Ο μεσολαβητής
ΘΡΙΛΕΡ (2025), 112΄
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι
Ερμηνείες: Ριζ Αχμεντ, Λίλι Τζέιμς, Σαμ Γουόρθινγκτον
Ο υποψήφιος για Οσκαρ, Ντέιβιντ Μακένζι («Hell or High Water») επιστρέφει με ένα αγωνιώδες θρίλερ, το οποίο ξύνει (έστω) την επιφάνεια των σκοτεινών δυνάμεων που δρουν στο σύγχρονο εταιρικό περιβάλλον και των ανθρώπων που αντιστέκονται.
Ο Ας (Ριζ Αχμεντ) είναι ένας «μεσολαβητής» ειδικού σκοπού. Δουλειά του είναι η διαπραγμάτευση ανάμεσα σε πληροφοριοδότες, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να βγάλουν στη φόρα τις παρανομίες των εργοδοτών τους, και στους τελευταίους που προφανώς επιθυμούν το αντίθετο. Οταν η Σάρα (Λίλι Τζέιμς), μια νεαρή επιστήμονας στον τομέα της βιοτεχνολογίας, θα του απευθυνθεί απελπισμένη έχοντας στη διάθεσή της τρομακτικές πληροφορίες για τους πρώην εργοδότες της, εκείνος θα κάνει ό,τι μπορεί για να την προστατεύσει.
Ο Μακένζι μαζί με τον σεναριογράφο του, Τζάστιν Πιασέκι, στήνουν ένα στιβαρό θρίλερ, με έναν ευφυή, μοναχικό πρωταγωνιστή που προσπαθεί να επιπλεύσει μέσα στο χάος και τον κυνισμό του σύγχρονου κόσμου. Σε ένα περιβάλλον όπου παρακολουθούνται τα πάντα, εκείνος έχει υιοθετήσει μια δική του, αναλογική μέθοδο επικοινωνίας που κάνει ουσιαστικά τη δουλειά του μη ανιχνεύσιμη. Ετσι θα έρθει σε επικοινωνία και με τη Σάρα, την οποία δεν θα συναντήσει ποτέ από κοντά, τουλάχιστον μέχρι το δραματικό φινάλε.
Ολος αυτός ο μηχανισμός απόκρυψης λειτουργεί προσθετικά στην ατμόσφαιρα μυστηρίου ολόκληρου του φιλμ· γενικώς εδώ έχουμε από νωρίς την υποψία μιας ευρύτερης εικόνας που διαφεύγει και των κομματιών που συμπληρώνονται σταδιακά στην αφήγηση.
«Πολιτικό θρίλερ»
«Πρόκειται για ένα πολιτικό θρίλερ της εποχής μας, όπου ισχυρές εταιρικές δυνάμεις συγκρούονται με μοναχικά άτομα, που σταδιακά αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο μέσα στις κοινές τους εμπειρίες και χτίζουν δεσμούς. Είναι μια ιστορία για την ευαλωτότητα εκείνων που δεν έχουν δίχτυ ασφαλείας, που πολεμούν ένα σύστημα το οποίο επιτίθεται σε οποιονδήποτε πάει ενάντιά του», σημειώνει ο σκηνοθέτης του φιλμ.
Πράγματι η ταινία του μας βάζει για τα καλά στην πραγματικότητα αυτών των ανθρώπων, αν και δίχως να προχωράει σε βαθύτερο σχολιασμό σε σχέση με όσα τους οδήγησαν έως εκεί – αντιθέτως προτιμά να μας στείλει στο μονοπάτι των ανατροπών, οι οποίες λειτουργούν επίσης ως υπενθύμιση μιας απολύτως σαθρής πραγματικότητας.
Τόσο ο βραβευμένος με Οσκαρ, Ριζ Αχμεντ, όσο και η Λίλι Τζέιμς κινούνται με άνεση μέσα σε αυτό το σύνολο, χαρίζοντας αληθοφάνεια και ευαισθησία στους χαρακτήρες με στις ερμηνείες τους.
