Superman
Φαντασίας (2025), 129΄
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκαν
Ερμηνείες: Ντέιβιντ Κορένσουετ, Ρέιτσελ Μπροσνάχαν, Νίκολας Χουλτ
Μία από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς επανεκκινεί το κομίστικο σύμπαν της DC με μια καινούργια εκδοχή του απόλυτου υπερήρωα. Οπως μας πληροφορούν οι τίτλοι της έναρξης, εδώ συναντάμε τον Σούπερμαν τρία χρόνια αφότου έχει αποκαλυφθεί στους γήινους ως προστάτης της Metropolis από κάθε λογής απειλές.
Προς το παρόν βέβαια σε κίνδυνο βρίσκεται ο ίδιος, καθώς ο ιδιοφυής Λεξ Λούθορ μοιάζει να έχει βρει τρόπο να τον αντιμετωπίσει και ίσως να τον καταστρέψει ολοκληρωτικά. Ταυτόχρονα, ο Σούπερμαν είναι ο μόνος που μπορεί να αποτρέψει την εισβολή ενός δικτατορικού κράτους, χρηματοδοτημένου από τον Λούθορ, στη χώρα των ανυπεράσπιστων γειτόνων του.
Ο Τζέιμς Γκαν και οι συνεργάτες του («Οι φύλακες του γαλαξία») δίνουν στον ανερχόμενο Ντέιβιντ Κορένσουετ («Twisters») την μπέρτα του ήρωα, λαμβάνοντας υπόψη ένα εξωτερικό χαρακτηριστικό του: το πόσο γνήσια καλοσυνάτη και αγαθή μοιάζει η φυσιογνωμία του.
Πράγματι, ο νέος Σούπερμαν δεν είναι καθόλου σκοτεινός ή ηθικά αμφίσημος· αντιθέτως, επιστρέφει στις αυθεντικές ρίζες του προτάσσοντας την καλοσύνη και την απόλυτη ακεραιότητα –στην πραγματικότητα αρνείται να βλάψει ακόμη και τους εχθρούς του– απέναντι στον κυνισμό του σύγχρονου κόσμου.
Ενας Λούθορ πολύ οικείος
Αυτόν τον τελευταίο εκφράζει βασικά ο Λεξ Λούθορ (Νίκολας Χουλτ), ως αδίστακτος και αλαζόνας επιχειρηματίας (λέγε με και Ελον Μασκ), ο οποίος θα καταστρέψει, θα σκοτώσει, αλλά και θα προπαγανδίσει ασύστολα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του.
Γενικώς η ταινία βρίθει αναφορών στα σύγχρονα γεγονότα, με προφανέστερη αυτή στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση. Κάποιες είναι όντως εύστοχες, ενώ άλλες αγγίζουν τα όρια του γελοίου, ειδικά δοσμένες μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο.
Ουσιαστικά ο καινούργιος Σούπερμαν είναι επιτυχημένος εκεί όπου ποντάρει στα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του: στην ηθική (πραγματικά εξωγήινη) ανωτερότητά του, στον ηρωισμό, στο ευπρόσδεκτο χιούμορ και στο ανθρώπινο προσωπείο του Κλαρκ Κεντ, το οποίο δυστυχώς εδώ ελάχιστα προβάλλεται, συμπαρασύροντας και τον χαρακτήρα της Λόις, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της Ρέιτσελ Μπροσνάχαν («Η θαυμαστή κυρία Μέιζελ»).
Καταιγιστική δράση
Ολα τα παραπάνω φυσικά, επισκιάζονται σε μεγάλο βαθμό από την καθαρή δράση, η οποία σε κάποια σημεία της είναι απλώς αποθεωτική, με τη Νέα Υόρκη να συμπρωταγωνιστεί, ενώ αλλού παραδίδεται στην άμετρη χρήση ειδικών εφέ.
