Ο κύριος των νεκρών ★★★
ΘΡΙΛΕΡ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2024), 119΄
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Ερμηνείες: Βενσάν Κασέλ, Νταϊάν Κρούγκερ, Γκάι Πιρς
Ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ αποφασίζει να συγκρουστεί… μετωπικά με το θέμα της απώλειας και του θρήνου, μέσα από ένα τολμηρό body horror, που απαιτεί αρκετά από τον θεατή, αλλά ξέρει και να τον ανταμείβει.
Ο Καρς (Βενσάν Κασέλ), ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που είναι απαρηγόρητος έπειτα από τον θάνατο της γυναίκας του, έχει δημιουργήσει την GraveTech: μια αμφιλεγόμενη τεχνολογία, η οποία επιτρέπει στους ζωντανούς να παρακολουθούν τους αγαπημένους τους που έχουν φύγει από την ζωή μέσα στα νεκρικά τους σάβανα. Μια νύχτα, ωστόσο, πολλοί τάφοι –μαζί και εκείνος της συζύγου του– βεβηλώνονται και πλέον εκείνος θα βαλθεί να εντοπίσει τους υπευθύνους.
Το βασικό μοτίβο γύρω από το οποίο ο Κρόνενμπεργκ χτίζει την αφήγησή του είναι αυτό της εμμονής. Ο Καρς έχει (προφανώς) εμμονή με την πρόωρα χαμένη γυναίκα του, τόσο σε πνευματικό όσο και σε σωματικό επίπεδο. Παρακολουθεί το σώμα της να αποσυντίθεται, ενώ την ίδια στιγμή συνδέεται ερωτικά με τη δίδυμη αδελφή της (Νταϊάν Κρούγκερ), η οποία αποτελεί, κατά μια έννοια, αντίγραφό της.
Γενικώς η σεξουαλική προέκταση μας οδηγεί εδώ σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο βάθος των –βασικά σκοτεινών– ανθρώπινων ενστίκτων, το οποίο πάντως παίρνει αρκετά περίπλοκες διαστάσεις, ιδίως στο καταληκτικό κομμάτι της ταινίας. Εκεί, μπαίνει στο επίκεντρο μέχρι και η διεθνής γεωπολιτική, μέσα από θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες ωστόσο μπορούν να ερμηνευθούν και μέσα από ένα παιγνιώδες πρίσμα.
Θεϊκό τυρί ★★★
ΚΟΜΕΝΤΙ (2024), 92΄
Σκηνοθεσία: Λουίζ Κουρβουαζιέ
Ερμηνείες: Κλεμάν Φαβό, Λουνά Γκαρέτ
Επιτυχημένο σκηνοθετικό ντεμπούτο για τη Γαλλίδα Λουίζ Κουρβουαζιέ, η οποία χρησιμοποιεί ερασιτέχνες ηθοποιούς για να μας ξεναγήσει στις εξοχές της πατρίδας της. Εκεί ο 18χρονος Τοτόν ζει ξέγνοιαστα αλητεύοντας με τους φίλους του, μέχρι που ένα τραγικό γεγονός θα τον φέρει πλέον αντιμέτωπο με τις οικογενειακές ευθύνες. Εχοντας να φροντίσει τη μικρή του αδελφή, θα καταστρώσει ένα παράτολμο σχέδιο προκειμένου να φτιάξει το καλύτερο τυρί Κομτέ και έτσι να κερδίσει το χρηματικό έπαθλο ενός αγροτικού διαγωνισμού. Η Κουρβουαζιέ λούζει το γλυκόπικρο φιλμ ενηλικίωσης στο φως του ήλιου, προκειμένου (αρχικά) να ξορκίσει τα σκοτάδια που κυκλώνουν τον πρωταγωνιστή της. Καθώς εκείνος βρίσκεται ξαφνικά να παλεύει για τα προς τα ζην, η δύναμη της φιλίας θα σταθεί αρωγός του, μαζί βέβαια με την ξεγνοιασιά της νιότης και αυτή την ακαταμάχητη αίσθηση πως μπορείς να πετύχεις τα πάντα.
