Μια παρέα φίλων, αγόρια και κορίτσια, τρέχουν ημίγυμνοι στην άμμο της παραλίας. Η κάμερα τους παρακολουθεί από ψηλά, καθώς πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο σχηματίζοντας έναν ανθρώπινο σωρό. Καυτός ήλιος, νιάτα, ανεμελιά: ελληνικό καλοκαίρι. Η σκηνή από το «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου αποτελεί χαρακτηριστικό ενσταντανέ της (για πολλούς) πιο όμορφης εποχής του χρόνου. Η ταινία θα προβληθεί στο πλαίσιο του 4ου Evia Film Project, το οποίο σήκωσε τη Δευτέρα αυλαία στην περιοχή της βόρειας Εύβοιας, με θεματική που κινείται ακριβώς γύρω από το ελληνικό καλοκαίρι.
«Το ελληνικό καλοκαίρι θα είναι πάντα όμορφο, απλώς πια έχει άλλες ανάγκες. Από το καλοκαίρι της απόλυτης ανεμελιάς, πάμε τώρα σε μια εποχή όπου υπάρχει η υποχρέωση να προστατευθεί ο πληθυσμός απέναντι σε ακραία φαινόμενα. Μιλάμε για καύσωνες σε συνδυασμό με ξηρασία, αρκετά μεγαλύτερης έντασης και διάρκειας σε σχέση με το παρελθόν», μας λέει ο Κωνσταντίνος Καρτάλης, καθηγητής Φυσικής Περιβάλλοντος και Κλίματος στο ΕΚΠΑ, ο οποίος θα είναι ο κύριος ομιλητής στην ημερίδα του φεστιβάλ που θα διερευνήσει θέματα βιωσιμότητας, κλιματικής αλλαγής και στερεοτύπων γύρω από το ελληνικό καλοκαίρι.
Ο ίδιος πιστεύει ότι το σινεμά μπορεί να βοηθήσει στον αγώνα για την κλιματική κρίση. «Γενικότερα οι τέχνες μπορούν να βοηθήσουν στη διάδοση του μηνύματος υπέρ της δράσης για το κλίμα. Κι όχι μόνο δείχνοντας τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά αναδεικνύοντας και τις λύσεις. Είναι βασικό να εμπεδωθεί ότι το στοίχημα δεν έχει χαθεί, όμως χρειάζεται αλλαγή πλεύσης. Συχνά δείχνω στους φοιτητές μου την πολύ ωραία ταινία “Γίγαντας”, με τον Τζέιμς Ντιν. Εκεί υπάρχει η χαρακτηριστική σκηνή με τον νεαρό να στέκεται δίπλα στον ανεμόμυλο που χρησιμοποιεί για άρδευση, όταν από εκεί πετάγεται ένας μεγάλος πίδακας πετρελαίου και τον λούζει. Από τον άνεμο πήγαμε στα ορυκτά καύσιμα και τώρα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στον άνεμο για να σώσουμε τον πλανήτη». «Το ερώτημα του πόσο πράσινο, πόσο βιώσιμο, πόσο “πραγματικό” μπορεί να είναι πια το ελληνικό καλοκαίρι, είναι βασικά πολιτικό και για αυτό χρειάζεται πολιτική απάντηση. Διοργανώνουμε την ημερίδα για να θέσουμε ερωτήματα», λέει από την πλευρά του ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης.
«Ολοι φοβόμασταν ότι ο άνθρωπος θα αυτοκαταστραφεί, καταστρέφοντας το περιβάλλον. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε ότι η καταστροφή μπορεί να μην προλάβει να επέλθει από την κλιματική αλλαγή, αλλά από τον πόλεμο που απλώνεται με φρικτό τρόπο από την Αμερική ώς την Ουκρανία και κυρίως στη Μέση Ανατολή και τη Λωρίδα της Γάζας», συμπληρώνει.
Στην ημερίδα της Παρασκευής, «Κινηματογραφώντας το ελληνικό καλοκαίρι», τον λόγο θα πάρουν και οι κινηματογραφιστές· η Σοφία Εξάρχου και ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος θα μοιραστούν εμπειρίες από την καλλιτεχνική τους διαδρομή και από τα καλοκαιρινά τους γυρίσματα, ο ποιητής Γιάννης Αντιόχου θα κάνει μια παρουσίαση με τίτλο «Ο τόπος ως φεγγίτης, το βλέμμα ως δεσμώτης», διερευνώντας τη σχέση του βλέμματος με το καλοκαιρινό φως της Ελλάδας, όπως αυτή εγγράφεται στη μνήμη και στο τοπίο και θα προβληθούν ταινίες από διαφορετικά είδη και κατηγορίες, από το «Τζένη, Τζένη» και τα «Κορίτσια στον ήλιο», μέχρι το γυρισμένο στην Πύλο «Πριν τα Μεσάνυχτα» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.
