Ο ήλιος έδυε γλυκά και φώτιζε τους κίονες στην είσοδο του εμβληματικού Μπενακείου Διδακτηρίου του Κολλεγίου Αθηνών την Τρίτη το απόγευμα. Και ενώ σε όλη την Αθήνα, η ζέστη ήταν ακόμη αισθητή, εκεί στον πράσινο πνεύμονα των πεύκων του αύλειου χώρου κυριαρχούσε η δροσιά. Απόφοιτοι όλων των ηλικιών, μέλη του διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, γονείς και μαθητές είχαν καταφτάσει από νωρίς για να παρευρεθούν στα εγκαίνια μιας σημαντικής έκθεσης για τα 100 χρόνια του σχολείου (1925-2025). Σε μια χώρα που σπάνια έχει δει θεσμούς της να μακροημερεύουν, το να κλείνει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα τον πρώτο αιώνα ζωής του και να βάζει με δυναμισμό πλώρη για τον δεύτερο είναι από μόνο του ένας μικρός άθλος. Βρέθηκε αντιμέτωπο με μια δύσκολη εκκίνηση, με κρατικές χρεοκοπίες, Κατοχή, Εμφύλιο, χούντα, αλλά και κυβερνήσεις που ήθελαν να αλλοιώσουν τις ίδιες τις ιδρυτικές του αρχές. Σήμερα, μπορεί να υπερηφανεύεται όχι μόνο διότι η μονιασμένη διοίκησή του εντός και εκτός συνόρων είναι απολύτως εναρμονισμένη με τις απαιτητικές επιταγές της εκπαίδευσης του μέλλοντος, αλλά και διότι πρόσφατα με μια δυναμική εκστρατεία συγκέντρωσης πόρων κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να υπερδιπλασιάσει το endowment του. Να οι λόγοι που κοιτάζει τα επόμενα 100 χρόνια με αισιοδοξία, αλλά ν’ αδράξει και την ευκαιρία για έναν ανάπλου, μέσα από ένα ωραίο αφιέρωμα.
Πρώτη ανέβηκε στο βήμα η πρόεδρος της Centennial Steering Committee και μέλος του Σωματείου του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΕΕΙ) κ. Αννίκα Παπαντωνίου. Καλωσορίζοντας τους παρισταμένους, αναφέρθηκε στις εορταστικές εκδηλώσεις της επετείου που προηγήθηκαν και ανακοίνωσε τις επερχόμενες (ένα διεθνές εκπαιδευτικό συνέδριο τον Οκτώβριο, αλλά και μία εκδήλωση για τις σχέσεις του Κολλεγίου με τη Ροβέρτειο Σχολή της Πόλης). Στάθηκε βέβαια και στην έκθεση που εγκαινιαζόταν εκείνο το βράδυ, «ως μια ευκαιρία να γνωρίσουμε τα επιτεύγματα του σχολείου και να αναλογιστούμε τις προκλήσεις». Πιο συγκινημένος, ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΕΕΙ Αλέξης Φυλακτόπουλος ’65, που είχε την τύχη να μεγαλώσει κυριολεκτικά μέσα στο campus, μιας και ο πατέρας του Γιώργος υπήρξε καθηγητής και στέλεχος του σχολείου για 38 ολόκληρα χρόνια, συνεργαζόμενος μάλιστα με τον περίφημο Χόμερ Ντέιβις, τον «πατέρα» του Κολλεγίου. Ο κ. Φυλακτόπουλος αναφέρθηκε στα ιδεώδη που είχε εκείνη η γενιά των Ελλήνων, η οποία έζησε τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά οραματίστηκε τη δημιουργία ενός σχολείου που δεν θα είχε τίποτε να ζηλέψει από την Ευρώπη και την Αμερική. Σημείωσε δε ότι η ιστορία του Κολλεγίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτήν της ελληνικής κοινωνίας και τόνισε πως στόχος παραμένει να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, συνειδητούς και υπεύθυνους πολίτες, που υπηρετούν την κοινωνία σε θέσεις ευθύνης. Στο ίδιο μήκος κύματος –παράδοση και καινοτομία– κινήθηκε και ο διευθυντής/President του Κολλεγίου Αθηνών καθηγητής Σπύρος Ν. Πολλάλης, καθώς τώρα είναι η κρίσιμη περίοδος της υιοθέτησης των νέων τεχνολογιών που αλλάζουν τον χάρτη της μάθησης. Η επιμελήτρια του αφιερώματος, Αννα Ενεπεκίδου ’92, εργάστηκε πολύ σκληρά για να οργανώσει και να αξιοποιήσει τεκμήρια και αρχειακό υλικό, φτιάχνοντας μια πολύ ωραία έκθεση που αρθρώνεται ανά δεκαετία. Παρομοίασε την ιστορία του Κολλεγίου με ένα ψηφιδωτό από γεγονότα, προσωπικότητες, σκέψεις και ιδέες. Και όντως ήταν χάρμα οφθαλμών να βλέπει κανείς ανθρώπους με άσπρα μαλλιά σήμερα να βλέπουν από κοντά τις αναμνηστικές σχολικές φωτογραφίες τους και να συζητούν για παιδικές σκανταλιές.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό κάθε Σάββατο 10 π.μ.-2 μ.μ. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή στο [email protected].
