Ο 12χρονος Χαλίντ ζει σε ένα παλαιστινιακό χωριό έξω από τη Ραμάλα. Οταν το σχολείο του πηγαίνει εκδρομή ώστε τα παιδιά να δουν για πρώτη φορά τη θάλασσα, Ισραηλινοί στρατιώτες, που επιθεωρούν τα ταξιδιωτικά έγγραφα, απορρίπτουν τα χαρτιά του Χαλίντ, ο οποίος επιστρέφει σπίτι μόνος, θλιμμένος.
Οταν η γιαγιά του λέει πως κι εκείνη μπόρεσε να δει τη θάλασσα σε μεγάλη ηλικία, ο Χαλίντ απελπίζεται. Ετσι, ένα πρωί, ο πατέρας του δέχεται ένα τηλεφώνημα: ο Χαλίντ έχει εξαφανιστεί. Φεύγει μόνος για να δει τη θάλασσα. Ο πατέρας του παρατάει τη δουλειά του και φεύγει και αυτός για να τον βρει.
Αυτό είναι το σημείο αφετηρίας της ταινίας «Η θάλασσα» του Ισραηλινού σκηνοθέτη Σάι Καρμέλι-Πόλακ, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο.
Η «Θάλασσα» είναι ισραηλινοπαλαιστινιακή παραγωγή. Χρηματοδοτήθηκε από το Κινηματογραφικό Ιδρυμα του Ισραήλ κι έκανε πρεμιέρα στο 42ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Ιερουσαλήμ αποσπώντας 13 υποψηφιότητες στα βραβεία Οφίρ, μαζί με αυτό της καλύτερης ταινίας. Ο υπουργός Πολιτισμού του Ισραήλ, Μίκι Ζοχάρ, διέταξε αμέσως την απόσυρση της κρατικής οικονομικής υποστήριξης στην τελετή βράβευσης.
Η «Θάλασσα» θα ταξιδέψει έως το Λος Αντζελες: βάσει ισραηλινού πρωτοκόλλου, η ταινία που βραβεύεται στον θεσμό αυτό της χώρας καθίσταται αυτομάτως υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στα Οσκαρ.
Ενας από τους πρωταγωνιστές, ο Παλαιστίνιος Χαλίφα Νατούρ (υποδύεται τον πατέρα του Χαλίντ), ο οποίος βραβεύθηκε, δεν παρέστη στην τελετή, έστειλε όμως ένα μήνυμα: «Κατόπιν της εισόδου του στρατού στη Γάζα και την τρομακτική γενοκτονία που συντελείται, δεν μπορώ να βρω τις λέξεις που χρειάζονται για να περιγράψω το μέγεθος της φρίκης, συνεπώς οτιδήποτε άλλο για μένα είναι δευτερευούσης σημασίας. Ακόμα και το σινεμά και το θέατρο». Ο δε σκηνοθέτης, ο Ισραηλινός Καρμέλι-Πόλακ, έκανε τη δική του δήλωση στα αραβικά: «Εύχομαι όλα τα παιδιά του κόσμου να έχουν την ίδια ευκαιρία – να ζήσουν και να ονειρεύονται χωρίς πολέμους».
Στην ταινία, ο μικρός Χαλίντ, χωρίς να γνωρίζει τον δρόμο, ούτε εβραϊκά, πραγματοποιεί μια προσωπική οδύσσεια με άμεσο κίνδυνο της ζωής του, προσπαθώντας να φτάσει στην παραλία του Τελ Αβίβ δίχως χαρτιά, κυνηγημένος κάθε τόσο από Ισραηλινούς στρατιώτες και αστυνομικούς. Κι ωστόσο δεν εγκαταλείπει το όνειρό του· να δει για πρώτη φορά στη ζωή του τη θάλασσα.
