε το «Ξέρω τι κάνατε πέρυσι το καλοκαίρι», το σίκουελ του ομώνυμου φιλμ από τη δεκαετία του 1990, ενώ το «M3gan 2» εξαργύρωσε στα ταμεία την επιτυχία της πρώτης ταινίας του franchise.
Το πιο σημαντικό, πάντως, είναι ότι μοιάζει να σχηματίζεται μια νέα γενιά δημιουργών του τρόμου, προθύμων να εξερευνήσουν καινούργιες οπτικές και δυνατότητες του είδους. Τέτοιοι είναι οι αδελφοί Φιλίππου, ο Ζακ Κρέγκερ («Weapons»), ο Αρι Αστερ («Διαδοχή», «Μεσοκαλόκαιρο»), ο Τζόρνταν Πιλ («Τρέξε», «Nope») και ο Ρόμπερτ Εγκερς. Ο τελευταίος αναβίωσε φέτος τον μύθο του «Nosferatu», προσφέροντας μια νέα, καλλιτεχνικά άρτια, ματιά στο κλασικό φιλμ του Φρίντριχ Μουρνάου, ενώ έχει ήδη στα σκαριά ένα «λυκανθρωπικό» πρότζεκτ με τίτλο «Werwulf». Τέλος, δυναμικά έχει επανέλθει εσχάτως και το σύμπαν του «Alien», ο sci-fi τρόμος δηλαδή, με παραδείγματα το επιτυχημένο «Alien: Romulus», καθώς και την καινούργια τηλεοπτική σειρά «Alien: Earth».
Είτε πρόκειται για μυθολογία (Εγκερς), είτε για κοινωνικό σχολιασμό (Πιλ), είτε για παράδοση (Αστερ), είναι φανερό ότι ο τρόμος αναβιώνει με διαφορετικούς και ενδιαφέροντες τρόπους. Και επειδή οι νέοι είναι ωραίοι, αλλά και ο παλιός… αλλιώς, ο μαέστρος της σκοτεινής φαντασίας, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, θα μας παρουσιάσει σύντομα τη δική του πολυαναμενόμενη εκδοχή στον μύθο του «Φρανκενστάιν» στο επερχόμενο Φεστιβάλ Βενετίας.
