Το συμπέρασμα μιας, μάλλον μακάβριας, παράδοξης, αλλά ανέλπιστα ενδιαφέρουσας –έστω ως αφορμή για σινε-αναδρομές– έρευνας σχετικά με το σινεμά τρόμου παρουσιάζει δημοσίευμα του Guardian.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο Στιούαρτ Χέριτατζ, το Funeral Guide –μια διαδικτυακή μηχανή σύγκρισης τιμών για… τελετές κηδειών– μελέτησε ορισμένες δημοφιλείς ταινίες τρόμου για να εντοπίσει ποια ονόματα ηρώων είναι πιθανότερο να πεθάνουν πρώτα σε χρονική σειρά.
Η μεθοδολογία της έρευνας –αν και κατά το δημοσίευμα… αμφιλεγόμενη– είναι αρκετά απλή: Οι ιθύνοντες του Funeral Guide απομόνωσαν 100 διάσημες, συμφωνα με το IMDb, ταινίες τρόμου και «ξεχώρισαν» τους ήρωες των ταινιών αυτών που δεν φτάνουν «ζωντανοί» ως τα credits της ταινίας. Συνοπτικά, κατά τα ευρήματα της έρευνας, οι χαρακτήρες με τα ονόματα Ντέιβιντ, Χόλι και Ντικ είναι, μάλλον, καταδικασμένοι σε κινηματογραφικό θάνατο.
Ξεκινάμε από το όνομα Ντέιβιντ. Το δημοσίευμα του Guardian φέρνει δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Πρώτον, τον ομώνυμο ανυπόφορο ήρωα που υποδύθηκε ο Ντίλαν Μοράν στο «Shaun of the Dead» του Εντγκαρ Ράιτ – ήρωας ο οποίος περίπου στα μέσα της ταινίας κατασπαράσσεται από ζόμπι. Ομοίως, στο «The Lost Boys» του Τζόελ Σουμάχερ, ο Κίφερ Σάδερλαντ ως… Ντέιβιντ καταλήγει παλουκωμένος σε ένα σετ από κέρατα.
Τα πράγματα για το όνομα Χόλι είναι ακόμα χειρότερα. Στο «The Descent» του Νιλ Μάρσαλ ο εφιαλτικός θάνατος της Χόλι (Νόρα-Τζέιν Νουν) έμοιαζε από την αρχή προδιαγεγραμμένος. Μόνο ερώτημα ήταν το «πότε» και το «πώς». Χόλι ονομαζόταν και το πρώτο θύμα του θρυλικού Νόρμαν Μπέιτς, μεταμφιεσμένου σε μαμά Μπέιτς, τον οποίο υποδύθηκε για πρώτη φορά ο Αντονι Πέρκινς στο «Ψυχώ» του Αλφρεντ Χίτσκοκ. Βέβαια, η εν λόγω ηρωίδα δεν εμφανίζεται καν στο αριστούργημα του Χίτσκοκ, αλλά σε ένα από τα σίκουελ που ακολούθησαν (στο «Psycho IV: The Beginning», γυρισμένο το 1990). Το πώς αυτό το φιλμ επιλέχθηκε στις top-100 ταινίες τρόμου είναι, βέβαια, ένα ερώτημα που δύσκολα απαντάται, όπως σχολιάζει ο αρθρογράφος του Guardian.
Ακολούθως, ξεχωρίζει το όνομα Ντικ. Ντικ Μπάξτερ λεγόταν ένας ψαράς που σκοτώνεται νωρίς στο αξέχαστο «The Fog» (1980) του Τζον Κάρπεντερ, ενώ Ντικ Χαλόραν ονομαζόταν και ο θρυλικός χαρακτήρας από τη «Λάμψη» που υποδύθηκε ο Σκάτμαν Κρόδερς την ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και ο οποίος επίσης δεν είχε αίσιο τέλος.
Από την άλλη, υπάρχουν μερικά παραδείγματα που σπάνε την «κατάρα» των πρόωρων θανάτων των Ντέιβιντ, Χόλι και Ντικ. Στο «An American Werewolf in London» του Τζον Λάντις, για παράδειγμα, ο ήρωας του Ντέιβιντ Νότον λέγεται επίσης Ντέιβιντ και φτάνει (σχεδόν) μέχρι το τέλος του φιλμ. Επίσης, στο «The Devil’s Gift» (1984) του Κένεθ Τζ. Μπέρτον –μια ταινία που ομοιάζει αρκετά με το φετινό «The Monkey» του Οζ Πέρκινς– ο ήρωας φαίνεται επίσης πως τη γλιτώνει (;), παρότι η δαιμονισμένη κούκλα-μαΐμού που τον κατατρέχει ανατινάζει το σπίτι του. Μια ηρωίδα που λέγεται Χόλι φαίνεται πως δεν σκοτώνεται και στο πιο πρόσφατο «Smile», χωρίς πάντως να αποφεύγει το «κακό», το οποίο παίρνοντας τη μορφή της χαρίζει ένα από τα πιο τρομακτικά jump scares του φιλμ. Λίγοι χαρακτήρες με το όνομα Ντικ επιβιώνουν στο σινεμά τρόμου, ενώ, κατά την «έρευνα», και οι χαρακτήρες ιερέων έχουν την τιμητική τους στο σινεμά τρόμου, καθώς σπάνια επιβιώνουν μέχρι το τέλος της ταινίας.
Με πληροφορίες από Guardian
