Ισως ακούγεται κάπως παράδοξο αλλά το χαρακτηριστικό ασπρόμαυρο credit «Written and Directed by Woody Allen» δεν εμφανίζεται στις δύο -κατά γενική ομολογία- σπουδαιότερες ταινίες του διοπτροφόρου Νεοϋορκέζου δημιουργού. Κι αυτό διότι τόσο στο σενάριο του «Annie Hall» όσο και σε εκείνο του «Manhattan» ο Γούντι Αλεν συνεργάστηκε με τον Μάρσαλ Μπρίκμαν· μια σπάνια περίπτωση ενός χαμηλότονου καλλιτέχνη που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών την περασμένη Παρασκευή.
Με αφορμή τον θάνατο του Μπρίκμαν, οι New York Times πραγματοποίησαν ένα σύντομο Q&A με τον Γούντι Αλεν με στόχο να φέρουν στο φως άγνωστες πτυχές της ζωής, της ιδιοσυγκρασίας και του ταλέντου του Μπρίκμαν – ο οποίος εκτός από τη συνεργασία με τον Αλεν, ακολούθησε μια γεμάτη και ενδιαφέρουσα διαδρομή τόσο στη μουσική, όσο και στην τηλεόραση, το σινεμά και το θέατρο.
«Η γλώσσα της Νέας Υόρκης»
Οι δυο τους -αφηγείται ο Αλεν- γνωρίστηκαν στο μπαρ «the Bitter End» όπου ο Μπρίκμαν τραγουδούσε. Κάποιες φορές, μετά το τέλος της παράστασης, Αλεν και Μπρίκμαν συνέχιζαν τις περιπλανήσεις τους προς την Τσάιναταουν για κάποιο «αργοπορημένο» δείπνο.
«Μιλούσαμε την ίδια γλώσσα. Ηταν η γλώσσα της Νέας Υόρκης […] Απολαμβάναμε τους δρόμους, τα πάρκα, τα εστιατόρια, την αίσθηση της πόλης», λέει ο Αλεν για τη γνωριμία τους.
Η πρώτη τους συνεργασία ήρθε το 1973 με τον «Υπναρά». Ακολούθησε το «Annie Hall», η νευρωτική ρομαντική ιστορία του Αλβι και της Ανι, στην οποία ο Αλεν αρχικά ήθελε να εντάξει και … έναν φόνο.
Μπρίκμαν και Αλεν περπατούσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης συζητώντας για την ιστορία και τους ήρωες της. Κάθονταν στο Σέντραλ Παρκ και αντάλλασσαν σκέψεις, πριν καταλήξουν στο θρυλικό Elaine’s για φαγητό.
Marshall Brickman, a writer whose show business career ranged across movies, late-night television comedy and Broadway, has died at 85. https://t.co/3QQDIkBBfg
— New York Times Arts (@nytimesarts) December 1, 2024
«Ανηδονία»
Κατά τον Αλεν, η συνεισφορά του Μπρίκμαν στο «Annie Hall» και στο «Manhattan» ήταν ισάξια της δικής του. Χαρακτηρίζει τον Μπρίκμαν «κωμική διάνοια» και «αυθεντικά αστείο άνθρωπο» που ξεχώριζε. Για τον 89χρονο δημιουργό, οι μέρες συνεργασίας με τον Μπρίκμαν ήταν ξεχωριστές, καθώς «έσπασαν» τη συνήθεια του Αλεν να γράφει μόνος τις ταινίες του.
Και ως προς την πιο ξεχωριστή ανάμνησή του από τον Μπρίκμαν; Μα φυσικά ο «ανέκδοτος» τίτλος της ταινίας. «Μόλις τελειώσαμε την ταινία και οι δύο αναζητούσαμε για τίτλο. Καταλήξαμε στο “Ανηδονία“, μια σχετικά άγνωστη ορολογία που περιγράφει την αδυναμία του ανθρώπου να νιώσε ικανοποίηση. Σκεφτήκαμε πως βρήκαμε τον πιο ιδανικό τίτλο. Oμως η United Artists μας είπε ότι ήταν ο χειρότερος τίτλος που θα μπορούσε να υπάρξει. Μας είπαν από την εταιρεία: “Είναι μια εξαιρετική ταινία, δεν μπορούμε να την πούμε έτσι”. Όμως, θυμάμαι την αίσθηση ακραίας χαράς που εγώ και ο Μάρσαλ είχαμε όταν σκεφτήκαμε τον τίτλο», αποκάλυψε ο Γούντι Αλεν.
Με πληροφορίες από New York Times
