Tron: Ares
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2025), 119΄
Σκηνοθεσία: Γιοακίμ Ρόνινγκ
Ερμηνείες: Τζάρεντ Λέτο, Γκρέτα Λι, Εβαν Πίτερς
Το franchise φαντασίας, που μας μεταφέρει στον ψηφιακό κόσμο των βίντεο γκέιμ, επιστρέφει για να αντιστρέψει (μερικώς) τους όρους και να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του 2025. Καθώς ο ανταγωνισμός δύο τεχνολογικών κολοσσών κορυφώνεται, ένα προηγμένο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης με την ονομασία Ares (Τζάρεντ Λέτο) αναλαμβάνει μια επικίνδυνη αποστολή στον πραγματικό κόσμο. Η επαναστατική αυτή πράξη τού δημιουργεί την αίσθηση της συνείδησης, η οποία θα οδηγήσει τον… Αρη να χαράξει τον δικό του δρόμο και να συμμαχήσει με μια προγραμματίστρια (Γκρέτα Λι), επιχειρώντας να εντοπίσουν τον περίφημο «καταλυτικό κώδικα» του παλιού γνωστού μας Κέβιν Φλιν (Τζεφ Μπρίτζες) και έτσι να προχωρήσουν σε ένα μέλλον όπου ανθρωπότητα και τεχνολογία μπορούν να συνυπάρξουν.
Ο δημιουργός του ορίτζιναλ «Tron», Στίβεν Λισμπέργκερ, παραμένει εδώ ως παραγωγός και συν-σεναριογράφος, παραδίδοντας τη σκηνοθετική μπαγκέτα στον Γιοακίμ Ρόνινγκ («Maleficent»). Ο τελευταίος δημιουργεί ένα καλοστημένο φιλμ, που ποντάρει φυσικά στη δράση και στα εντυπωσιακά ειδικά εφέ, δίχως όμως να αφήνει τελείως στην άκρη το τεχνολογικό ντιμπέιτ της εποχής μας, το οποίο έχει φυσικά στο επίκεντρό του την επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης. Εδώ βέβαια μιλάμε για επιστημονική φαντασία, οπότε τα πάντα είναι επαυξημένα, με το ψηφιακό πρόγραμμα να παίρνει σάρκα και οστά στον πραγματικό κόσμο. Με τον τρόπο αυτό μάλιστα έχουμε μια ταιριαστή αντιστροφή των όρων του πρώτου φιλμ, όπου ο χαρακτήρας του Τζεφ Μπρίτζες εγκλωβίζεται μέσα στον ψηφιακό λαβύρινθο.
Οι προοπτικές της ΑΙ
Από εκεί και έπειτα τα πράγματα είναι αρκετά γνώριμα: εντυπωσιακές μάχες με τα λέιζερ υπερόπλα, τρελές καταδιώξεις με τις φουτουριστικές μοτοσικλέτες του Tron –και όχι μόνο– μαζί με λίγο (ευπρόσδεκτο) χιούμορ για κομπιουτεράδες και νοσταλγικό ηλεκτρονικό σάουντρακ με Depeche Mode. Οπως είπαμε, στο περιθώριο όλων των παραπάνω, και με κάποια απλούστευση, γίνεται λόγος για τις τρομακτικές διαστάσεις της ΑΙ, αλλά σχεδόν εξίσου και για τις συναρπαστικές προοπτικές της. Ο Τζάρεντ Λέτο από την πλευρά του εξανθρωπίζει με μέτρο τον τεχνητό χαρακτήρα του, ενώ στο πλάι του η Γκρέτα Λι («Περασμένες ζωές») συμπληρώνει πειστικά το μοτίβο της συνύπαρξης ανθρώπου – μηχανής, που διατρέχει ολόκληρη την ταινία. Οι δυο τους δεν είναι ακριβώς συμβατοί, ωστόσο με έναν τρόπο ταιριάζουν σαν δίδυμο απέναντι στον «κακό» του Εβαν Πίτερς (γνωστός από το τηλεοπτικό «Ντάμερ» του Netflix) και έχοντας τη βοήθεια του σοφού γέροντα, Τζεφ Μπρίτζες, ο οποίος εμφανίζεται σε μια απολαυστική σκηνή βγαλμένη κατευθείαν από τα ’80s.
