Είναι βιολόγος, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τη γοητεύουν η μελέτη της φύσης, η ομορφιά των ελληνικών φυτών και ταυτόχρονα έχει τη θέληση να μοιραστεί τις εμπειρίες της με τα παιδιά. Εχει διδάξει στο Τμήμα Βιολογίας ως ακαδημαϊκή υπότροφος, έχει εκδώσει δύο φωτογραφικά λευκώματα με ιστορίες για τα φυτά του Βοτανικού Κήπου Διομήδους, ενώ το πρώτο της παιδικό παραμύθι με τίτλο «Λουλουδιών μύθοι και θρύλοι» κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Ελληνική Γραφή.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Σιωπηλοί συνοδοιπόροι μου τις τελευταίες εβδομάδες είναι η «Πολιτεία» και ο «Τίμαιος» του Πλάτωνα. Συμπυκνώνουν αιώνες ελληνικού στοχασμού, όπου η φιλοσοφία, η κοσμική τάξη, η ελευθερία και η μνήμη συναντώνται σιωπηλά.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε προσφάτως χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Ξαναδιαβάζοντας έπειτα από χρόνια τον «Περικλέους Επιτάφιο» του Θουκυδίδη, συνειδητοποίησα την πλήρη σημασία της φράσης: «Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ᾽ ελεύθερον το εύψυχον». Η ευτυχία είναι στενά δεμένη με την ελευθερία, και η ελευθερία με την ανδρεία της ψυχής. Η μνήμη είναι θεμέλιο ελευθερίας· η αξία του ανθρώπου φαίνεται όταν ζει γενναία και ελεύθερα, μέσα στις προκλήσεις της Ιστορίας και της συνείδησης.
Βρήκατε ποτέ τον μπελά σας επειδή διαβάσατε ένα βιβλίο;
Διαβάζοντας «Το ανθρώπινο μεγαλείο στον αιώνα του Περικλή» της Ζακλίν ντε Ρομιγύ, βρήκα πράγματι τον μπελά μου! Με την έννοια ότι ήταν αυτό που με οδήγησε να διαβάσω εκ νέου και επισταμένα τον «Επιτάφιο», συνειδητοποιώντας το ανθρώπινο μεγαλείο στον αιώνα του Περικλή. Να ξαναζήσω την ένταση μιας εποχής, όπου η ελευθερία και η ανδρεία συναντιούνται.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Σε ένα δωμάτιο περιτριγυρισμένο από βιβλία, καθισμένη σε μια πολυθρόνα πλάι σε παράθυρο που βλέπει σε κήπο ή στη θάλασσα, φως καθαρό υπό γωνία, και ο ήχος του ανέμου ή ο παφλασμός των κυμάτων να με συνοδεύει.
Υπάρχουν κάποια είδη λογοτεχνίας που προτιμάτε και άλλα που αποφεύγετε;
Προτιμώ τα κλασικά έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, τη φιλοσοφική και την ιστορική λογοτεχνία και την ποίηση. Χωρίς να απορρίπτω κάποιο είδος, δεν θα επέλεγα, την τρέχουσα περίοδο, βιβλία επιστημονικής φαντασίας.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Οταν οι λέξεις του με οδηγούν να σκεφτώ βαθύτερα, να θυμηθώ ή να δω τον κόσμο με λίγο περισσότερο φως και ευαισθησία.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο βιβλίο σας που θα θέλατε να γίνει ταινία;
Από την παγκόσμια λογοτεχνία, θα επέλεγα τον «Λύκο της στέπας» του Εσε, ένα από τα πιο στοχαστικά και υπαρξιακά έργα του 20ού αιώνα. Θα ήθελα επίσης να δω στην οθόνη το «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη, σε μια παραγωγή που θα ξεδίπλωνε, ίσως παράλληλα, πτυχές από τη ζωή του ποιητή και της Ελλάδας.
Ενα παραμύθι για τα λουλούδια. Γιατί;
Για να γνωρίσουν τα παιδιά τη φύση και να την αγαπήσουν. Είναι απίστευτο ότι σχεδόν κάθε φυτό κρύβει μια ιστορία ή έναν μύθο από την αρχαία Ελλάδα ή συνδέεται με την παραδοσιακή ιατρική. Η χώρα μας, με περισσότερα από 6.500 είδη φυτών, είναι ένας ζωντανός θησαυρός γεμάτος αρώματα, γνώσεις και μνήμες. Η γοητεία και ο θαυμασμός για την αρχαία μυθολογία, τα κατορθώματα των ηρώων αλλά και η διαρκής σύνδεση των φυτών με την καθημερινότητά μας διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών. Αυτό το αμάλγαμα του μύθου, της γνώσης και των αισθήσεων είναι ένα σπουδαίο υπόστρωμα για ένα βοτανικό παραμύθι το οποίο απευθύνεται σε παιδιά, στην ηλικία που πλάθουν τον κόσμο γύρω τους.
Στα παιδιά που θα διαβάσουν το βιβλίο σας, τι προσδοκάτε να μείνει ως «επίγευση»;
Θα ήθελα, όταν κλείσουν το βιβλίο, να κρατήσουν μέσα τους το άρωμα της άνοιξης και τη μαγεία της γνώσης που κρύβεται στα λουλούδια. Να θυμούνται πως κάθε φυτό, όπως και ο άνθρωπος, έχει τη δική του ιστορία, μύθους, ρίζες και ψυχή. Και πως, όπως η άνοιξη με τα λουλούδια της επιστρέφει πάντα, έτσι και τα παιδιά θα μπορούν να βρίσκουν πάντα κάτι καλό μέσα στη φύση!
