Αθηναϊκά Plus

Εχει τον δικό της τρόπο να «χτίζει» τις εκθέσεις της η Αρτεμις Χατζηγιαννάκη…

Υπάρχουν διάφοροι «ανεπίσημοι» δείκτες που έχουν εφεύρει οι Αθηναίοι για να μετρήσουν τους αυγουστιάτικους ρυθμούς της πόλης τους.

Η ιστορία των Κυκλάδων έχει τόσο βαθιές ρίζες που σε κάθε κατακτητή, παλιό ή σύγχρονο, υπάρχει πάντα κύτταρο αντίστασης. Μια αρχέγονη πολιτισμική μνήμη – λώρος με προγόνους 1.000 χρόνια παλιούς. Απόδειξη, τα πάνδημα θυρανοίξια στον Αγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στον Δανακό της Νάξου, πριν από λίγο καιρό, όπου το ποίμνιο ενός ολόκληρου χωριού επανενώθηκε νοερά […]

Ηταν το μακρινό, πια, 1987 όταν οι νεότερες γενιές Ελλήνων έπαιρναν μια καλή γεύση για το πώς έμοιαζε η Σαντορίνη πριν από τον καταστροφικό σεισμό της δεκαετίας του ’50.

Στη σκιά των Χανίων, του Ρεθύμνου και του Ηρακλείου, η Σητεία έχει τα δικά της θέλγητρα και κυρίως ένα λόγο να καυχιέται πολύ. Είναι η γενέτειρα του Βιτσέντζου Κορνάρου, που με τον «Ερωτόκριτο» γεφυρώνει ακόμη το σήμερα με την κρητική Αναγέννηση…

Με πλουσιότατο και πολυποίκιλο πολιτιστικό απόθεμα, η Χίος είναι ο καταλληλότερος τόπος για ένα φεστιβάλ που θα αναδεικνύει καλειδοσκοπικά τις χάρες της, ανάμεσα στις οποίες είναι και η αρχιτεκτονική κληρονομιά της.

Δεκαοκτώ χρόνια έχουν περάσει από τότε που η οικογένεια του Κωστή Σοφιανού τιμά τη μνήμη του με ένα ξεχωριστό ρεσιτάλ στην Υδρα.

Στον Κάμπο της Χίου οι τοίχοι είναι ψηλοί για να προστατεύουν τα ξινά από τον αέρα, αλλά και για να μη ματιάζουνε τον κήπο, λένε οι παλιοί. Αυτό το καλοκαίρι μια έκθεση που γίνεται στην πιο όμορφη περιοχή της Μυροβόλου αναδεικνύει τι μπορεί να συμβεί όταν η δημιουργικότητα αντλήσει δυνάμεις και έμπνευση από την ίδια […]

Υπάρχουν μερικές ιστορίες επιτυχίας που περνάνε στα ψιλά των εφημερίδων, κάτω από τα ραντάρ της δημοσιότητας, κι όμως μας δίνουν τρομερή αισιοδοξία για την ελληνική περιφέρεια.

Στο μπαλκόνι των διακοπών μου στον Αβλέμονα Κυθήρων, βυθισμένη μέσα σε μια ανεμοδαρμένη νουβέλα του Τζόζεφ Κόνραντ για τις περιπέτειες ενός νεαρού καπετάνιου, έπιασα με την άκρη του ματιού του τον ιδιοκτήτη του ενοικιαζόμενου δωματίου να ετοιμάζει το βαρκάκι του για βραδινό παραγάδι.

Ορισμένες λέξεις είναι δυσμετάφραστες. Οπως η γαλλική έκφραση depaysant, που σημαίνει ότι αίφνης νομίζεις πως βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο, χάνοντας την αίσθηση του γνώριμου. Αυτό συμβαίνει αν περάσει κανείς το κατώφλι του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης στην Κέρκυρα…