Οι μεγαλύτερης ηλικίας (και όχι μόνο, ίσως) λάτρεις των κόμικς θα έχετε δει τη σκηνή. Οι νεότεροι πρέπει να θυμούνται την εικόνα από τα μαθητικά τους χρόνια, καθώς επαναλαμβάνεται σε όλα τα βιβλία της Φυσικής στο κεφάλαιο για τα μηχανικά κύματα. Οι Ινδιάνοι ακουμπούσαν το αυτί τους στις σιδηροδρομικές γραμμές όταν ήθελαν να καταλάβουν εάν πλησιάζει τρένο. Αφουγκράζονταν. Αυτό τους επέτρεπε να αισθάνονται τους κραδασμούς και να ακούν τον ήχο της μηχανής από πολύ μεγαλύτερη απόσταση από ό,τι αν απλώς άκουγαν στον αέρα. Κάτι που δείχνει πως ο ήχος ταξιδεύει σε μέσα όπως τα στερεά, και όχι στο κενό.
Τα κύματα που εκπέμπει η κοινωνία θέλει να πιάσει ο Αλέξης Τσίπρας. Ανέφερε ότι «παραιτούμαι από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση. Εγκαταλείπω την ασφάλεια των ορεινών εδράνων. Και φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης».
Φαντάζεστε τον κ. Τσίπρα, ως άλλος Ινδιάνος, να ακουμπά το αυτί του στην κοινωνία, για να την αφουγκραστεί; Είναι μια εικόνα που δημιουργεί συνειρμούς και βγάζει γέλιο, γιατί όλο το υπόλοιπο κείμενο της παραίτησής του, συνολικά 385 λέξεων, προκαλεί…
…Πλήξη, καθώς περιέχει τις συνήθεις μεταφορές και τσιτάτα των πολιτικών, και δη με «ευαίσθητη ψυχή». «Δεν θα είμαστε αντίπαλοι. Και ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες», λέει, απευθυνόμενος «σε όλους όσους πορευτήκαμε μαζί ώς εδώ και μοιραστήκαμε αγώνες, αγωνίες, ελπίδες και όνειρα».
Δυστυχώς αποδεικνύεται πως ο κ. Τσίπρας ακολουθεί την πεπατημένη των πολιτικών, που θέλουν να ποδηγετήσουν το εκλογικό σώμα προς εξυπηρέτηση των δικών τους φιλοδοξιών.
…Οργή για τη θεσμική απαξίωση του Κοινοβουλίου και των μελών του, αφού o κ. Τσίπρας παρατηρεί ότι «δεν μπορώ και δεν θέλω, να συμμετέχω τυπικά σε μια Βουλή, που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει τον ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν».
…Περιέργεια για τυχόν ψήγμα αυτοκριτικής για τη διακυβέρνησή του, τις ήττες του στις εθνικές εκλογές του 2019 και του 2023, και τον ρόλο του στην έως τώρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ· λέτε να περιέχεται στην αποστροφή του «δεν πιστεύω σε Μεσσίες, ούτε σε κομματικές κατασκευές εργαστηρίου»;
Υποκρισία και απαξίωση για το κόμμα του υποκρύπτει η αναφορά του πως θέλει να αφουγκραστεί καλύτερα τις ανάγκες της κοινωνίας, «απελευθερωμένος από αξιώματα, δεσμεύσεις και μηχανισμούς, που δεν μπορούν πια να την εκφράσουν».
Η δημιουργία κόμματος –ή έστω εκλογικού συνδυασμού για τις επόμενες εθνικές εκλογές– από τον κ. Τσίπρα θα αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό. Και αυτό έχει ενδιαφέρον. Αλλά, δυστυχώς, αποδεικνύεται πως ο κ. Τσίπρας ακολουθεί την πεπατημένη των πολιτικών, που θέλουν να ποδηγετήσουν το εκλογικό σώμα προς εξυπηρέτηση των δικών τους αναγκών και φιλοδοξιών.
