Από τα λαμπρότερα κτίρια της φλαμανδικής Αναγέννησης, το δημαρχείο της Αμβέρσας αποκαταστάθηκε προσφάτως διεξοδικά και κέρδισε αιώνες ζωής χάρη σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επαναφοράς ενός μνημείου σε καθημερινή χρήση. Το έργο αποκατάστασης υπογράφει το αρχιτεκτονικό γραφείο HUB με έδρα την Αμβέρσα και τη Γάνδη.
Εθνικό μνημείο χρήζον προστασίας ήδη από το έτος 1936, το δημαρχείο της Αμβέρσας είναι επιπλέον και μνημείο της UNESCO από το 1999. Το έργο αποκατάστασης εστίασε στην ανάδειξη της μοναδικής σε λεπτομέρεια και διάκοσμο πρόσοψης, καθώς και στον εκσυγχρονισμό των υποδομών του κτιριακού συγκροτήματος. Η κεντρική είσοδος επανήλθε στην κεντρική πλατεία (Grote Markt) και το ισόγειο τμήμα έγινε και πάλι προσβάσιμο από το κοινό.
Ο σεβασμός στην παράδοση και η ανάγκη ανανέωσης και εκσυγχρονισμού σε κτίρια με διοικητική ή άλλη χρήση είναι το μεγάλο ζητούμενο. Εκφραση της ισχύος της πόλης της Αμβέρσας κατά τον 16ο αιώνα, το κτίριο του δημαρχείου είναι ένα τεχνικό επίτευγμα της εποχής του και ταυτόχρονα ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα μεγάλη πνοής. Το κτίριο απέκτησε προσθήκες, κυρίως στο εσωτερικό του, κατά τον 19ο αιώνα. Ολες οι προσθήκες εκείνης της περιόδου είναι πιστές στο αρχικό ύφος και θεωρούνται νεο-αναγεννησιακές με διακριτά βεβαίως τα υλικά και τα τεχνικά μέσα του 19ου αιώνα. Στην πρόσοψη, σημαντική ήταν η κάλυψη με στέγη της εσωτερικής αυλής. Ολες αυτές οι μεταβολές αποτελούν μάρτυρες του τρόπου με τον οποίον ο αιώνας της προόδου, ο 19ος αιώνας, αντιμετώπιζε τα μνημεία του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης.
Το σημερινό κτίριο είναι, συνεπώς, ένα παλίμψηστο διαφορετικών αντιλήψεων και προσεγγίσεων, που παραμένουν αθόρυβες και συνδέονται όλες με τρόπο φυσικό. Αποτελεί πάντα τρανή αρχιτεκτονική επιβεβαίωση της ανόδου της φλαμανδικής κοινωνίας τον 16ο αιώνα. Η αποπεράτωση του δημαρχείου (συμβόλου γραφειοκρατικής ισχύος και εκσυγχρονισμού της εποχής) έγινε το έτος 1565. Λίγα χρόνια όμως μετά, το 1576, το κτίριο καταστράφηκε κατά την επίθεση των Ισπανών στην Αμβέρσα και στη διάρκεια της λεγόμενης Ισπανικής Οργής, η πόλη κάηκε σε μεγάλο βαθμό.
Τρία χρόνια αργότερα, ωστόσο, το δημαρχείο είχε ανοικοδομηθεί. Ηταν και εκείνη η αποκατάσταση ένας άθλος, τεχνικός, οικονομικός, καλλιτεχνικός. Σήμερα, παραμένει ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Δυτικής Ευρώπης, με πνεύμα συγγενές άλλων μεγάλων οικοδομημάτων στη διάρκεια της Αναγέννησης του Βορρά.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Παρίσι
Κρίστο
Το Παρίσι θα τιμήσει την 40ή επέτειο από την εγκατάσταση στην Pont Neuf του ζεύγους Κρίστο και Ζαν-Κλοντ με μια νέα υπαίθρια έκθεση στις όχθες του Σηκουάνα. Το 1975, ο Κρίστο και η Ζαν-Κλοντ είχαν ντύσει την ιστορική γέφυρα με ύφασμα, συνεχίζοντας τις συμβολικές παρεμβάσεις τους. Το καλοκαίρι του 2026, ο καλλιτέχνης JR θα εμπνευστεί από το καλλιτεχνικό ζεύγος και θα μεταμορφώσει για μία ακόμη φορά την Pont Neuf.
Δανία
Γιάνους λα Κουρ
Η ζωγραφική της Δανίας του 19ου αιώνα, ανεξάντλητη και χαμηλόφωνη, έχει ένα μεγάλο, διεθνές κοινό θαυμαστών. Στην πόλη Νίβο, στο νησί Σέλαν (Ζηλανδία), υπάρχει το θαυμάσιο Μουσείο (Nivaagaard Collection) που άνοιξε το 1908 βασιζόμενο στη συλλογή του Γιοχάνες Χάγκε. Αυτήν την περίοδο μια νέα έκθεση φωτίζει το έργο του Δανού ζωγράφου Γιάνους λα Κουρ (Janus la Cour, 1837-1909), διάσημου για το υποβλητικά γεμάτα σιωπή τοπία του.
Σικάγο
Στο αεροδρόμιο
Νέα αισθητική και νέες λειτουργίες θα αποκτήσει το αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγου με την επέκταση που σχεδιάζεται και που θα ολοκληρωθεί το 2028. Ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 1,3 δισ. δολάρια. Οι νέες υποδομές θα δώσουν τις απαιτούμενες δυνατότητες εξυπηρέτησης στο αεροδρόμιο που υποδέχεται 80 εκατ. επιβάτες ετησίως. Το βασικό αρχιτεκτονικό γραφείο που ανέλαβε το έργο είναι οι Skidmore, Owings & Merrill (SOM).
Βενετία
Γκούγκενχαϊμ
Στη Συλλογή Πέγκι Γκούγκενχαϊμ στη Βενετία παρουσιάζεται έως τις 15 Σεπτεμβρίου η ιδιαίτερη έκθεση έργων της πορτογαλικής καταγωγής Γαλλίδας εικαστικού Μαρία Ελένα Βιέρια ντα Σίλβα (1908-1992), με επιμέλεια της Φλάβια Φριτζέρι. Η έκθεση φωτίζει τον κόσμο της καλλιτέχνιδος που εμπνεύστηκε από την παράδοση της Πορτογαλίας, την υφαντική και τον κυβισμό, και έδωσε μια δική της ερμηνεία πάνω στη μοντερνιστική αντίληψη της φόρμας.
Παρίσι
Νέα αποκτήματα
Από τα νέα έργα ζωγραφικής που εμπλουτίζουν τις συλλογές του Μουσείου Ορσέ, προβλήθηκε πρόσφατα στους λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης του μουσείου ο πίνακας «Οι ακουαρέλες» (1888) της Βελγίδας Alix d’Anethan. Βρίσκεται στην αίθουσα 69, αφιερωμένη στην ευρωπαϊκή ζωγραφική γύρω στο 1900. Η ζωγράφος είχε εγκατασταθεί στο Παρίσι τη δεκαετία του 1880 και εξέθετε στα Σαλόν. Το νέο απόκτημα ενισχύει την παρουσία γυναικών καλλιτέχνιδων.
