Από τις πρώτες ορμητικές συγχορδίες της σονάτας «Χαμερκλαβίερ» του Μπετόβεν, ο ακροατής ηλεκτρίζεται. Το έργο είναι βέβαια μνημειώδες, η κορύφωση μιας μακράς, κοπιαστικής πορείας για τον Λούντβιχ βαν ώσπου να συγχωνεύσει πλήρως τη φόρμα της σονάτας με το περιεχόμενο της μουσικής του.
Ενα τέτοιο μνημείο, όμως, αξιώνει τον ιδανικό του ερμηνευτή. Και ο Κριστόφ Εσενμπαχ είναι τέτοια περίπτωση, καθώς ο σπουδαίος αυτός μαέστρος ξεκίνησε ως εκλεκτός πιανίστας. Η συγκεκριμένη ηχογράφηση, που πραγματοποιήθηκε το 1970, είναι από τις πρώτες σε μια σπουδαία πιανιστική καριέρα που τώρα συμπεριλαμβάνεται σε ένα box set έξι δίσκων: πλην της «Χαμερκλαβίερ», τα δύο κορυφαία κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα του Μπετόβεν (το Τρίτο και το Πέμπτο), τα Πρελούδια του Σοπέν, τις Παιδικές Σκηνές του Σούμαν, τις Σονάτες σε σολ μείζονα D959 και σε σι μείζονα D960 του Σούμπερτ, και το Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Χανς Βέρνερ Χένζε. Στα κοντσέρτα ο Εσενμπαχ πλαισιώνεται από μεγάλες ορχήστρες όπως η Συμφωνική και η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του Χένζε και η Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης υπό τη διεύθυνση του Σέιζι Οζάβα. Το εξαπλό αυτό «κουτί» μόλις κυκλοφόρησε από την Brilliant Classics.
Γεννημένος το 1940 στη Γερμανία, ο Εσενμπαχ βίωσε τραυματικά παιδικά χρόνια: «Ενας κόσμος χωρίς μητέρα είναι ένα διαφορετικό μέρος. Ενας κόσμος χωρίς πατέρα το ίδιο… Η μητέρα μου –το αιώνιο ερώτημα της ισόβιας ενοχής μου– πέθανε όταν με γεννούσε. Ο πατέρας μου, καθηγητής Μουσικής στο Πανεπιστήμιο του Μπρέσλαου, απολύθηκε από τους ναζί, οι οποίοι τον έστειλαν στην επαρχία και από εκεί στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Σκοτώθηκε στον πόλεμο, υπηρετώντας σε τάγμα ανεπιθυμήτων. Με έστειλαν να ζήσω με τη γιαγιά μου, ώσπου αναγκαστήκαμε να ξεφύγουμε από το σφαγείο στις 23 Ιανουαρίου του 1945 και ένα χρόνο μετά πέθανε και αυτή. Δώδεκα μήνες αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου του 1946, σημαδεμένος από την αρρώστια και τον θάνατο, τους μόνιμους συντρόφους μου, λυτρώθηκα από τα πρώτα πέντε σκοτεινά χρόνια της παιδικής μου ηλικίας χάρη στη Βάλιντορ Εσενμπαχ, ξαδέλφη της μητέρας μου και μελλοντική θετή μου μητέρα. Ηταν κατά τη διάρκεια εκείνης της βασανιστικής χρονιάς της ανάρρωσής μου, περίοδος κατά την οποία το τρομακτικό μου παρελθόν μου είχε αφαιρέσει τη δύναμη της ομιλίας, που άκουσα μουσική για πρώτη μου φορά».
Οι έξι δίσκοι που περιλαμβάνονται εδώ συνιστούν παρακαταθήκη και τεκμήριο μιας πιανιστικής ερμηνείας, η δυναμική της οποίας μετουσιώθηκε στη συνέχεια σε μια εμπνευσμένη παρουσία πάνω στο πόντιουμ.
