Υπάρχει μια αόρατη κλωστή που δένει τους γιατρούς με την τέχνη. Ισως είναι τα βαθιά υπαρξιακά φορτία που καλούνται να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους, τα οποία οι καλλιτέχνες διαχειρίζονται ως πρώτη ύλη στη δική τους πρακτική. Ωστόσο, είναι πάντα συγκινητικό να βλέπεις έναν θεράποντα να είναι ταυτόχρονα και εικαστικός. Αυτή είναι η περίπτωση του Κώστα Σπυρόπουλου, ομότιμου καθηγητή Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών αλλά και τέως καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, επίτιμου διδάκτορος στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας στο τμήμα Art and Design και τακτικό μέλος της Accademia Tiberina της Ρώμης στην τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών. Πριν από λίγες ημέρες παρουσίασε στο Σπίτι της Κύπρου μια έκδοση και μια έκθεση που δείχνουν πώς μπορεί κανείς να συνδυάζει αρμονικά δύο ιδιότητες έχοντας ως κοινό παρονομαστή την υπηρεσία προς τον άνθρωπο. Για το βιβλίο, που έχει τίτλο «Η περιπέτεια της τέχνης», μίλησαν ο Χρήστος Μπούρας, πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, η Πολυξένη Αδάμ Βελένη, επίτιμη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ, η Ξένια Καλδάρα, πρόεδρος και γενική διευθύντρια Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, καθώς και η ιστορικός τέχνης Αννίτα Πατσουράκη. Ολοι τους συμφώνησαν πως αυτός ο δυισμός του Κώστα Σπυρόπουλου κάνει τον δικό του περίπλου στην τέχνη να έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Μιλώντας για το βιβλίο του ο ίδιος ο συγγραφέας σημείωσε ότι αναπτύσσεται σε τέσσερις ενότητες: Στην πρώτη γίνεται μια περιεκτική και συνοπτική περιγραφή των διαφόρων κινημάτων της τέχνης από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα. Στη δεύτερη εστιάζει σε τεχνικές που αναπτύχθηκαν ως απότοκο και της προόδου της τεχνολογίας, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνεται ένα έργο τέχνης. Στην επόμενη ενότητα ανοίγεται για να συμπεριλάβει την επίδραση των κατακτήσεων της επιστήμης, της φιλοσοφίας, αλλά και των θεολογικών ιδεών, ενώ η τελευταία ενότητα έχει πιο προσωπική χροιά, καθώς μιλάει για τα συναισθήματα που γεννιούνται στον ίδιο τον δημιουργό κατά τη σύλληψη αλλά και την υλοποίηση των ιδεών του. «Εμείς που ασχολούμαστε με την τέχνη να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί η τέχνη νικάει και τον έρωτα και τον θάνατο», τόνισε παραφράζοντας το ρωμαϊκό «Ars longa vita brevis». Μετά το τέλος της παρουσίασης του βιβλίου, το κοινό επισκέφθηκε την έκθεση ζωγραφικής με έργα του, που έχει τίτλο «Το ταξίδι». Την επιμέλεια της έκθεσης επωμίστηκε η ιστορικός τέχνης Μαρία Ραγιά.
Η έκθεση περιλαμβάνει 30 συνθέσεις τις οποίες ο Κώστας Σπυρόπουλος δημιούργησε το 2024. Κατά κύριο λόγο είναι έργα ζωγραφικής στα οποία ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί περιμετρικά κρυφούς γοητευτικούς φωτισμούς νέον ή επιλέγει να φωτίσει και να αναδείξει ορισμένα σημεία. Παρουσιάζει και κάποια γλυπτά. Χρησιμοποιεί την τεχνική της pop art, με έντονους χρωματισμούς. Τον απασχολεί η εξερεύνηση του αστικού τοπίου καθώς, όπως σημειώνει, «ο αστικός χώρος είναι δήλωση του πολιτισμού που διάγουμε αυτόν τον αιώνα». Επίσης η γυναικεία μορφή πρωταγωνιστεί στη δουλειά του. Μιλώντας για τη διττή του ιδιότητα του γιατρού-ζωγράφου υπογραμμίζει: «Η ιατρική και η ζωγραφική υλοποιούν και αποκρυπτογραφούν την αγάπη για τη ζωή, αλλά και την αγάπη για τον άνθρωπο. Γι’ αυτό πρέπει να τις υπηρετούμε με αίσθημα ευθύνης και με τη μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια. Ο στόχος είναι η δημιουργία, η κατάκτηση νέας γνώσης και η “θεραπεία”». Στα επόμενα σχέδια του Κώστα Σπυρόπουλου είναι η παρουσίαση ατομικής έκθεσης στις 20 Μαΐου στη Βιέννη. Επίσης θα συμμετέχει στην Μπιενάλε Λονδίνου και Γένοβας. Η έκθεση ολοκληρώνεται αύριο 14/2.
