Εντυπη έκδοση. Πώς ένα παιδί με αναπηρία θα μπορέσει μεγαλώνοντας να φθάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του; Πώς θα μπορέσει να έχει θέση στην κοινωνία, εργασία, προσωπική ζωή, φίλους, σύντροφο; Το κυριότερο είναι πώς θα μπορεί να έχει αυτονομία στον βαθμό που αυτό του επιτρέπεται; Η απάντηση περικλείεται σε τρεις λέξεις: πρώιμη παιδική παρέμβαση. Οσο πιο νωρίς δρουν οι γονείς και όσο έχουν την κατάλληλη συμβουλευτική αλλά και την πρακτική υποστήριξη, τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα. Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκαταστάσεως Αναπήρων Προσώπων (ΕΛΕΠΑΠ) παρουσίασε το Πρόγραμμα Πρώιμης Παιδικής Παρέμβασης, ένα έργο εθνικής σημασίας στο φουαγέ του θεάτρου Παλλάς, την Τετάρτη 4 Ιουνίου, σε μια ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Η ΕΛΕΠΑΠ εφαρμόζει ήδη από το 2010 το πρώτο τέτοιο ολοκληρωμένο εγχείρημα στην Ελλάδα, που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας έως 6 ετών και προσφέρει καινοτόμες θεραπευτικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση των δεξιοτήτων τους και την υποστήριξη της οικογένειας. Είναι άλλωστε το πρώτο φιλανθρωπικό, μη κερδοσκοπικό σωματείο στην πατρίδα μας, που για 88 ολόκληρα χρόνια έχει φροντίσει περισσότερα από 110.000 παιδιά με αναπηρία, μέσα από τα έξι κέντρα του (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Χανιά, Βόλο και Αγρίνιο) σε αγαστή πάντα συνεργασία με την πολιτεία.
Οπως ανακοινώθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος που ενώνει τις δυνάμεις της ΕΛΕΠΑΠ και του υπουργείου, θα διατεθεί οικονομική υποστήριξη σε 2.500 οικογένειες παιδιών με αναπηρία ή αναπτυξιακή διαταραχή, προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες παρέμβασης. Στόχος ήταν η ενημέρωση του κοινού για τις δυνατότητες και τα οφέλη της Πρώιμης Παρέμβασης. Ετσι, παρουσιάστηκε αναλυτικά η διαδικασία ένταξης στο πρόγραμμα, καθώς και οι θετικές επιδράσεις του, μέσα από ένα ολοκληρωμένο οικογενειοκεντρικό θεραπευτικό μοντέλο. «Η Πρώιμη Παρέμβαση δεν είναι επιλογή. Είναι ανάγκη και οφείλουμε να την καλύψουμε ως κοινωνία. Είναι υποχρέωση όλων μας να εξασφαλίσουμε ότι κάθε παιδί, ανεξαρτήτως τόπου, συνθηκών ή αφετηρίας, θα φτάσει μέχρι εκεί που μπορεί, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια των δυνατοτήτων του», τόνισε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Δόμνα Μιχαηλίδου.
Η πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ δρ Ελένη Ν. Σκουτέλη, που πάντα αναφέρεται στα γενναία παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ, διευκρίνισε ότι το καινοτόμο μοντέλο του υπουργείου, με το πιλοτικό πρόγραμμα που προτείνει, προωθεί τη συμμετοχή της οικογένειας ως κεντρικού συνοδοιπόρου μαζί με τους εξειδικευμένους γιατρούς και θεραπευτές. Συγκινητική ήταν η μητέρα δύο παιδιών της ΕΛΕΠΑΠ, Αναστασία Στέφου: «Ενα από τα πιο σημαντικά σημεία στην όλη πορεία είναι η αποδοχή από τους ίδιους τους γονείς. Θυμάμαι όταν ήμασταν στη ΜΕΝΝ και οι γιατροί μάς ενημέρωσαν για τις πιθανές δυσκολίες που θα συναντούσαμε. Εκείνη τη στιγμή γύρω μας υπήρχαν άλλοι γονείς που έλεγαν: “Ελα τώρα… είναι μικρό ακόμη, όταν μεγαλώσει θα τα κάνει όλα μια χαρά”. Εμείς όμως επιλέξαμε μια διαφορετική στάση. Είπαμε: “Ο,τι έγινε, έγινε. Εσείς εδώ κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε – πείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε εμείς από τη δική μας πλευρά. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε την κατάσταση”. Και κάπου εκεί ενημερωθήκαμε για την ΕΛΕΠΑΠ». «Το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας υποβοήθησης της πρώιμης εξέλιξης ενός παιδιού. Ο τελικός στόχος είναι η αξιοπρεπής λειτουργικότητα έστω και με ελλείμματα και η ένταξη και συμπερίληψη στην κοινωνία», κατέληξε η δρ Ελένη Σκουτέλη. Η εκδήλωση συντονίστηκε από τη δημοσιογράφο Ρίτσα Μπιζόγλη.
