Χαιρετίζουμε την υποδοχή της συνοικίας του Μακρυγιάννη στη φιλοτελική ιστορία της χώρας. Η νέα σειρά γραμματοσήμων, με τον αόριστο τίτλο «Αστικές αρχιτεκτονικές διαδρομές», προϊδεάζει ότι θα υπάρχει συνέχεια, αλλά προς το παρόν έχουμε τέσσερις αξίες για ισάριθμα αρχιτεκτονήματα γύρω από την Ακρόπολη: Κτίριο Βάιλερ, Μουσείο της Ακρόπολης, Πολυκατοικία Κουρεμένου επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, έργο Πικιώνη. Και τα τέσσερα, το καθένα για διαφορετικούς λόγους, ενισχύουν την παρουσία της αθηναϊκής αστικής αρχιτεκτονικής στον ελληνικό φιλοτελισμό. Εμμέσως και η έτερη πρόσφατη σειρά, για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Πολεμικού Μουσείου (Ριζάρη και Βασ. Σοφίας), όψιμο έργο του αρχιτέκτονα Θουκυδίδη Βαλεντή (1908-1982), εμπλουτίζει την αρχιτεκτονική φιλοτελική κουλτούρα παρότι το κτίριο δεν εικονίζεται στη σειρά.
Τα κτίρια στου Μακρυγιάννη συνδέουν τέσσερις διαφορετικές στιγμές της αστικής Αθήνας. Τον πρώιμο οθωνικό εκσυγχρονισμό (Κτίριο Βάιλερ), την άνοδο του αθηναϊκού κοσμοπολιτισμού στις αρχές του 21ου αιώνα (Μουσείο της Ακρόπολης), την ακμή της αστικής τάξης του Μεσοπολέμου (Πολυκατοικία Κουρεμένου) και την επαναδιατύπωση της παράδοσης μέσα στο πνεύμα της μεταπολεμικής αθηναϊκής ανασυγκρότησης (Αγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης). Η σειρά σχεδιάστηκε από τη Μαρίνα Λασηθιωτάκη.
Η σειρά αυτή επαναφέρει στη μνήμη την απόδοση της αστικής αρχιτεκτονικής της Αθήνας σε γραμματόσημα. Το πρώτο νεοκλασικό κτίριο που πέρασε στην ιστορία του φιλοτελισμού ήταν η Ακαδημία Αθηνών (1927), ένα χρόνο μετά την ίδρυσή της. Απεικονίστηκε επίσης το 2001 και το 2011. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών τιμήθηκε στην εκατονταετηρίδα του (1937), όπως και τα έτη 1985 και 1987. Η Εθνική Βιβλιοθήκη επιλέγεται για πρώτη φορά το 1993 στη σειρά που ήταν αφιερωμένη στα «νεοκλασικά και σύγχρονα κτίρια της Αθήνας». Περιλάμβανε επίσης το Ιλίου Μέλαθρον, το Οφθαλμιατρείο και το –μόνο «σύγχρονο» της σειράς– Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, δύο έτη μετά την έναρξη της λειτουργίας του.
Σημαντική από κάθε άποψη ήταν η σειρά για τη νεοελληνική αρχιτεκτονική που είχε κυκλοφορήσει το 1977 (τυπωμένη ακόμη στην «Ασπιώτη-ΕΛΚΑ»), εποχή κατά την οποία το θέμα της πολιτιστικής κληρονομιάς κέρδιζε ολοένα και μεγαλύτερη δημοσιότητα. Στη σειρά εκείνη υπήρχαν δύο αθηναϊκά κτίρια: το Παλαιό Ταχυδρομείο στην πλατεία Κοτζιά, δηλαδή το Μέγαρο Μελά, και το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών. Τη σειρά συμπλήρωναν γραμματόσημα με τον Οίκο Τυφλών Θεσσαλονίκης, το Δημαρχείο της Ερμούπολης και το Δημοτικό Θέατρο Πατρών.
Το Παλαιό Ταχυδρομείο είχε επίσης επιλεγεί το 1990, το Πολυτεχνείο το 1973 (στις 30 Μαρτίου, για τα 100 χρόνια του, και πριν από τη φοιτητική εξέγερση), το 1983 και το 1987, το μέγαρο της Εθνικής Τράπεζας στην πλατεία Κοτζιά το 1966 και το 2016, η Παλαιά Βουλή το 1982, όπως και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Εθνικό Θέατρο και το Μουσείο Μπενάκη το 2010. Πολλά είναι τα γραμματόσημα για αρχιτεκτονικά έργα πόλεων ανά την επικράτεια, είναι περισσότερα όμως όσα ουδέποτε έχουν τιμηθεί.
