Η Μαρία Πατακιά είναι νομικός και ποιήτρια. Συμμετέχει επίσης σε πολιτιστικούς συλλόγους σε Βρυξέλλες και Παρίσι. Εργάστηκε ως νομική σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές από τον εκδοτικό οίκο Μελάνι, με τελευταία το «Amor» (Μελάνι, 2025).
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τις ποιητικές συλλογές «Η χαμένη θεά» της Αννας Γρίβα (κρατικό βραβείο ποίησης) και «Νιτρογλυκερίνη» της Μακλένα Νίκα, στην παρουσίαση των οποίων συμμετέχω στη Διεθνή Eκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, καθώς και το υποψήφιο για το ευρωπαϊκό βραβείο λογοτεχνίας μυθιστόρημα του Μάκη Μαλαφέκα «Deep fake», που θα είμαι στο πάνελ της παρουσίασής του στις Βρυξέλλες.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Από το βιβλίο «Τα χρώματα και οι μυστικές ζωές τους» της Κάσια Σεν Κλερ έμαθα πώς μπορεί να διαμορφώσουν οι λέξεις τις αποχρώσεις που βλέπουμε.
Βρήκατε ποτέ τον μπελά σας επειδή διαβάσατε ένα βιβλίο;
Οταν ήμουν έφηβη και διάβαζα το βιβλίο της Εμα Γκόλντμαν «Ο μύθος της μητρότητας» μπήκε η μητέρα μου στο δωμάτιο, είδε τον τίτλο, παρεξηγήθηκε και με μάλωσε γιατί θεώρησε πως αμφισβητούσα τον ρόλο της.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Ιδανική αναγνωστική συνθήκη δημιουργείται για εμένα οπουδήποτε, εφόσον νιώσω την ανάγκη να απομονωθώ από τον εξωτερικό κόσμο και να αφοσιωθώ στην ανάγνωση ενός βιβλίου. Παραδόξως συγκεντρώνομαι ιδιαίτερα σε μέρη με πολυκοσμία – η ανάγνωση με βοηθάει να ξεφύγω από την πεζή πραγματικότητα και να μεταφερθώ στον μαγικό κόσμο της μυθοπλασίας.
Υπάρχουν κάποια είδη λογοτεχνίας που προτιμάτε και άλλα που αποφεύγετε;
Προτιμώ τον ποιητικό και δοκιμιακό λόγο, αλλά δεν αποφεύγω κανένα είδος λογοτεχνίας. Τα καθαρά αστυνομικά μυθιστορήματα με συγκινούν λιγότερο εκτός εάν περιέχουν ένα κοινωνικό – πολιτικό υπόβαθρο.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Με συγκινεί σε ένα βιβλίο ό,τι μπορεί να μου φωτίσει μια κρυμμένη πλευρά του εαυτού μου. Μπορεί μια λεπτομέρεια να «ξεκλειδώσει» μια ευαισθησία και να οδηγήσει στο περίφημο «σύνδρομο Σταντάλ», τη σωματική ταραχή που μπορεί να προκληθεί στην επαφή με ένα έργο τέχνης.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο βιβλίο που θα θέλατε να γίνει ταινία;
Δεν θα ήθελα κανένα αγαπημένο μου βιβλίο να γίνει ταινία, γιατί πιστεύω ότι και στην πιο επιτυχημένη εκδοχή της μια ταινία αδυνατεί να αποδώσει όλες τις σημαντικές πτυχές ενός λογοτεχνικού έργου, τις ψυχολογικές αναλύσεις που επιτρέπει η λογοτεχνία και δεν μπορούν να αποδοθούν ικανοποιητικά με εικόνες.
Πώς ερμηνεύεται ο έρωτας στο βιβλίο σας «Amor»;
Στο «Amor» επιχειρώ να φωτίσω τον αρχετυπικό έρωτα ως το πεδίο που προσφέρεται κατεξοχήν για συλλογισμό σχετικά με τον χρόνο και τις υπαρξιακές αναζητήσεις, τα δίπολα, τα παράδοξα, αλλά και τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας.
Θεωρώ πως ο έρωτας είναι ιδιαίτερο ποιητικό γεγονός εφόσον ενέχει, όπως και η ποίηση, τον κίνδυνο/το ρίσκο, την έκπληξη, εκφράζεται στα όρια του άρρητου, επιχειρεί τη βουτιά στο ασυνείδητο και μπορεί να μας αποκαλύψει άγνωστες πλευρές του εαυτού μας.
Πώς συνδέονται τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής μεταξύ τους;
Το «Amor» είναι μια αφηγηματική ποιητική σύνθεση μιας σειράς από χαρακτηριστικά στιγμιότυπα ενός αρχετυπικού δύσκολου έρωτα, αλλά και συλλογισμούς σχετικά με την ουσία και τη λειτουργία του.
Η συλλογή είναι δομημένη σε 24 επεισόδια με πρόλογο, αφήγηση σε μορφή πεζοποιήματος, που διακόπτεται από τα «πάσχοντα» πρόσωπα («Αυτός» και «Αυτή»), σε μορφή καθαρά ποιημάτων, επίλογο και επίμετρο.
