F1: Η ταινία *** 1/2
ΔΡΑΣΗΣ (2025), 155′
Σκηνοθεσία: Τζόζεφ Κοζίνσκι
Ερμηνείες: Μπραντ Πιτ, Ντάμσον Ιντρις, Χαβιέ Μπαρδέμ
Ο μαγικός κόσμος της Formula 1 έρχεται στη μεγάλη οθόνη μέσα από ένα πολυαναμενόμενο φιλμ που φέρει τριπλή υπογραφή: του διακεκριμένου μπλοκμπάστερ παραγωγού Τζέρι Μπρουκχάιμερ («Οι πειρατές της Καραϊβικής»), του σκηνοθέτη του συναρπαστικού «Top Gun: Maverick» Τζόζεφ Κοζίνσκι και φυσικά του πρωταγωνιστή και παραγωγού Μπραντ Πιτ. Ο τελευταίος υποδύεται τον Σόνι Χέιζ, έναν βετεράνο οδηγό αγώνων, ο οποίος στρατολογείται από έναν παλιό του φίλο ως πιλότος στη δική του F1 ομάδα. Εχοντας να ξεπεράσει τη μέχρι τώρα αποτυχημένη πορεία της ομάδας, αλλά και τη δύσκολη συνεργασία με τον νεαρό ομόσταβλό του (Ντάμσον Ιντρις), ο Χέιζ θα εφαρμόσει μια σειρά από ανορθόδοξες μεθόδους όσο το αγωνιστικό καλεντάρι προχωράει.
Ο Μπραντ Πιτ πιστοποιεί ότι διατηρεί ακόμα τη στόφα του μεγάλου σταρ, δίνοντας υπόσταση και ειδικό βάρος σε έναν χαρακτήρα που έχουμε δει αρκετές φορές σε παρόμοιες ταινίες. Γενικώς εδώ τα κλισέ και οι προβλέψιμες στροφές του σεναρίου συναγωνίζονται εκείνες (τις κυριολεκτικές) της πίστας, όμως όλα τα παραπάνω ελάχιστη σημασία έχουν στην πραγματικότητα. Εκείνα που μετρούν περισσότερο είναι η αδρεναλίνη, ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση τα οποία προκαλούν στον θεατή το υπερθέαμα που περνάει μπροστά από τα μάτια του μέσα στις δυόμισι ώρες της διάρκειας.
Ο Χάμιλτον
Και μπορεί ο πρωταγωνιστής να προέρχεται από τις σκονισμένες πίστες της επαρχίας, ωστόσο στα σαλόνια της F1 επικρατεί λάμψη και χλιδή.
Ο Κοζίνσκι και οι συνεργάτες του εκμεταλλεύονται στο έπακρο την εμπλοκή της αληθινής Formula στο πρότζεκτ –παραγωγός της ταινίας είναι και ο πολυπρωταθλητής Λιούις Χάμιλτον– και την πρωτοφανή πρόσβαση που αυτή συνεπάγεται.
Ολόκληρα κομμάτια του φιλμ έχουν γυριστεί στη διάρκεια κανονικών γκραν πρι, ενώ οι σημερινοί πρωταγωνιστές του σπορ «τρέχουν» πλάι πλάι με εκείνους της ταινίας.
Δεν πρόκειται όμως μόνο για οπτική εμπειρία. Ο βρυχηθμός των κινητήρων και οι δονήσεις που προκαλεί το πέρασμα των μονοθεσίων, φτάνουν ώς τον θεατή, βάζοντάς τον στη θέση αυτών των απίθανων πιλότων του εδάφους, που αψηφούν τα ίδια τα ένστικτα αυτοσυντήρησης, προκειμένου να αποδώσουν στο μέγιστο.
Προφανώς εδώ ο ρεαλισμός συχνά θυσιάζεται στον βωμό του κινηματογραφικού θεάματος, όμως ποιος νοιάζεται; Οταν τα κόκκινα φώτα της εκκίνησης σβήνουν, θα πιάσεις τον εαυτό σου να πατάει το (αόρατο) γκάζι παρέα με τον Μπραντ Πιτ…
