«Η τέχνη ζει όταν το κοινό μπορεί να νιώσει αυτό που νιώθω κι εγώ». Με αυτή τη φράση η Σάε Γιουν Παρκ, αστέρι του Μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού, συνοψίζει την ουσία της χορευτικής φιλοσοφίας της. Η Νοτιοκορεάτισσα μπαλαρίνα, που ανέβηκε στην υψηλότερη βαθμίδα –étoile– του ιστορικού μπαλέτου, είναι η πρώτη Ασιάτισσα που το κατάφερε εδώ και 352 χρόνια. Τόσα χρόνια μετρά από την ίδρυσή του ένας από τους τρεις κορυφαίους οργανισμούς χορού διεθνώς, ενώ ο τίτλος «étoile» απονέμεται μόνο σε λίγους, εκλεκτούς χορευτές της ομάδας.
Αυτή η σπουδαία μπαλαρίνα πρόκειται να ανέβει αύριο στη σκηνή του Ηρωδείου. Συμμετέχει στο Ballet Stars Gala που φιλοξενεί κορυφαίους χορευτές από τα σημαντικότερα μπαλέτα του κόσμου, σε ένα πρόγραμμα το οποίο θα μας ταξιδέψει στην ιστορία και στην τέχνη του κλασικού μπαλέτου χάρη σε μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. «Είμαι κλασική χορεύτρια, οπότε ερμηνεύω κυρίως έργα που αφηγούνται μια ιστορία. Αντί όμως να μεταφέρω μονοδιάστατα συναισθήματα, όπως χαρά ή λύπη, προσπαθώ να προχωρήσω παραπέρα. Θέλω το κοινό να συμμερίζεται τη συγκίνηση και τη βαθιά δόνηση που εκφράζεται μέσω της χορογραφίας. Αυτή είναι η καλλιτεχνική μου φιλοσοφία», μας λέει η Σάε Γιουν Παρκ όταν τη ρωτάμε για τον τρόπο που ερμηνεύει τους ρόλους της.
Η διαδρομή της στο μπαλέτο ξεκίνησε σε ηλικία 10 ετών. Σπούδασε στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Τεχνών της Κορέας, όπου εκπαιδεύτηκε κυρίως στη μέθοδο Vaganova, δηλαδή το ρωσικό στυλ κλασικού χορού. Η επαγγελματική της εξέλιξη πήρε καθοριστική τροπή όταν γνώρισε μια σπουδαία καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Κορέας. Το ταλέντο της νεαρής μπαλαρίνας αναγνωρίστηκε σύντομα με ένα ασημένιο μετάλλιο στον Διεθνή Διαγωνισμό Μπαλέτου των ΗΠΑ το 2006 και το Grand Prix στο Prix de Lausanne το 2007. Το 2011 εντάχθηκε στο corps de ballet της Οπερας του Παρισιού και από τότε η εξέλιξή της υπήρξε εντυπωσιακή, αλλά όχι εύκολη.
Οι ευκαιρίες της να ανέβει στη σκηνή ήταν λίγες και πέρασε χρόνια παρατηρώντας τους άλλους χορευτές. «Δεν είναι ένα μέρος όπου σε αναγνωρίζουν απλώς για την τεχνική σου», εξηγεί για την Οπερα του Παρισιού. «Πρέπει να καταλάβεις τι ψάχνουν, τι θέλουν να εκφράσουν. Για αυτό η συμβουλή μου προς τους νέους χορευτές είναι απλή, αλλά ουσιαστική: μη βιάζεσαι, πρώτα παρατήρησε,».
Η Σάε Γιουν Παρκ δεν χορεύει απλώς, λένε οι κριτικές· αφηγείται και εμπνέει. Γνωρίζει καλά πως η αληθινή καλλιτεχνική έκφραση ξεκινάει από την αυτογνωσία. «Δεν αρκεί να ξέρεις πώς να κινείς το σώμα σου για να είσαι καλή χορεύτρια», λέει. «Πρέπει να κατανοείς τι θέλεις να εκφράσεις, τι είδους όραμα θέλεις να δημιουργήσεις στη σκηνή και ποια έμπνευση ελπίζεις να μοιραστείς».
Πριν από κάθε παράσταση, η Παρκ δεν ακολουθεί κάποια αυστηρή τελετουργία, αλλά «περνά» το έργο μία φορά με ηρεμία μέσα από το σώμα της. «Οσο περισσότερο αφήνω την περιττή ένταση, τόσο καλύτερα μπορώ να χορέψω». Η επιρροή του Νουρέγιεφ, που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο Μπαλέτο της Οπερας του Παρισιού, είναι αισθητή σε κάθε της βήμα. Η προετοιμασία της είναι εντατική, ώστε όταν βγει στη σκηνή να μπορεί να αντλήσει ενέργεια από αυτήν και να την επιστρέψει στο κοινό.
