Μια μέρα ένας άνδρας αποφασίζει να στείλει στον επτάχρονο γιο του, που ζει μακριά του, μια κούτα γεμάτη δώρα. Εδώ αρχίζει και τελειώνει η πλοκή στη νουβέλα του Δημήτρη Τανούδη. Τόσο στην πρώτη όσο και στην τελευταία σελίδα ο αφηγητής παραμένει καθισμένος σε ένα παγκάκι, «τελείως ασάλευτος, ξανά μουδιασμένος».