Πριν από έναν αιώνα, η μοντέρνα ζωή διεκδικούσε μια πλατιά εκπροσώπηση. Το 1925, η Διεθνής Εκθεση των Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι αποτέλεσε ορόσημο όχι μόνο για τη διεθνή καθιέρωση των νέων τεχνών αλλά και για τη δικτύωση ενός συστήματος παραγωγής και ενός τρόπου υποδοχής της καινοτομίας. Η έκθεση αυτή αποτέλεσε ορόσημο για το μοντέρνο κίνημα και πύλη εισόδου στην καρδιά του εικοστού αιώνα.
Φέτος, η επέτειος των 100 χρόνων από την Εκθεση των Διακοσμητικών Τεχνών, από την οποία καθιερώθηκε αργότερα ο διεθνής όρος αρ ντεκό, μας θυμίζει την «αρχαιότητα» του Μοντερνισμού αλλά και τη διαχρονική αισθητική του Μεσοπολέμου. Τα εθνικά περίπτερα στην έκθεση των Παρισίων του 1925 συναγωνίζονταν σε μοντέρνα διάθεση και η ελληνική συμμετοχή, παρά τις δυσκολίες της εποχής, ήταν ενδιαφέρουσα και συγκινητική. Με νωπές τις εμπειρίες της Καταστροφής, η Ελλάδα είχε στήσει ένα περίπτερο που αναπαριστούσε μια ελληνική έπαυλη με στοιχεία παραδοσιακά αλλά και μοντέρνα. Θα μπορούσε να είναι ένα σπίτι σε κάποιο από τα καλά προάστια της Αθήνας. Σχεδιασμένο το περίπτερο από τον Μικρασιάτη, με σπουδές στο Παρίσι, νέο Ελληνα αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Σκυριανό, είχε παρουσιαστεί σαν μια κιβωτός του χειρωνακτικού και τεχνικού πολιτισμού, με κεραμικά, ταπητουργία και πολλές ακόμη εκδοχές του λαϊκού και νέου πολιτισμού, ενδυναμωμένου από την τεχνογνωσία του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Η έκθεση του 1925 είχε αρχικά σχεδιαστεί από μια ομάδα καλλιτεχνών (με μεγάλα ονόματα αλλά και νεότερους) για το έτος 1915. Ο Μεγάλος Πόλεμος άλλαξε τα σχέδια και τελικά η έκθεση για τη νέα ζωή (επί της ουσίας) έγινε μεταπολεμικά και με όλον τον συμβολισμό μιας καινούργιας εποχής. Το 1925 είχαν ήδη αλλάξει πολλά. Ο κινηματογράφος είχε εξελιχθεί σε διαρκή αναμεταδότη των νέων ηθών, τα πειράματα για τον ομιλούντα είχαν αρχίσει και οι αερομεταφορές θα άλλαζαν σε λίγα χρόνια ακόμη περισσότερο την επικοινωνία. Ολα τελούσαν σε δημιουργικό αναβρασμό. Το 1925, ο τύπος της νέας γυναίκας (που είχε αρχίσει να καλλιεργείται από το 1910 και μετά) καθιερώθηκε με τον ριζοσπαστισμό της κοντής φούστας, του ανδρόγυνου στυλ και των κοντών μαλλιών. Η νέα εποχή ζητούσε στυλιστική αναθεώρηση, κάθετη και οριζόντια: στις εφαρμοσμένες τέχνες, στη μόδα, στην τέχνη του οικοδομείν, στον σχεδιασμό των αυτοκινήτων. Το στυλ αρ ντεκό είχε κατακτήσει τον κόσμο.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Γλασκώβη
850 ετών
Η πόλη της Γλασκώβης γιορτάζει φέτος την επέτειο των 850 χρόνων της με πλήθος εκδηλώσεων. Η Γλασκώβη απέκτησε το έτος 1175 το στάτους της «πόλης» με το δικαίωμα του εμπορίου, των πανηγύρεων και της αυτοδιοίκησης. Αυτή η θεμελιώδης αλλαγή επιτάχυνε την ανάπτυξή της ως σημαντικού αστικού κέντρου. Η σύγχρονη πόλη, αναβαπτισμένη μετά το 1990 όταν ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, έχει αποκτήσει ιδιαίτερη εξωστρέφεια σε θέματα τεχνών και πολιτισμού.
Παράδοση
Meissen
Η παράδοση συνδυάζεται με την καινοτομία και την περιφρούρηση της ιδέας της υψηλότατης ποιότητας. Αυτή είναι η φιλοσοφία της πιο διάσημης εταιρείας παραγωγής πορσελάνης στην Ευρώπη, της γερμανικής Meissen, που ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Παρουσιάζει τώρα νέες σειρές για το Πάσχα αλλά και σερβίτσια, όπως και τα περιζήτητα, ανάμεσα στους συλλέκτες, πορσελάνινα μικρογλυπτά, τα οποία αντανακλούν την ποιότητα σχεδιασμού και κατασκευής, ταυτόσημη με την ιστορία της Meissen.
Ρώμη
Ρίτσαρντ Αβεντον
Οι «Ιταλικές Ημέρες» του Ρίτσαρντ Αβεντον συνθέτουν τη νέα έκθεση φωτογραφίας στην γκαλερί της Gagosian στη Ρώμη. Η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 17 Μαΐου, μας οδηγεί στην εξερεύνηση της Ιταλίας με το βλέμμα του Ρίτσαρντ Αβεντον από το 1946 έως το 1948. Εκείνη την εποχή, μετά τον πόλεμο, ο Αβεντον ταξίδεψε στη Βενετία, στη Ρώμη και στη Σικελία ανακαλύπτοντας μια χώρα σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο. Τα πορτρέτα του, αναγνωρίσιμων και μη προσώπων, απηχούν το πνεύμα του τόπου.
Κωνσταντινούπολη
Μαρσέλ Ντζάμα
Ο 51χρονος Καναδός εικαστικός Μαρσέλ Ντζάμα, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, εκθέτει για πρώτη φορά στην Τουρκία. Στο Μουσείο Πέρα, στην Κωνσταντινούπολη, εγκαινιάστηκε στις 20 Μαρτίου η ατομική έκθεσή του στην οποία ξεδιπλώνει τον πυκνό αφηγηματικό του κόσμο. Με αναφορές στην ποπ κουλτούρα και στη σύγχρονη πολιτική, ο Μαρσέλ Ντζάμα έχει έναν ιδιότυπο σαρκαστικό λυρισμό που εκφράζει με σχέδια, γλυπτά και βίντεο σε μια παράθεση που εξάπτει τη φαντασία.
Σικάγο
Σχέδιο και χαρακτική
Το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου παρουσιάζει (έως την 1η Ιουνίου) έκθεση με 90 και πλέον έργα από την ιστορία τέχνης της Δύσης, με τα οποία φωτίζεται η σχέση ανάμεσα στα σχέδια σε χαρτί και στις εκτυπώσεις. Είναι μια σχέση σύνθετη και πολύπτυχη με εφαρμογές στις εκδόσεις και τις εφαρμοσμένες τέχνες. Η έκθεση, σε συνεργασία με το Μουσείο Πολ Γκετί, περιλαμβάνει έργα Αλμπρεχτ Ντίρερ, Ουίλιαμ Μπλέικ, Παρμιτζανίνο, Ρέμπραντ, Ρούμπενς και άλλων κορυφαίων δημιουργών.
