Στην αρχαιότερη οδό της Αθήνας, την οδό Τριπόδων, βρίσκεται ένα από τα παλαιότερα σπίτια της πρωτεύουσας. Στον αριθμό 32, ξεχωρίζει στο βάθος ενός χέρσου οικοπέδου, πολύ κοντά στο Μνημείο του Λυσικράτη, αυτό το ιδιαίτερο λαϊκό αρχιτεκτόνημα του 19ου αιώνα. Διακρίνεται για την κεραμοσκεπή ανωδομή του από ξύλο σε δύο επίπεδα, με κλειστό και ανοικτό χαγιάτι, στον τύπο του παλαιού αθηναϊκού σπιτιού.
Αυτό το σπίτι, γνωστό στο πανελλήνιο ως το σπίτι όπου γυρίστηκε η δημοφιλής ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965) με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού, πρόκειται να αποκατασταθεί από το υπουργείο Πολιτισμού και να μετατραπεί σε πολιτιστικό χώρο προβολής ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου.
Η «Οικία Κοκοβίκου», όπως με αυτήν την ονομασία την αναφέρει χαρακτηριστικά και η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, θα ενταχθεί στην πολιτιστική ζωή της Αθήνας με πόρους του υπουργείου και χρηματοδότηση από το ΠΕΠ Αττικής – ΕΣΠΑ 2021-2027 με 1.700.000 ευρώ. Είναι απόρροια της καλής συνεργασίας, όπως δηλώνει η ίδια η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, με την Περιφέρεια Αττικής και τον περιφερειάρχη Νίκο Χαρδαλιά στο πλαίσιο «της ενίσχυσης και αναβάθμισης της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας και της Αττικής».
Εντάσσεται συνεπώς σε μια σειρά έργων αποκατάστασης διατηρητέων κτιρίων της Πλάκας, ιδιοκτησίας του ΥΠΠΟ, όπως στην (λανθασμένα επονομαζόμενη) Οικία Κωλέττη στην οδό Πολυγνώτου 13, στο Σπίτι του Ελύτη στην οδό Διοσκούρων 4 και Πολυγνώτου, στο κτίριο της οδού Διοσκούρων 7 στο οποίο θα στεγαστεί το Μουσείο Καρόλου Κουν και στο τελευταίο σπίτι του Κωστή Παλαμά, στην οδό Περιάνδρου 5. Η προσθήκη του –παλαιότερου όλων–σπιτιού της οδού Τριπόδων 32, που μένει στη λαϊκή γλώσσα ως «Οικία Κοκοβίκου», δημιουργεί μια άτυπη σειρά επεμβάσεων και αποκαταστάσεων σπιτιών της Πλάκας συνδεόμενων όλων με τον πολιτισμό. «Δημιουργούμε έναν πυρήνα κτιριακών υποδομών για πολιτιστικές χρήσεις, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές εκφάνσεις και εποχές της ιστορίας των Αθηνών», αναφέρει η υπουργός Πολιτισμού.
Το οίκημα στην οδό Τριπόδων, στο στυλ του τυπικού παλαιού αθηναϊκού σπιτιού, θα μετατραπεί σε πολιτιστικό χώρο προβολής ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου.
Το κτίριο της οδού Τριπόδων βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε ερειπιώδη κατάσταση. Εκ πρώτης όψεως εντυπωσιάζει και λόγω όγκου και λόγω ύψους, καθώς ανέρχεται σε τρία επίπεδα και απλώνεται στο βάθος του οικοπέδου με συνοδά κτίσματα. Η ιστορική εικόνα του κτιρίου θα αποκατασταθεί, όπως επισημαίνεται από το υπουργείο, μαζί με το βασικό συνοδό κτίσμα, ένα μεγάλο μέρος της αυλής καθώς και το μέτωπο του οικοπέδου επί της Τριπόδων. Ανασυστήνεται συνεπώς η τυπολογία του παλαιότατου κτίσματος, συνολικής επιφανείας 266 τ.μ., που παραπέμπει στην καθημερινή ζωή της Αθήνας των αρχών του 19ου αιώνα στα τελευταία χρόνια των Οθωμανοκρατίας.
Δεν υπάρχει ακριβής χρονολόγηση του σπιτιού. Το υπουργείο αναφέρει πως αποτελεί μέρος συγκροτήματος με άλλοτε συνοδά κτίρια και εσωτερική αυλή. Ωστόσο, «η παρουσία του κυρίως κτιρίου μαζί με τα προσκτίσματά του τεκμηριώνεται την περίοδο 1836-37». Στην αυλή αλλά και σε χαμηλότερη στάθμη του κτιρίου σώζονται ορατά λείψανα αρχαιοτήτων, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον παλίμψηστο εποχών, φαινόμενο διόλου σπάνιο στην Πλάκα και ειδικά στην αρχαία οδό Τριπόδων, όπου έχουμε ένα ακόμη παλίμψηστο με αρχαιότητες, στο γειτονικό ακίνητο της Ελληνικής Εταιρείας.
Μία από τις πιο γοητευτικές παραμέτρους του σπιτιού της οδού Τριπόδων 32 είναι η διάσωση της δομής και της τυπολογίας του παλαιού, λεγόμενου, αθηναϊκού σπιτιού. Είναι ένας όρος που καθιερώθηκε για να δηλώσει και να ξεχωρίσει τα παλαιότατα εκείνα οικήματα που διάσπαρτα σώζονταν έως ακόμη και τη δεκαετία του ’60 σε διάφορες περιοχές των Αθηνών.
Είναι σπίτια της τοπικής αθηναϊκής παράδοσης που έλκουν την καταγωγή από τους αρχαίους χρόνους με ημιυπαίθριο βίο. Στη διάρκεια των οθωμανικών χρόνων εξελίχθηκαν στο τυπικό αθηναϊκό σπίτι με χαγιάτι και αυλή. Εμφανίζονταν σε λαϊκό και αστικό τύπο ανάλογα με την κοινωνική κλίμακα. Είναι σπίτια της προνεωτερικής Αθήνας, παλαιότερα των πρώτων νεοκλασικών που εισήγαγαν στην πρωτεύουσα την εκσυγχρονισμένη ζωή του 19ου αιώνα σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα.
Το σπίτι της οδού Τριπόδων 32 είχε φωτογραφηθεί από τον Αρη Κωνσταντινίδη μαζί με πολλά ακόμη του ίδιου τύπου και είχε επιλεγεί για να αποτελέσει το σώμα της κλασικής έκδοσης «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια» (1951). Ηταν ένα προσωπικό μανιφέστο του αρχιτέκτονα για τη σοφία της γηγενούς λαϊκής αρχιτεκτονικής πριν από τον εξορθολογισμό του νεοκλασικισμού.
