Σε μια άγνωστη χώρα ★★★
ΔΡΑΜΑ (2024), 105΄
Σκηνοθεσία: Μαχντί Φλάιφελ
Ερμηνείες: Μαχμούντ Μπάκρι, Μανάλ Αγουάντ
Ο Παλαιστίνιος-Δανός κινηματογραφιστής Μαχντί Φλάιφελ χρησιμοποιεί την (αγαπημένη του) Αθήνα ως φόντο για μια ιστορία από τις χιλιάδες που παράγει σχεδόν καθημερινά το προσφυγικό ζήτημα.
Ο Σατίλα και ο Ρεντά, ξαδέλφια από την Παλαιστίνη, τριγυρίζουν στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας μαζεύοντας χρήματα, προκειμένου να εξασφαλίσουν πλαστά διαβατήρια και να πετάξουν για τη Γερμανία. Οταν ωστόσο ο εθισμός του Ρεντά θα εξαφανίσει τις οικονομίες τους, ο Σατίλα θα καταστρώσει ένα ριψοκίνδυνο σχέδιο για να τις πάρει πίσω.
Ο Φλάιφελ επιλέγει τον σκληρό ρεαλισμό, βάζοντας την κάμερά του σε γειτονιές της Αθήνας που σπάνια κινηματογραφούνται. Η καθημερινότητα του πρόσφυγα-μετανάστη, γεμάτη από το άγχος της επιβίωσης, της σύλληψης, των όσων έχουν μείνει πίσω του ή τον περιμένουν μπροστά, καθρεφτίζεται στα πρόσωπα των δύο ανδρών. Οι τελευταίοι δεν αγιοποιούνται· άλλωστε, είναι τα διλήμματα και το πέρασμα της ηθικής γραμμής που απασχολούν εδώ επίσης την αφήγηση, σε ένα φιλμ που βασίζεται πολύ στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του (πλάι τους και η Αγγελική Παπούλια), ενώ από ένα σημείο κι έπειτα λαμβάνει διαστάσεις θρίλερ.
Wishbone ★★★
ΔΡΑΜΑ (2024), 123΄
Σκηνοθεσία: Πέννυ Παναγιωτοπούλου
Ερμηνείες: Γιάννης Καράμπαμπας, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου
Ενα κινηματογραφικό… ειδοποιητήριο από την Ελλάδα της συνεχιζόμενης κρίσης μάς στέλνει η Πέννυ Παναγιωτοπούλου, προσπαθώντας να αναδείξει την ανθρωπιά μέσα στη θάλασσα κυνισμού που μας περιβάλλει. Ο νεαρός Κώστας, ζεί ακόμη στο σπίτι της μητέρας του, εργάζεται ως σεκιούριτι σε δημόσιο νοσοκομείο και κάνει όνειρα να αγοράσει μια μηχανή και να ταξιδέψει με την κοπέλα του την Στέλλα που σπουδάζει λογιστική. Οταν όμως βλέπει τον μεγαλύτερο αδελφό του να καταρρέει, αναγκάζεται να «μεγαλώσει» απότομα, αναλαμβάνοντας τη φροντίδα της εξάχρονης ανιψιάς του, αλλά και τα χρέη που απειλούν να στερήσουν την πατρική εστία. Τελικά τη λύση δίνει ένας μεσήλικας τραυματιοφορέας, εμπλέκοντάς τον σε ένα κύκλωμα με υποθέσεις ιατρικής αμέλειας. Κι εδώ τα ηθικά διλήμματα έχουν τον πρώτο λόγο, σε μια ταινία η οποία περιγράφει μια υποφωτισμένη Ελλάδα, με νέους που ονειρεύονται μάταια, γιατρούς που παλεύουν διαρκώς να καλύψουν κενά και επιτήδειους που επωφελούνται από αυτά. Στα ατού του, η έλλειψη μελοδραματισμού και η στιβαρή ερμηνεία του πρωταγωνιστή, Γιάννη Καράμπαμπα.
Αναμνήσεις ενός σαλιγκαριού ★★★
ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ (2024), 95΄
Σκηνοθεσία: Ανταμ Ελιοτ
Ακούγονται: Τζάκι Γουίβερ, Σάρα Σνουκ
Οσκαρική υποψηφιότητα για το καινούργιο animation του Αυστραλού Ανταμ Ελιοτ, ο οποίος είχε κερδίσει στο παρελθόν το χρυσό αγαλματίδιο με το «Μαίρη και Μαξ». Η Γκρέις είναι ένα μοναχικό κορίτσι με εμμονή για τα σαλιγκάρια και μεγάλη αγάπη στα βιβλία. Οταν μια σειρά από τραγικά γεγονότα θα τη χωρίσουν από τον δίδυμο αδελφό της, η θλίψη την κυριεύει, έχοντας για μοναδική παρηγοριά τη φιλία της με μια εκκεντρική ηλικιωμένη. Ο Ελιοτ χρησιμοποιεί τη χαρακτηριστική claymation τεχνική του (μορφές σαν πλασμένες με πηλό), δημιουργώντας έναν μοναδικό κόσμο για την ηρωίδα του, η οποία ωστόσο προτιμά να μείνει κλεισμένη στο… καβούκι της. Εδώ δεν έχουμε προφανώς να κάνουμε με ένα παιδικό φιλμ, αλλά με ένα βαρύ δράμα γύρω από τη μοναξιά και τη σκληρότητα του κόσμου, το οποίο πάντως εμποτίζεται με δόσεις μαύρου χιούμορ πριν οδηγηθεί στο λυτρωτικό φινάλε.
