Βερμίλιο: Η νύφη του βουνού
ΔΡΑΜΑ (2024), 119΄
Σκηνοθεσία: Μάουρα Ντελπέρο
Ερμηνείες: Τομάσο Ράνιο, Μαρτίνα Σκρίντζι
Η Ιταλίδα Μάουρα Ντελπέρο απέσπασε (δίκαια) τον Αργυρό Λέοντα στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας με ένα οικογενειακό δράμα, που παντρεύει ιδανικά την ιστορική συνθήκη με τις καθημερινές προκλήσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Βρισκόμαστε κάπου στα ορεινά της βόρειας Ιταλίας, όπου ο ανιψιός του δασκάλου του χωριού επιστρέφει ως φυγάς από τον πόλεμο. Μαζί του θα φέρει τον Πιέτρο, έναν νεαρό συμπολεμιστή του, ο οποίος θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τη Λουτσία, τη μεγάλη κόρη της πολυμελούς οικογένειας του δασκάλου. Οι δυο νέοι τελικά θα παντρευτούν, ωστόσο, ο Πιέτρο φεύγει προσωρινά για την πατρίδα του, Σικελία, προκειμένου να συναντήσει ξανά τη μητέρα του.
Η Ντελπέρο δημιουργεί ένα εξαιρετικά χαμηλότονο φιλμ, όπου οι σιωπές, οι κλειστές πόρτες και τα ερμητικά πλάνα έχουν ίση, αν όχι μεγαλύτερη, αξία με τους διαλόγους. Η πατριαρχική κοινωνία της εποχής καθρεφτίζεται κυρίως πάνω στη συμπεριφορά του πατέρα-αφέντη, αλλά και στις τρεις κόρες του, οι οποίες θα δουν τις ζωές τους να αλλάζουν με διαφορετικούς τρόπους στη διάρκεια ενός έτους. Η γυναικεία εμπειρία βρίσκεται προφανώς εδώ στο επίκεντρο: από το σκίρτημα ενός μεγάλου έρωτα έως τη σεξουαλική αφύπνιση και την υποχρέωση απέναντι στην οικογένεια και στον Θεό, που κρίνει κάθε επιλογή και σκέψη.
Από την άλλη, το ιταλικό φιλμ θα ήταν απλώς ενδιαφέρον αν δεν υπήρχε η εκπληκτική κινηματογράφηση της Ντελπέρο και του διευθυντή φωτογραφίας της, Μικαΐλ Κρίσμαν. Οι δυο τους καδράρουν μοναδικά τα χιονισμένα τοπία των ιταλικών Αλπεων, αντιπαραβάλλοντάς τα στα σκοτεινά εσωτερικά του σπιτιού της οικογένειας και καταφέρνοντας έτσι να προεκτείνουν το προσωπικό δράμα στη σφαίρα του συλλογικού και του αιώνιου. Κληρονομώντας το πνεύμα του νεορεαλισμού, ο οποίος απεικόνισε με θάρρος και ευρηματικότητα τη μεταπολεμική Ιταλία, η Ντελπέρο δημιουργεί για την ίδια εποχή ένα μοντέρνο φιλμ, που αποπνέει πάντως την αύρα του διαχρονικού.
Σημαντικό επίσης ότι όλοι οι χαρακτήρες του, ακόμη και οι πιο στρυφνοί, προσεγγίζονται με ευαισθησία και ανθρωπιά, καθώς πίσω τους κρύβονται ξεχωριστές –αν και ανείπωτες– ιστορίες και μυστικά, που δίνουν ακόμη περισσότερο βάθος στο σύνολο. Μαζί και με τις πολύ καλές ερμηνείες, μιλάμε για ένα άρτιο φιλμ, το οποίο μπορεί να μην αιχμαλωτίσει την προσοχή κάθε θεατή, όμως θα ανταμείψει όσους μπουν για τα καλά στον κόσμο του.
