Το 1977 ο Μίκης Θεοδωράκης συνθέτει τους «Ελληνικούς χορούς», ως μια σουίτα μπαλέτου για σόλο μπουζούκι και ορχήστρα, τους οποίους λίγα χρόνια αργότερα αφιερώνει στον φίλο του Μορίς Μπεζάρ. Ο περίφημος χορευτής, χορογράφος, διευθυντής όπερας και θεμελιωτής του σύγχρονου χορού ανταποδίδει: τέλη Ιουνίου του 1983 στο Ηρώδειο, σε μια χορογραφία που έμεινε στην Ιστορία, παρουσιάζει στο ρωμαϊκό ωδείο με τα μπαλέτα του τους «7 ελληνικούς χορούς» – «Thalassa – Mare Nostrum». Στο τέλος, Μπεζάρ και Θεοδωράκης ανέβηκαν στη σκηνή, καταχειροκροτούμενοι, δοξάζοντας το ρητό του Βολταίρου πως όλες οι τέχνες είναι μεταξύ τους αδελφές, όπως οι μούσες της αρχαιότητας, οι θυγατέρες του Δία και της Μνημοσύνης.
Τέσσερις και πλέον δεκαετίες αργότερα, τα Μπαλέτα Μπεζάρ επέστρεψαν στη σκιά του Ιερού Βράχου για να εορτάσουν τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη, σε μια μοναδική βραδιά με πρόσημο φιλανθρωπικό. Τα έσοδα διατέθηκαν στο «Μαζί για το Παιδί», την ένωση που ως ομπρέλα έφερε κοντά δέκα σωματεία και προάγει την οικονομική διαύγεια και τις καλές πρακτικές, θέτοντας το υπόδειγμα στην πατρίδα μας.
Ηταν το βράδυ της Πέμπτης 18 Σεπτεμβρίου, με ευχάριστη βραδινή θερμοκρασία και τον κόσμο να καταφθάνει από νωρίς για να γεμίσει το Ηρώδειο. Στο πρώτο μέρος, το κοινό ταξίδεψε στον καλλιτεχνικό κόσμο του εμβληματικού χορογράφου μέσα από την ενότητα με τίτλο «Béjart et nous». Μια καλλιτεχνική πρόταση που έχει επιμεληθεί με ευαισθησία ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ζουλιάν Φαβρό, εμβαθύνοντας στο πλούσιο έργο του Μπεζάρ, ερμηνευμένο από τους σημερινούς χορευτές της ομάδας του. Με μουσική των Μότσαρτ, Στράους και Μπρελ, αλλά και παραδοσιακούς ήχους από διαφορετικά μέρη του κόσμου, οι θεατές απόλαυσαν ένα μοναδικό θέαμα. Ο Φαβρό είναι ο άνθρωπος που ξέρει να εμπλουτίζει το κληροδότημα του σπουδαίου χορογράφου δίχως να το αλλοιώνει. Υπήρξε μαθητής στη σχολή του Μπεζάρ και τον έζησε από κοντά. Μιλώντας στην «Κ» και στον Παναγιώτη Κούστα συμπύκνωσε τι ήταν αυτό που γύρευε η σπουδαία μορφή από τα νέα παιδιά: «Κάποιες φορές ήταν δύσκολο να δουλεύεις μαζί του, ήταν πάρα πολύ σκληρός στο στούντιο, απαιτούσε απόλυτη ακρίβεια, σου έλεγε “τεχνικά είναι σωστό αυτό που κάνεις αλλά δεν βγάζει χαρακτήρα”». Οσοι τυχεροί είδαν την παράσταση της Πέμπτης διαπίστωσαν πως όλοι όσοι παρήλασαν από τη σκηνή είχαν αυτή τη στόφα για την οποία μοχθούσε ο Μπεζάρ και διατηρεί εκείνος.
Το δεύτερο μέρος ήταν βέβαια αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη, από τον οποίο εμπνεύστηκε ο Μπεζάρ. Η εμβληματική χορογραφία «7 ελληνικοί χοροί» καθήλωσε τους θεατές, που παρακολούθησαν τους ταλαντούχους χορευτές να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Στις πρώτες σειρές του Ηρωδείου βρέθηκε η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, «ψυχή» της Ενωσης, μαζί με επικεφαλής άλλων σωματείων. Το «Μαζί για το Παιδί» εργάζεται εδώ και σχεδόν 30 χρόνια για την προστασία χιλιάδων παιδιών στη χώρα μας. Το έργο του επικεντρώνεται στην καταπολέμηση της φτώχειας, στην υγεία και στην ψυχική υγεία, στην εκπαίδευση, καθώς και στην υποστήριξη πληθυσμών που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές. Προσφέρει ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών με στόχο κάθε παιδί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να έχει πρόσβαση σε βιώσιμες συνθήκες διαβίωσης και σε ίσες ευκαιρίες, κάτι που ακόμα και στις μέρες μας δεν είναι αυτονόητο.
