Ας κλείσουμε τα μάτια για να μεταφερθούμε στη μεταπολεμική Δράμα. Η πόλη που υποδέχθηκε μαζί με την Καβάλα το μεγαλύτερο ποσοστό προσφύγων από τις Παλιές Πατρίδες συνέρχεται από τη βάναυση βουλγαρική κατοχή. Ενας Πόντιος, ο Ιορδάνης Αρτσίδης, έχει μάθει την τέχνη της φωτογραφίας στα διαλείμματα της κανονικής του δουλειάς στα ορυχεία. Δανείζει σε έναν Ανατολικοθρακιώτη έφηβο που συχνάζει στο κατάστημά του μια φωτογραφική μηχανή Retina και διδάσκει στον πιτσιρικά τις βασικές αρχές και τον σκοτεινό θάλαμο. Ομως, όσο και αν αγάπησε ο μαθητής γυμνασίου το πολύτιμο αυτό αντικείμενο, έπρεπε να το επιστρέψει στον κάτοχό του. Σε μια εποχή ανέχειας ήταν αναντικατάστατο εργαλείο δουλειάς. Σε λίγα χρόνια ο Αρτσίδης, όπως και πολλοί άλλοι Μακεδόνες, φεύγει μετανάστης στη Γερμανία. Ομως, το σαράκι που φύτεψε στον μικρό έμεινε για πάντα. Ογδόντα χρόνια μετά, ο ναυπηγός Αρης Θεοδωρίδης, ο αλλοτινός έφηβος που ερωτεύτηκε τον φακό εξ απαλών ονύχων, είδε να γίνεται το όνειρό του πραγματικότητα. Δώρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του μια από τις καλύτερες συλλογές φωτογραφικών μηχανών στην Ευρώπη, μαζεμένη με υπομονή από τα φοιτητικά του χρόνια στην Ιταλία το 1952 έως σήμερα που είναι 90 ετών.
Και δεν είναι μόνον αυτό. Δαπάναις του –μέσα από την ΑΜΚΕ Κύκλωψ– φτιάχτηκε ένα ολόκληρο μουσείο, μια και αποκατέστησε με σεβασμό το εμβληματικό αρχοντικό Αναστασιάδη (το Μαρμάρινο Σπίτι για τους Δραμινούς), τη γειτονική Καπναποθήκη αλλά και το Νησάκι, το γνωστό κέντρο διασκέδασης που παρέμενε για χρόνια κλειστό. Λογικό ήταν λοιπόν, στις 20 Σεπτεμβρίου, στα εγκαίνια του νέου μουσείου να υπάρχει τεράστια συγκίνηση. Ο ευεργέτης –που ετοιμάζει και το Αλσος Ναυτιλίας στον Φλοίσβο επιδεικνύοντας μοναδική γενναιοδωρία προς την πατρίδα και τη θάλασσα, από την οποία έκανε περιουσία– είχε τη χαρά μικρού παιδιού. Οι δε συντοπίτες του ένιωθαν και αυτοί ενθουσιασμό που η πόλη τους αποκτά ένα νέο καύχημα και βλέπει την καρδιά της, τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας, να αναβαθμίζονται. Η κοσμοσυρροή δεν είχε προηγούμενο, παρότι το μουσείο λειτουργούσε εν μέρει εδώ και δύο χρόνια με την αίθουσα περιοδικών εκθέσεων. Η στιγμή που κόπηκε η κορδέλα με τον Αρη Θεοδωρίδη, τον υφυπουργό Αμυνας Θανάση Δαβάκη και τον μητροπολίτη Δωρόθεο ήταν το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που κράτησε πολύ καιρό, απαίτησε τη συνεργασία πολλών ανθρώπων και αποτελεί τελικά δώρο για μια ολόκληρη περιοχή.
Προθερμαίνοντας το κλίμα, η «Κύκλωψ» εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει φωτογραφικό διαγωνισμό, του οποίου οι νικητές ανακοινώθηκαν στην τελετή. Φέτος είχε θέμα την «Πέτρα». Συμμετείχαν 132 φωτογράφοι και αξιολογήθηκαν από την επιτροπή 378 φωτογραφίες. Νικητές οι Γιώργος Τσάφος, Τάσος Σχίζας και Γιώργος Διγαλάκης. Πέραν αυτού, υπάρχει και θεσμός βράβευσης Δραμινών που ξεχωρίζουν. Το βραβείο στην κατηγορία «Δραμινός Επιστήμονας» δόθηκε σε μια καταξιωμένη επιστήμονα και δραστήρια γυναίκα, την ιστορικό και ερευνήτρια Γεωργία Μπακάλη, για τη μεγάλη και συνεχή συνεισφορά της στην ανάδειξη του πολιτισμού και της τοπικής ιστορίας της Δράμας. Το βραβείο του «Καινοτόμου Αγρότη – Κτηνοτρόφου της Δράμας» δόθηκε στον επιχειρηματία Βασίλειο Μελενεκλή, πρόεδρο του συνεταιρισμού «Μενοίκιο», ως λαμπρό παράδειγμα υγιούς επιχειρηματικότητας, που εμπνέει τους νέους παραγωγούς, ανοίγοντας νέους δρόμους για την ανάπτυξη του τόπου, με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον. Ευχόμαστε στο μουσείο «με το δεξί» και μακάρι και άλλες πόλεις της Ελλάδας να εμπνευστούν από τους Δραμινούς ευεργέτες που σήμερα κρατούν τη σημαία ψηλά.
