Για να αναλογιστούμε πόσο σπουδαία είναι η επέτειος των 160 ετών που εορτάζει την επόμενη Τετάρτη σε ειδική εκδήλωση ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, αρκεί να δούμε τι συνέβαινε στη χώρα το 1865. Ο βασιλιάς Γεώργιος έκλεινε δύο χρόνια στον θρόνο, τα Επτάνησα μόλις είχαν ενωθεί με την Ελλάδα, ο Υμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού καθιερωνόταν ως εθνικός.
Οι συμπατριώτες μας που μπορούσαν να διαβάσουν και να γράψουν ήταν ελάχιστοι σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Σε μια περίοδο σκοτεινή και ρευστή που όμως υπήρχαν ακτίνες φωτός, τέσσερα παιδιά του Παύλου Ιωάννου Λάμπρου, ο Μιχαήλ, ο Σπυρίδων, ο Κωνσταντίνος και ο Διονύσιος, 16, 14, 12 και 11 ετών αντίστοιχα, υπερβαίνοντας το ανώριμο της ηλικίας τους, συναποφάσισαν την ίδρυση συλλόγου με σκοπό τη «διὰ τῆς ἀπὸ κοινοῦ τῶν μελῶν αὐτοῦ ἐνεργείας πρόοδον καὶ γενικὴν ὠφέλειαν». Για όνομα διάλεξαν το «Παρνασσός», το όρος που είχε συνδεθεί με τις Μούσες και βέβαια με τον Απόλλωνα. Μέσα σε λίγα μόνον έτη, ο θεσμός είχε γίνει πνευματικό κέντρο εθνικού βεληνεκούς.
Ηδη η Μεγάλη Ιδέα επώαζε την ελπίδα ότι η χώρα θέλει καλλιεργημένους πολίτες για να μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. «Το έθνος αισθανόταν την ανάγκη μιας μακράς προπαρασκευής για τη μεγάλη εθνική αποκατάσταση που δεν ήταν έργο της κυβέρνησης, αλλά των ατόμων, για τη μεταλαμπάδευση των ελληνικών γραμμάτων με αγώνα για τη γλώσσα και την παιδεία», τόνιζε ο Σπυρίδων Λάμπρου στην επέτειο των 25 ετών του Συλλόγου. Από τα νυχτερινά μαθήματα για άπορα παιδιά μέχρι τις επιστημονικές διαλέξεις, τις εικαστικές εκθέσεις, τις μουσικές και φιλαναγνωστικές βραδιές, την ποίηση, συγκέντρωσε τον ανθό αλλά και όλες τις μεγάλες προσωπικότητες που πέρασαν από τη χώρα μας. Διετέλεσαν μέλη του από τον Σαρίπολο, τον Συκουτρή και τον Σβορώνο ώς τον Τρικούπη, τον Σοφούλη, τον Μπενάκη και αργότερα τον Πιερ ντε Κουμπερτέν, τον Ουίνστον Τσώρτσιλ και τον Κλεμανσό. Στο πλευρό του από την αρχή και οι καλλιτέχνες: Γύζης, Λύτρας, Ιακωβίδης, Ροϊλός, ακόμα και ο τελευταίος Αγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Νεκτάριος.
Σήμερα, η παρακαταθήκη του «Παρνασσού» είναι τεράστια, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα εν συνεχή λειτουργία πνευματικά ιδρύματα που επιμόρφωσε γενιές και γενιές. Επιβιώνει ως φάρος της αστικής παράδοσης. Το σπουδαιότερο που πρέπει να μνημονεύει κανείς είναι πως η διαδρομή του αντανακλά πλήρως την εξέλιξη της σύγχρονης Ελλάδας. Στην ιστορική κεντρική αίθουσα την ερχόμενη Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, στις 19.00, θα γίνει μια αναδρομή σε αυτήν τη μοναδική πορεία. Θα ξεκινήσει με τον χαιρετισμό του προέδρου του Συλλόγου, καθηγητή Βασίλειου Λ. Κωνσταντινόπουλου που έχει κάνει σπουδαίες προσπάθειες να διατηρήσει την ταυτότητα αλλά και να ανανεώσει το ενδιαφέρον της κοινωνίας γύρω από τον θεσμό.
Θα ακολουθήσει ομιλία του τέως δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, με θέμα: «Ο Παρνασσός ένα από τα τοπόσημα της Αθήνας». Για το τέλος προγραμματίζεται μια συζήτηση με συμμετέχοντες τους Αγγελο Συρίγο, καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, Αικατερίνη Μπούρα, πρέσβειρα ε.τ., τον δικό μας Αθηναιογράφο Νίκο Βατόπουλο, την αρχαιολόγο-ξεναγό Αρτεμη Σκουμπουρδή, τον ιστορικό Ελευθέριο Σκιαδά, και τον νομικό – οικονομολόγο Μάκη Ν. Φωκά, γενικό γραμματέα του ΦΣΠ. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Τζανετάκος.
