Αν φανταστούμε την ανάγνωση του ποιήματος σαν πόση κρασιού ή τσαγιού, εύκολα θα φανεί ότι αν λείψει το άρωμα που αναδίδεται μέσα από το φλιτζάνι ή το ποτήρι, θα αφανιστεί μεγάλο μέρος της απόλαυσης. Η ερμηνευτική-κριτική προσέγγιση, που κάθε αναγνώστρια/ης καλλιεργεί αυτοτελώς, συμβάλλει στο άρωμα.