Thunderbolts* ★★½
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2025), 126΄
Σκηνοθεσία: Τζέικ Σράιερ
Ερμηνείες: Φλόρενς Πιου, Σεμπάστιαν Σταν
Επειτα από καιρό η Marvel μας στέλνει μια πραγματικά διασκεδαστική υπερηρωική περιπέτεια, γεμάτη από… απροσάρμοστους. Μια ομάδα τέτοιων, με επικεφαλής την καταθλιπτική δολοφόνο Γελένα (Φλόρενς Πιου), θα βρεθεί κυνηγημένη από την πρώην διοικήτρια της CIA, όταν η τελευταία θα θελήσει να ξεπλύνει το αμαρτωλό παρελθόν της. Παράλληλα, παρακολουθούμε την άνοδο ενός καινούργιου πανίσχυρου, αλλά και αινιγματικού, ήρωα. Ο τηλεοπτικός σκηνοθέτης Τζακ Σράιερ («Beef») δίνει γρήγορους ρυθμούς, δίχως πάντως να «μπουκώνει» με δράση ολόκληρο το φιλμ. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται άλλωστε και το σενάριο των Ερικ Πίρσον και Τζοάνα Κάλο, οι οποίοι δείχνουν να προτιμούν μια αστεία σεκάνς από μια π.χ. εικοσάλεπτη, δίχως νόημα, κλωτσοπατινάδα. Φυσικά, εδώ υπάρχουν και τέτοιες, όμως στο επίκεντρο βρίσκεται περισσότερο ο ψυχισμός του υπερήρωα, καθώς και μερικοί ανεκδιήγητοι χαρακτήρες όπως ο Red Guardian (σοβιετικής προέλευσης) του Ντέιβιντ Χάρμπουρ.
Τα κύματα της άνοιξης ★★½
ΔΡΑΜΑ (2024), 131΄
Σκηνοθεσία: Γίρι Μαντλ
Ερμηνείες: Βόιτεχ Βοντοχοντσίκι, Στάνισλαβ Μάιερ
Η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το διεθνές Οσκαρ μάς στέλνει στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στην «Ανοιξη της Πράγας». Καθώς οι φοιτητικές διαδηλώσεις υπέρ της ελευθερίας λόγου πληθαίνουν, ένας νεαρός τεχνικός πιάνει δουλειά σε μια δημοφιλή εκπομπή του δημόσιου ραδιοφώνου. Οταν τα σοβιετικά τανκς θα εισβάλουν για να επαναφέρουν τη χώρα στον… ίσιο δρόμο, μια ομάδα θαρραλέων δημοσιογράφων θα συνεχίσει την ανεξάρτητη μετάδοση με κάθε μέσο. Το φιλμ του Γίρι Μαντλ καταφέρνει να αναπλάσει την ατμόσφαιρα μιας εποχής που –όχι μόνο στην Τσεχοσλοβακία– είναι εξεγερτική, γεμάτη ροκ εν ρολ και αμφισβήτηση. Η δύναμη της αλήθειας και της είδησης βρίσκεται εδώ στο επίκεντρο, δίχως πάντως να αποφεύγονται και κάποιες υπερβολές, ενώ το τελευταίο κομμάτι της ταινίας εξελίσσεται σε θρίλερ αγωνίας.
Λύτρωση ★★½
ΔΡΑΜΑ (2024), 100΄
Σκηνοθεσία: Μπιορν Φράνκλιν, Τζόνι Μαρκέτα
Ερμηνείες: Τόμπι Κέμπελ, Σάια Λαμπούφ
Μια ιστορία ανθρώπινης δοκιμασίας αλλά και λύτρωσης, όπως υποδεικνύει ο τίτλος, μας έρχεται από τη Βρετανία. Εκεί, ένας παλαίμαχος πυγμάχος παλεύει για να ανταποκριθεί στις καθημερινές απαιτήσεις και παράλληλα να κερδίσει ξανά την αποξενωμένη κόρη του. Η ανάγκη θα τον οδηγήσει πίσω σε σκοτεινά μονοπάτια του παρελθόντος, καθώς ένας από τους τελευταίους αγώνες του πλησιάζει. Οι Μπιορν Φράνκλιν και Τζόνι Μαρκέτα αφηγούνται μια ιστορία μεγάλου δραματικού βάρους, η οποία φέρνει κάτι στον νου και από το «Million Dollar Baby» του Κλιντ Ιστγουντ. Εδώ βέβαια έχουμε μια πιο απλοϊκή, χαρακτηριστικά βρετανική εκδοχή, με τον ήρωα να βαδίζει συνειδητά στο μονοπάτι της αυτοκαταστροφής, σαν να γνωρίζει ότι μόνο μέσω αυτού θα καταφέρει τελικά –ίσως– να οδηγηθεί στη λύτρωση. Πολύ καλός στον κεντρικό ρόλο ο Τόμπι Κέμπελ.
