Ενας ένοπλος αστυνομικός εισβάλλει στο δωμάτιο του 13χρονου Τζέιμι, ζητώντας από τον έφηβο να σηκώσει τα χέρια ψηλά. «Βρήκα τον ύποπτο», φωνάζει στους συναδέρφους του την ίδια στιγμή που εκείνοι αναζητούν στοιχεία στα υπόλοιπα δωμάτια του σπιτιού της οικογένειας Μίλερ. Ο φοβισμένος Τζέιμι (Οουεν Κούπερ) συλλαμβάνεται ως ύποπτος φόνου της συμμαθήτριάς του Κέιτι και οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής για ανάκριση.
Τα πρώτα δέκα λεπτά της νέας μίνι σειράς του Netflix, «Εφηβεία» («Adolescence»), είναι γεμάτα ένταση προϊδεάζοντας το κοινό για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Το βρετανικό τηλεοπτικό πρότζεκτ των Στίβεν Γκράχαμ («Χίλια Χτυπήματα», «Venom: Let There Be Carnage») και Τζακ Θορν («His Dark Materials», «Enola Holmes»), που αποτελείται από τέσσερα ωριαία επεισόδια, ξεχωρίζει από τα αστυνομικά/ψυχολογικά θρίλερ της μικρής οθόνης. Ολα εξελίσσονται τόσο γρήγορα, με αποτέλεσμα ο θεατής να μην έχει πολύ χρόνο να επεξεργαστεί όσα συμβαίνουν στην ιστορία, αλλά να «βυθίζεται» στην αγωνιώδη εξέλιξη των γεγονότων. Τα κυριότερα, όμως, στοιχεία που εκτόξευσαν τη σειρά στην κορυφή της πλατφόρμας είναι η κινηματογράφηση και η δομή των επεισοδίων.
Κάθε επεισόδιο επικεντρώνεται σε μια διαφορετική πτυχή της ιστορίας, ξεκινώντας από την πρώτη μέρα και τελειώνοντας μήνες αργότερα αφού έχει εστιάσει στο πώς επηρεάζει η σύλληψη τον έφηβο και την οικογένειά του. Ολόκληρο το «Adolescence» είναι γυρισμένο σε μονοπλάνο (εκτός από τα τελευταία λεπτά στο δεύτερο επεισόδιο όπου χρησιμοποιήθηκε drone για πανοραμική λήψη), με την κάμερα να πηγαινοέρχεται ακολουθώντας τρεις ή τέσσερις χαρακτήρες. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα που σε αυτήν την περίπτωση λειτουργεί σωστά καθώς φαίνεται πως έχει γίνει άρτια και χρονοβόρα προετοιμασία.
Οσον αφορά το περιεχόμενο, η ιστορία αποτελεί «γροθιά στο στομάχι». Το σενάριο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και συγκεκριμένα στις βίαιες επιθέσεις μεταξύ ανηλίκων σε πολλά σχολεία της Βρετανίας. Το φαινόμενο είναι άκρως ανησυχητικό αφού τα περιστατικά πολλαπλασιάζονται. Οι δημιουργοί παρουσιάζουν όχι μόνο τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα του νεαρού ήρωα, αλλά και του περιβάλλοντος γύρω του: από τους γονείς και τους αστυνομικούς που ερευνούν, μέχρι τους συμμαθητές που εμπλέκονται στην υπόθεση αλλά και τους δασκάλους που προσπαθούν να δαμάσουν τους ανήσυχους μαθητές. Και όλα αυτά χωρίς να παροτρύνουν τον θεατή να «καταδικάσει» τους ενηλίκους για την παραβατική συμπεριφορά των ανηλίκων.
Ακόμα ένα από τα επίκαιρα θέματα που η σειρά πραγματεύεται είναι η επιρροή που έχει το Ιντερνετ –και ιδιαίτερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης– στους ηλικιακά εύθραυστους χρήστες. Τα βίντεο και οι φρικιαστικές εικόνες που κυκλοφορούν ελεύθερα, όπως και τα κωδικοποιημένα μηνύματα που ανταλλάσσουν οι νέοι μέσα από συνομιλίες οι οποίες συνήθως δεν ελέγχονται, είναι στο επίκεντρο. Οι σχέσεις ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς τους είναι εξίσου σημαντική πτυχή στην εξέλιξη της πλοκής, κάτι που αναπτύσσεται παράλληλα με όσα βιώνει ο Τζέιμι στο αστυνομικό τμήμα.
Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που χωρούν τόσα σύγχρονα κοινωνικά θέματα σε ένα τόσο «σφιχτό» σενάριο το οποίο όσο ενοχλητικό και στενάχωρο και αν είναι όπως ξετυλίγεται στην οθόνη, άλλο τόσο αποτελεί τροφή για σκέψη. Και αυτή είναι η σπουδαία τηλεόραση που χρειαζόμαστε.
____________________________________________________________________________
Κεντρική φωτογραφία: Στιγμιότυπο από τη σειρά «Adolescence»/NETFLIX
