Ολοι ξέρουμε –περίπου– από πού βαστάει η σκούφια μας, αλλά, λόγω της πολυτάραχης ιστορίας του έθνους, ελάχιστοι εξ ημών γνωρίζουν τους προγόνους τους αρκετές γενιές πριν. Καταστροφές, κατακτητές, πόλεμοι, ξεριζωμοί, μετακινήσεις, απουσία συνεχόμενης αστικής τάξης και ιδιοκτησίας γης διαρρηγνύουν τους δεσμούς μας με το παρελθόν. Εξαίρεση, τα Επτάνησα. Εκεί, λόγω της ενετοκρατίας, των σχολαστικών αρχείων και της ξεχωριστής διοικητικής οργάνωσης, υπάρχουν ακόμη τεκμήρια· μπορεί κανείς πιο εύκολα να κάνει τον ανάπλου. Μία από τις σπουδαιότερες οικογένειες του Ιονίου, οι Φραγκόπουλοι, δύναται να καυχηθεί για τις φαναριώτικες ρίζες της και για το πώς μοιράστηκε μετά την Αλωση σε Νάξο και Ζάκυνθο. Οι Ζακυνθινοί ταυτίστηκαν με το νησί και έγραψαν λαμπρές σελίδες μέσα από τα αξιώματα που είχαν παράλληλα με την πατριωτική δράση τους. Και ενώ εδώ και δεκαετίες ο ομφάλιος λώρος με τον τόπο είχε κοπεί, η σπουδαία δωρεά που έκανε ο τελευταίος απόγονός τους, πριν από λίγο καιρό στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Ζακύνθου, έρχεται να αποκαταστήσει τη σχέση.
Η χειρονομία του Μίλτου Φραγκόπουλου λέει σαφέστατα κάτι για την ποιότητα του ευπατρίδη, που ακόμη διατηρεί ως συνεχιστής μιας οικογενειακής παράδοσης. Αλλοι κάτοχοι αδιαφορούν ή ακόμη και εκποιούν, δίχως καμία αίσθηση ότι όλα αυτά ανήκουν μεν σε αυτούς, αλλά ανήκουν εν τη ευρεία εννοία και στην πατρίδα. Η πράξη του, ωστόσο, τεκμηριώνει και την αξιοσύνη του δωρεοδόχου. Πρόκειται επίσης για έναν ιστορικότατο θεσμό με αιώνες ζωής.
Η Βιβλιοθήκη οφείλει την ίδρυσή της στη δωρεά του Κερκυραίου Θωμά Φλαγγίνη, ο οποίος έφτιαξε στη Βενετία το περίφημο Φλαγγινιανόν Φροντιστήριον. Εκείνος, το 1628, δώρισε στην κοινότητα της Ζακύνθου 200 τόμους με έργα των πιο δόκιμων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων και λεξικά. Επικεφαλής της σήμερα ο Φίλιππος Συνετός, ο οποίος έχει απόλυτη συναίσθηση του πόσο πολύτιμη είναι η Βιβλιοθήκη αυτή όχι μόνο για τη Ζάκυνθο αλλά και για την Ελλάδα ολόκληρη. Με σωστή διοίκηση δημιουργεί τις προϋποθέσεις της εμπιστοσύνης για να γίνονται τέτοιες δωρεές. Διότι δεν είναι λίγοι αυτοί που θα ήθελαν να κληροδοτήσουν αντικείμενα στη χώρα μας, όμως απολείπει η βεβαιότητα πως αυτά θα διαφυλαχθούν, θα αξιοποιηθούν και θα είναι προσβάσιμα σε κοινό ή μελετητές.
Στις 20 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο νησί μια συγκινητική τελετή, παρουσία του δωρητή και των Αρχών. «Είθε η δωρεά της οικογένειας Φραγκόπουλου να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Μπροστά μας έχουμε πολλές προκλήσεις και θα πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε, ώστε αυτοί οι θησαυροί να γίνουν κτήμα της ζακυνθινής κοινωνίας, όπως συμβαίνει σήμερα με την κληρονομιά της οικογένειας Φραγκόπουλου», τόνισε ο κ. Συνετός.
Ο δωρητής, με τη σειρά του, υπογράμμισε τον ρόλο που είχε ο επικεφαλής στο να προχωρήσει η δωρεά καθώς κατέβαλε προσπάθειες ώστε να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια. Η φιλόλογος, τέως διευθύντρια της Βιβλιοθήκης, Γεωργία Κόκλα Παπαδάτου περιέγραψε την πορεία της οικογένειας από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα, αναφερόμενη σε πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή, στα γράμματα και στις τέχνες. Σίγουρα τα παλιά πορτρέτα των Φραγκόπουλων, που ήδη αναρτήθηκαν στους τοίχους της Βιβλιοθήκης, θα ευφραίνονται βλέποντας ότι οι συμπατριώτες τους τους τιμούν αιώνες αργότερα. Η δωρεά περιλαμβάνει ελαιογραφίες, οικογενειακό κώδικα με έναρξη σύνταξης το 1795, αλληλογραφία των ετών 1828-1833, κορνιζαρισμένα έγγραφα, διπλώματα Ελευθεροτεκτόνων, βιβλία, 57 εκδόσεις και άλλο αρχειακό υλικό, μέσα από το οποίο φαίνεται η πορεία της ξεχωριστής οικογένειας που είχε λάβει μέρος σε πολλούς πολέμους και υπερηφανεύεται και για έναν σπουδαίο Μακεδονομάχο.
