Η νέα έκθεση έργων της Τζένι Σάβιλ (γενν. 1970) στη National Gallery του Λονδίνου (διάρκεια έως τις 7 Σεπτεμβρίου 2025) είναι η μεγαλύτερη μονογραφική έκθεση που έχει γίνει σε αυτό το μουσείο για καλλιτέχνη εν ζωή. Με τίτλο «Τζένι Σάβιλ: Η ανατομία της ζωγραφικής», η έκθεση φέρνει κοντά περίπου 45 έργα, τα περισσότερα από τα οποία είναι αναγνωρίσιμα του ύφους και της αισθητικής της Σάβιλ.
Από σχέδια με κάρβουνο έως μεγάλων διαστάσεων λάδια με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή, τα έργα της Σάβιλ διερευνούν όχι μόνο τη γυναικεία υπόσταση, αλλά και τις αντοχές της ζωγραφικής ως μέσου.
Μετά τις σπουδές της στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκώβης, η Τζένι Σάβιλ άρχισε να ξεχωρίζει στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η επιδραστικότητα της ζωγραφικής της (επηρεασμένης αρχικά τουλάχιστον από τον Λούσιαν Φρόιντ, ο οποίος είχε επηρεάσει μια ολόκληρη γενιά) οδήγησε στην ανανέωση της παραστατικότητας. Ο ρεαλισμός της Σάβιλ δεν είχε στοιχεία αναπαράστασης, αλλά ανατομίας. Η παχιά πάστα που χρησιμοποιεί, οι μεγάλες διαστάσεις, τα εκφραστικά χαρακτηριστικά προσώπου, το γυναικείο σώμα σε εξωστρεφή στάση αποκάλυψαν από τα πρώτα χρόνια την ανάγκη της να μιλήσει με μια άλλη γλώσσα και με τρόπο τολμηρό.
Τα μνημειακών διαστάσεων γυμνά της συνοδεύονται και από έργα αφηρημένης τεχνοτροπίας. Είναι μια αφήγηση της δικής της εξέλιξης αλλά και της εικαστικής φιλοσοφίας της. Η ίδια υποστηρίζει πως οι παράλληλες πλέον ζωές μας, στην οθόνη του κινητού και στην κανονική ζωή, δημιουργούν μεταβολές στην αντίληψη της πραγματικότητας. Στην οθόνη, λέει, ο χώρος και ο χρόνος ζουν σε άλλη διάσταση, η ζωγραφική καλείται να καλύψει έναν χώρο φιλοσοφικό, να διερευνήσει ιδέες και δυνατότητες.
Η Σάβιλ επιμένει να οδηγεί σε συμβίωση την αφηρημένη και την παραστατική ζωγραφική της. Η παραστατικότητα έχει κανόνες και όγκο, η αφαίρεση σε οδηγεί στην απαρχή και στη βάση του υλικού. Μαζί, αλληλοτροφοδοτούνται, τονίζει, όχι ως αντίθετα μέρη αλλά ως συμπληρωματικά. Το ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από μια ανάλογη εικαστική διαδικασία, είναι η παραγωγή σκέψης και η προσέγγιση ενός ζωγραφικού έργου ως ενός διανοητικού χώρου.
Η έκθεση στη National Portrait Gallery προκαλεί ήδη μεγάλο και διεθνές κοινό. Η Τζένι Σάβιλ ανήκει στη νέα βρετανική σκηνή της δεκαετίας του 1990 που ανανέωσε τη γλώσσα και έφερε νέα αυτοπεποίθηση στην παραστατικότητα.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Μασαχουσέτη
Κεραμική
Το τεράστιο, διεθνώς, ενδιαφέρον για τη σύγχρονη κεραμική μάς οδηγεί στην έκθεση που παρουσιάζει η γκαλερί Lucy Lacoste στην ιστορική πόλη της Μασαχουσέτης, Κόνκορντ, κοντά στη Βοστώνη. Εκεί εκθέτουν έως τις 5 Ιουλίου δύο Αμερικανίδες κεραμίστριες, από την πολιτεία της Μοντάνα, η Μπεθ Λο και η Αντριαν Αρλεο (φωτογραφία), που αξίζει να γνωρίσουμε. Και οι δύο είναι γνωστές στον εικαστικό χώρο και μας εισάγουν σε έναν κόσμο ιδιαίτερα ελκυστικό.
Βιέννη
Ρήξη
Στο Μουσείο Μπελβεντέρε παρουσιάζεται η έκθεση με τίτλο «Radical!». Κατά μία έννοια είναι μια φεμινιστική έκθεση, αλλά ταυτόχρονα και μια έκθεση με μεγάλο ενδιαφέρον πέρα από ταυτότητες. Παρουσιάζονται έργα 60 γυναικών εικαστικών από 20 χώρες με κοινό άξονα τη διερεύνηση νέων εκφραστικών μέσων και νέων προκλήσεων απέναντι στις κοινωνικές συμβάσεις. Στη φωτογραφία, έργο της Πολωνής Ταμάρα ντε Λέμπιτσκα. Εως 12 Οκτωβρίου.
Νέα Υόρκη
Από τη Νότια Κορέα
Ο εικαστικός καλλιτέχνης Σουνγκ Γιουν Κιμ, 40 ετών, από τη Νότια Κορέα εκθέτει στη Νέα Υόρκη, στην γκαλερί Arcadia Contemporary (έως τις 13 Ιουλίου 2025). Είναι η πρώτη του έκθεση στις ΗΠΑ. Ο ίδιος εκπροσωπεί τη νέα δυναμική σκηνή της πατρίδας του. Η έκθεσή του με τίτλο «Crosswalk» έχει ως θέμα το αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης. Η ματιά ενός νέου από τη Νότια Κορέα στην αρχετυπική μητρόπολη.
Λονδίνο
Κηπουρική
Στη Βρετανική Βιβλιοθήκη, στο Λονδίνο, η έκθεση «Από τη γη: η δύναμη της κηπουρικής» (έως τις 10/8) διερευνά μέσα από έργα τέχνης τη βαθιά εσωτερική δύναμη που έχει η τέχνη των κήπων στη βρετανική κουλτούρα. Από τους βοτανικούς κήπους ώς τα περβάζια των παραθύρων, από τη διαμόρφωση του πρασίνου ώς τη δράση της κοινωνίας των πολιτών, η έκθεση διατρέχει διαπολιτισμικά ένα μεγάλο θέμα με έργα υψηλής αισθητικής.
Μπέργκεν
Εντβαρντ Γκριγκ
Το Τρολντχάουγκερ στο Μπέργκεν είναι η έπαυλη του 1885 όπου ζούσε ο Νορβηγός συνθέτης Εντβαρντ Γκριγκ με τη σύζυγό του, τραγουδίστρια, Νίνα Γκριγκ. Εκεί, το ζεύγος έζησε 22 καλοκαίρια και τα ίχνη που άφησε η κοινή ζωή τους γεννούν συγκίνηση στους επισκέπτες. Οσα άφησαν πίσω είναι η αφήγηση μιας κοινής μουσικής ζωής. Τα καλοκαίρια διοργανώνονται συναυλίες με το πιάνο Steinway του 1892 στο οποίο έπαιζε ο Γκριγκ.
