Τα πρωινά στους διαδρόμους του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» κυλούν μετρώντας θεραπείες και αγωνία, με τους γονείς να πηγαινοέρχονται κρατώντας από το χέρι ή στην αγκαλιά τα παιδιά τους, αναμένοντας για κάποιο ιατρικό ραντεβού ή για αποτελέσματα εξετάσεων. Χθες όμως μία δράση έσπασε τη μονοτονία και έδωσε διαφορετική πνοή στην ατμόσφαιρα του νοσοκομείου, με την είσοδό του να μετατρέπεται σε μικρή μουσική τάξη, έτοιμη να υποδεχθεί μία ομάδα παιδιών που νοσηλεύονται και φιλοξενούνται εκεί.
Στην πολύχρωμη αυτή αίθουσα, με τα μικρά καρεκλάκια να βρίσκονται περιμετρικά της, τα αληθινά γάντια της διασημότερης Ελληνίδας σοπράνο τοποθετήθηκαν σε ένα μακρόστενο τραπέζι δίπλα σε δύο παρτιτούρες από την όπερα «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκλουκ, εκθέματα τα οποία ανήκουν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μαρία Κάλλας. Η υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του μουσείου, Δανάη Μέγα, μαζί με τη συνθέτρια και μουσικό Μαρκέλλα Σκούρτη, μας υποδέχθηκαν, λίγο πριν αρχίσουν να καταφθάνουν τα παιδιά που θα συμμετείχαν στο πρόγραμμα. «Θέλαμε το μουσείο να βγει έξω, να διευρύνει τα γεωγραφικά του όρια και να φτάσει σε παιδιά τα οποία αδυνατούν τη συγκεκριμένη περίοδο να το επισκεφθούν, παίρνοντας δύναμη αλλά και έμπνευση μέσα από την ιστορία αυτής της γυναίκας», μας λέει η κ. Μέγα.
Πρώτος εμφανίστηκε ο επτάχρονος Αγγελος, μπαίνοντας στον χώρο περισσότερο σίγουρος από τα υπόλοιπα πέντε παιδιά που τον ακολούθησαν, καθώς είχε ήδη συμμετάσχει στα δύο προηγούμενα εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία πραγματοποιήθηκαν στον χώρο όπου βρισκόμασταν και εμείς. «Θα γράψουμε μουσική αυτή τη φορά;» ρώτησε ενθουσιασμένος, με την υπόλοιπη ομάδα που αποτελούνταν από παιδιά διαφορετικών ηλικιών (έως και 15 ετών) να κοιτάζει με περιέργεια τα εκθέματα.
«Θέλαμε το μουσείο να βγει έξω και να φτάσει σε παιδιά τα οποία αδυνατούν τη συγκεκριμένη περίοδο να το επισκεφθούν, παίρνοντας δύναμη και έμπνευση μέσα από την ιστορία αυτής της γυναίκας».
Ολοι τους, ήσυχοι και κάπως διστακτικοί, κάθισαν σε κύκλο για να ακούσουν την κ. Μέγα και την κ. Σκούρτη να παρουσιάζουν, σε έναν ιδιαιτέρως ζωντανό και παραστατικό διάλογο, την ιστορία της Μαρίας Κάλλας, δείχνοντάς τους μερικές φωτογραφίες από συναυλίες της, αλλά και εξηγώντας με μορφή ερωτήσεων, οι οποίες διασκέδαζαν τα παιδιά, το τι είναι όπερα. Στη συνέχεια, ενώ όλοι τους δούλευαν ομαδικά πάνω από δύο παζλ που απεικόνιζαν τη σοπράνο να παίζει πιάνο, αλλά και με τον σκύλο της, ακουγόταν ένα από τα αγαπημένα της έργα, η «Νόρμα» του Βιτσέντζο Μπελίνι.
«Μιλάει για μια ιέρεια η οποία ήταν πολύ στενοχωρημένη. Ενα βράδυ πήγε σε ένα δάσος, για να κάνει μια ευχή στο φεγγάρι. Ηθελε να σταματήσει ο πόλεμος μεταξύ των Ρωμαίων και των Γαλατών. Τραγουδώντας του λοιπόν, συνέβη ένα θαύμα», αφηγήθηκαν οι δυο τους στα παιδιά, παροτρύνοντάς τα να σηκωθούν και με τα χέρια τους να αναπαραστήσουν ήχους που μπορεί να ακούγονται σε ένα δάσος. Χτυπώντας ρυθμικά παλαμάκια, σαν τις σταγόνες της βροχής και τρίβοντας τα χέρια τους, όπως το θρόισμα των φύλλων, η μικρή αυτή ομάδα άρχισε να κινείται ρυθμικά σε έναν κύκλο, συμμετέχοντας σε ένα ευφάνταστο θεατρικό παιχνίδι.
Ο ανυπόμονος Τάσος, κάθε τόσο έτρεχε και πάταγε κρυφά τα πλήκτρα του πιάνου που έστεκε στην άκρη της αίθουσας, ρωτώντας επίμονα πότε θα έρθει η ώρα να παίξουν. Εκείνη τη στιγμή όμως την προσοχή του τράβηξαν τα πεντάγραμμα που μοιράστηκαν σε όλη την ομάδα, με τα παιδιά να πιάνουν από έναν μαρκαδόρο, έτοιμα να ζωγραφίσουν. «Εδώ λοιπόν θα γράψει ο καθένας τη δική του μουσική, την οποία μετά θα σας στείλουμε να ακούσετε σε κάποια κινητή συσκευή», τους εξήγησε η κ. Σκούρτη, με ένα από τα παιδιά να αναρωτιέται, «μα η μουσική πώς γράφεται;».
Η ίδια μαζί με τη Δανάη Μέγα, τους έμαθε τις επτά νότες και εκείνα άρχισαν να τις σχηματίζουν σιγά σιγά πάνω στο πεντάγραμμο. Προς το τέλος της ώρας, μάλιστα, η Μαρκέλλα Σκούρτη έπαιξε μερικές μελωδίες, κάνοντας τα παιδιά να διασκεδάσουν και να αποχωρήσουν ενθουσιασμένα από την αίθουσα. Οπως μας ενημέρωσαν οι δύο τους, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Η δύναμη της φωνής μου – Ενα μουσικό ταξίδι με το Μουσείο Μαρία Κάλλας», το οποίο κάθε φορά προσαρμόζεται στις ανάγκες των παιδιών που συμμετέχουν, θα πραγματοποιηθεί για ακόμη μία φορά μέσα στον Μάιο, με στόχο από το φθινόπωρο να υλοποιείται σε μόνιμη βάση.