September says ★★½
ΔΡΑΜΑ (2024), 100΄
Σκηνοθεσία: Αριάν Λαμπέντ
Ερμηνείες: Μία Τάρια, Πασκάλ Καν
Η ηθοποιός Αριάν Λαμπέντ κάνει την πρώτη της μεγάλου μήκους σκηνοθετική απόπειρα με ένα παράξενο εφηβικό δράμα, διανθισμένο με στοιχεία θρίλερ. Οι αχώριστες, αν και αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, αδελφές Τζουλάι και Σεπτέμπερ μοιάζουν να πορεύονται κόντρα σε έναν περίγυρο που τις περιγελά, καθώς μεγαλώνουν με τη μητέρα τους. Οταν οι τρεις τους μετακομίζουν σε ένα εξοχικό σπίτι πλάι στη θάλασσα, η δυναμική μεταξύ των δύο κοριτσιών παίρνει αλλόκοτες διαστάσεις. Η Λαμπέντ έχει ενδιαφέρουσες σεναριακές και σκηνοθετικές ιδέες, μερικές από τις οποίες οδηγούν σε «weird» μονοπάτια. Η εφαρμογή τους δεν είναι πάντα επιτυχημένη, όμως σίγουρα φανερώνουν μια ανήσυχη δημιουργό, η οποία προσπαθεί να ερμηνεύσει καλλιτεχνικά την ανθρώπινη εμπειρία και ειδικότερα τις λιγότερο φωτεινές πτυχές της.
Locked ★★
ΘΡΙΛΕΡ (2025), 95΄
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Γιαροβέσκι
Ερμηνείες: Μπιλ Σκάρσγκαρντ, Αντονι Χόπκινς
Το είδος του κλειστοφοβικού θρίλερ μεταφέρεται στις τέσσερις ρόδες. Ενας νεαρός μικροαπατεώνας (Μπιλ Σκάρσγκαρντ), ο οποίος βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση, αποφασίζει να διαρρήξει ένα πολυτελές SUV, πέφτοντας έτσι στην παγίδα που έχει στήσει ο εκδικητικός ιδιοκτήτης του (Αντονι Χόπκινς). Κλειδωμένος πλέον στο ερμητικά κλειστό όχημα, ο Εντι θα πρέπει να επιβιώσει από μια τρομακτική βόλτα, ενώ ο βασανιστής του τον συνοδεύει με τις «ενδιαφέρουσες» περί δικαιοσύνης θεωρίες του. Γρήγορος ρυθμός, (κάποιο) σασπένς και μερικές ψαρωτικές ατάκες από τον Χόπκινς, πέραν τούτων όμως λίγα πράγματα για ένα φιλμ που δεν καταφέρνει να προχωρήσει σε οποιοδήποτε ηθικό ή φιλοσοφικό βάθος και να μοιάσει έτσι, για παράδειγμα, στο παρόμοιας υφής «Locke» του Στίβεν Νάιτ.
Οικουμενική γλώσσα ★★
ΚΩΜΩΔΙΑ (2024), 89΄
Σκηνοθεσία: Μάθιου Ράνκιν
Ερμηνείες: Ροζίνα Εσμαϊλί, Σαμπά Βαχεντιουσεφί
Ο Καναδός Μάθιου Ράνκιν, ο οποίος είναι ταυτόχρονα βαθύς γνώστης του ιρανικού σινεμά, στήνει μια ευφάνταστη κωμωδία του παραλόγου, η οποία διαδραματίζεται κάπου ανάμεσα στο Γουίνιπεγκ και στην Τεχεράνη. Εκεί οι ζωές διαφόρων χαρακτήρων, από δύο μαθήτριες που βρίσκουν ένα χαρτονόμισμα εγκλωβισμένο στον πάγο μέχρι έναν βαριεστημένο δημόσιο υπάλληλο, διαπλέκονται με απρόβλεπτους τρόπους. Ανά στιγμές απολαυστικό, κυρίως λόγω του ιδιαίτερου χιούμορ του, το παράξενο φιλμ του Ράνκιν βλέπεται κυρίως σαν συρραφή από κομψές βινιέτες και λιγότερο σαν συνεκτικό σύνολο (έστω) διαφορετικών ιστοριών.
