Αυτές τις ταραγμένες μέρες στο Λος Αντζελες, αν κάποιος στήσει αυτί, κάτω από τους πυροβολισμούς (λαστιχένιων και μη) σφαιρών, τους κρότους των δακρυγόνων και τις εκρήξεις των βομβών μολότοφ, θα ακούσει μια παράξενη… σιωπή. Είναι η σιωπή του Χόλιγουντ, όλων εκείνων των προβεβλημένων, κατά καιρούς διαπρύσιων επικριτών του Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχουν αντιδράσει στην ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στην πόλη τους – πλην ελαχίστων.
«Θέλω να σας μιλήσω για αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα και θέλω να δώσετε προσοχή. Αφαιρούν τα βιβλία μας από τις βιβλιοθήκες, αφαιρούν τις ιστορίες και την Ιστορία μας, αφαιρούν τα ονόματά μας από τα κυβερνητικά κτίρια. Σαν κάποιος να θέλει να σβήσει τα ίχνη μας», είπε ο Αφροαμερικανός ηθοποιός και κινηματογραφιστής Τάιλερ Πέρι, από τη σκηνή των λαμπερών BET Awards –βραβεία που τιμούν τη μαύρη καλλιτεχνική κοινότητα– απευθυνόμενος στα χολιγουντιανά στούντιο. Πράγματι, με τις ταραχές στο κέντρο και σε κάποια προάστια της πόλης να βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και μέρες, θα περίμενε κανείς πιο ξεκάθαρη στάση από τους πιο επιφανείς πολίτες της (υποτίθεται) φιλελεύθερης μεγαλούπολης της Καλιφόρνιας.
Οι ίδιοι άλλωστε τα έχουν, με έναν τρόπο, προοικονομήσει αυτά που συμβαίνουν, στις ταινίες τους. Στον περυσινό «Εμφύλιο Πόλεμο» του Αλεξ Γκάρλαντ, η Αμερική βρίσκεται στη δίνη της εμφύλιας σύγκρουσης, με το πεδίο των μαχών να μεταφέρεται συχνά μέσα στις ίδιες τις πόλεις και τον πρόεδρο να στρέφεται ενάντια στις «αποσχισθείσες πολιτείες». Το δυστοπικό όραμα του Γκάρλαντ μεταχειρίζεται προφανώς το όχημα της υπερβολής, ωστόσο όταν ο κυβερνήτης της πλουσιότερης πολιτείας, Γκάβιν Νιούσομ, χαρακτηρίζει την επέμβαση Τραμπ «διεστραμμένη φαντασίωση ενός δικτατορικού προέδρου», πόσο μακριά είμαστε άραγε από ένα ανεπανόρθωτο σχίσμα;
Στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών, ο Αρι Αστερ παρουσίασε το «Εντινγκτον», μια σάτιρα της αμερικανικής κοινωνίας, όπου ο συντηρητικός σερίφης μιας κωμόπολης (Χοακίν Φίνιξ) έρχεται σε σύγκρουση με τον φιλελεύθερο –και διεφθαρμένο– δήμαρχο (Πέδρο Πασκάλ). Επεισόδια, παρόμοια με αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες στο Λος Αντζελες, ξεσπούν σύντομα στους δρόμους, ενώ όταν η κατάσταση εκτραχύνεται τον λόγο παίρνουν πια τα… πολυβόλα. Στο μεταξύ, το Σαββατοκύριακο που πέρασε, η καλλιτεχνική δραστηριότητα στην «Πόλη των Αγγέλων» συνεχίστηκε κανονικά. Βραβεία απονεμήθηκαν, το περίφημο ανοιχτό θέατρο, Hollywood Bowl, έκανε πρεμιέρα με παράσταση του Χιου Τζάκμαν και των The Roots, η ετήσια παρέλαση του Los Angeles Pride πραγματοποιήθηκε με χιλιάδες συμμετέχοντες.
Κωμικοί-παρουσιαστές σαν τον Στίβεν Κόλμπερτ και τον Τζον Στιούαρτ σχολίασαν με τον δικό τους χιουμοριστικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στο Λος Αντζελες («Οι ντόπιοι είπαν ότι αν οι δυνάμεις επιβολής του νόμου είχαν πάρει την 405 (σ.σ. οδό) αντί για την 5, θα είχαν γλιτώσει δέκα λεπτά στον δρόμο για τον φασισμό»), ωστόσο είναι μάλλον οι μόνοι. Οταν ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πανηγυρικά για τη δεύτερη θητεία του, αρκετοί γνώστες της βιομηχανίας προέβλεψαν ότι αυτή τη φορά η στάση του Χόλιγουντ θα ήταν λιγότερο επιθετική απέναντί του. Τουλάχιστον μέχρι τα δακρυγόνα να φτάσουν στις επαύλεις του Μπέβερλι Χιλς.
