Αθηναϊκά Plus

Στην τελική ευθεία μπαίνει το σχέδιο για την αποκατάσταση της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου, όπου έζησε για μερικά χρόνια (1937-1945) η Μαρία Κάλλας.

Η μεσοπρόθεσμη πρόβλεψη μέχρι και λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο δεν μας προετοιμάζει για κάποια ανησυχητική μεταβολή του καιρού.

«Τελικά τι είναι για τη δική μας γενιά η κλασική μουσική; Για τους ανθρώπους, δηλαδή, που μεγάλωσαν με τα iPods, το YouTube, το Spotify; Μα, μια καρτ ποστάλ που μας στέλνει το παρελθόν διά χειρός Μπαχ, Μπραμς, Μπετόβεν. Δεν είναι κρίμα να μην τη διαβάσουμε; Σίγουρα θα γράφει κάτι ενδιαφέρον!».

Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν πραγματικά τους λησμονούμε. Πέρασαν 13 χρόνια από τότε που έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή ο επιχειρηματίας Κωστής Σοφιανός, έχοντας φτιάξει και το πρώτο ξενοδοχείο πολυτελείας στην Yδρα.

Ηταν το μεσημέρι της 5ης Αυγούστου του 2021 όταν η Πυροσβεστική δέχθηκε επείγουσα κλήση για σοβαρή αναζωπύρωση στην ευρύτερη περιοχή της Βαρυμπόμπης, όπου τις προηγούμενες ημέρες μεγάλη φωτιά έκαιγε μέσα στον οικισμό, στους πρόποδες της Πάρνηθας.

Για ακόμη μία χρονιά σήκωσαν άγκυρα οι «Πλόες» στο Ιδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως στην Ανδρο και απέπλευσαν για το φετινό εικαστικό τους ταξίδι.

Kουβαλάει στους ώμους του την ίδια την ιστορία. Αποτέλεσε ένα από τα πρώτα δημόσια νεοκλασικά οικήματα στην Ελλάδα, το 1830, στην Αίγινα, με εντολή ανέγερσης από τον Καποδίστρια και χορηγία του φίλου του Γαλλοελβετού τραπεζίτη, του Εϋνάρδου.

Το θυμάμαι καλά το ατελιέ του Γιάννη Μόραλη στην Αίγινα. Εκεί έδωσε στην «Κ» την τελευταία συνέντευξη προτού φύγει από τη ζωή το 2008 και γίνει άγγελος σαν και αυτούς των έργων του, όπως μου έλεγε τότε.

Το πλοιάριο που έκανε το δρομολόγιο Μυτιλήνη – Αϊβαλί ήταν γεμάτο. Τουρίστες, Τούρκοι που επέστρεφαν από εκδρομή στην Ελλάδα και Μυτιληνιοί που πήγαιναν να δουν την παλιά τους πατρίδα.

Την ιστορία τη γράφουν στην Ελλάδα οι παρέες. Τη διαφυλάσσουν κιόλας. Μια τέτοια «συμμαχία» φίλων, ανθρώπων του πνεύματος και των τεχνών ίδρυσε τη μη κερδοσκοπική, πολιτιστική εταιρεία «Αρχιπέλαγος».

Τα τελευταία χρόνια είμαστε παθητικοί θεατές σε ένα άχαρο έργο.